اختصاصی قدس آنلاین- مرضیه جامیری/ پدیده “روغن پالم” از سال ۸۷ همزمان با افزایش تولید این محصول در کشورهای شرق آسیا و اجرای طرح هدفمندی یارانه‌ها در ایران ورود پیدا کرد و بر اساس تغییرات ایجاد شده در استاندارد برخی محصولات غذایی و صرفاً به منظور کنترل قیمت‌ها از سوی معاون اول دولت وقت اجازه مصرف پیدا کرد اما در ادامه ظاهراً رانت واردات این روغن بسیار مسئله ساز شد.

شهریور ماه سال گذشته رسول دیناروند معاون وزیر بهداشت و رئیس سازمان غذا و دارو به دلیل برخی اعتراضات وارده به این روغن، گفت که اجازه نمی دهد که بیش از سقف تعیین شده روغن پالم وارد کشور شود و به دنبال آن، دو سال گذشته حسن هاشمی وزیر بهداشت، با انتقاد از ورود این روغن، از مضرات آن سخن گفت و هنوز از اظهارات مسئولان بهداشت نگذشته بود که خبر عقب‌نشینی وزارت بهداشت از موضوع روغن پالم در رسانه ها رخ نمایان کرد.

اینکه برای برهه ای ورود روغن پالم به کشور مضر باشد و در دوره بعدی مضر نباشد، جای تعجب دارد و همچنین اظهارات متعدد و متناقض دولت درباره مضرات روغن پالم هم واقعا جای سوال دارد.

متاسفانه انگار دولت به دنبال سرپوش گذاشتن بر منافع نامشروع وارد کنندگانی است که در این کار دست دارند و به جای سرمایه گذاری بر تولید دانه های روغنی مانند زیتون و اینکه روغن مورد نیاز مردم را از طریق زیتون تامین کنیم به دنبال واردات روغن پالم است.

*روغن پالم از میوه درخت نخل روغنی به دست می‌آید

روغن پالم از اسیدهای چرب و گلیسرول مثل همه چربی ها تشکیل شده است. بر خلاف تمام چربی ها اسیدهای چرب اشباع فراوانی دارند که در دمای اتاق جامد هستند. روغن پالم اسم خود را از اسید چرب اشباع c۱۶ یالمتیک اسید گرفته است.

روغن پالم؛ واژه یا به عبارتی ماده ای است که اگر چه جدید نیست اما در چند روز اخیر وارد حوزه گسترده واژه های نگران کننده در ذهن ایرانیان شده است.

به‌کارگیری روغن نخل به‌عنوان سوخت گیاهی از چند سال اخیر، موجب افزایش تقاضای جهانی و در نتیجه افزایش قیمت آن هم شده‌است.

کشور مالزی بزرگ‌ترین تولیدکننده روغن نخل در دنیا است و در اکثر خیابانهای شهرهای مالزی این درخت به فراوانی دیده می شود.

*پالم و افزایش بیماری قلبی

 به گفته ی سازمان بهداشت جهانی شواهد قانع کننده ای است که نشان می دهد مصرف پالمتیک اسید احتمال ابتلا به بیماری های قلبی و عروقی را افزایش می دهد بنابراین آن را به عنوان اسیدهای چرب ترانس در طبقه بندی قرار می دهند؛ چربی های ترانس نیز در دمای اتاق جامداند.

آنتی اکسیدان های روغن پالم قرمز مثل توکوتری نولز و کاروتنوئیدها به دلیل خواص درمانی که ادعا می شد به مواد غذایی و لوازم آرایش اضافه می شد و هم اکنون هم در مواد آرایشی خانمها استفاده می شود و قسمت اعظم تولیدات آرایشی به روغن پالم وابسته است.

مطالعاتی در سال ۲۰۰۹ میزان انتشار اکرول را آزمایش کرد و نشان داد که یک محصول سمی و بد بود حاصل از تجزیه گلیسرول از قسمت عمیق سرخ کردن سیب زمینی در روغن پالم قرمز و زیتون و روغن آفتابگردان اشباع نشده حاصل می شود.

*و اما اکنون ...

مقامات مالزی نیز برای از دست ندان سهم بازار صادرات روغن پالم به ایران به تکاپو افتاده اند و با برگزاری سمینار و نشست دنبال متقاعد کردن مسئولان ما هستند و بعید نیست چند وقت دیگر مسئولان بگویند، هرکس روغن پالم مصرف نکند دچار بیماری می شود و مردم را تشویق نمایند تا روزانه از این موهبت الهی در جیره غذایی خود میل نمایند!!!

حالا هم که معاون وزارت کشاورزی مالزی به تهران می آید و می رود تا به قول خودش به هدف اصلی خود که رفع سوءتفاهم ها در خصوص روغن پالم و آموزش و ترویج در این زمینه است، برسد.

* نفهمیدیم دولت در این قضیه چه کاره است!  

یکی از مسئولان وزارت بهداشت در نشستی گفت واردات روغن پالم در سال ۹۱ و ۹۲، ۷۵۰ هزار تن، ۹۳ و ۹۴، ۴۰۰ هزار تن و با اقدامات صورت‌گرفته در شش ماهه نخست سال ۹۵ به ۱۸۰ هزار تن رسید که نسبت آن به شش ماهه نخست سال ۹۴ کاهش ۱۵ درصدی را نشان می‌داد. این در حالی ست که معاون وزیر کشاورزی مالزی با بیان اینکه سال گذشته ۴۴۳ هزار تن روغن پالم از مالزی به ایران صادر شده است اظهار امیدواری کرد این رقم در سال جاری افزایش پیدا کند.

بالاخره دولت در این قضیه چه کاره است! دولت به جای اینکه درد مردم را دوا کند با این اقدامات برای مردم درد ایجاد می کند و واردات روغن پالم از کشور مالزی را تبلیغ می کند.

اگر پالم مفید است چرا واردات آن را کاهش می دهید و اگر مضر است چرا به دنبال گسترش تعاملات خود در این زمینه با مالزی هستید!