قدس آنلاین - یکی از مفیدترین مؤسسات حمل و نقل درون شهری و برون شهری آژانس‌های خصوصی تاکسیرانی و تعدد حضور آن‌ها در تمام محلات شهرهاست که از آغاز دهه ۱۳۴۰ هـ.ش، با استفاده از تلفن نخست در تهران و سپس سایر شهرهای کشور حتی شهرهای کوچک تأسیس شدند و نقش مهمی در تسهیل رفت و آمد شهروندان بویژه کسانی که از اتومبیل شخصی استفاده نمی‌کنند دارند.
تاکسی های آژانس با توجه به مناطق پرتراکم در شهر تهران و شهرهای بزرگ که در ساعات روز ممنوع الورود هستند مشکل پارک کردن اتومبیل های شخصی را از مالکان اتومبیل ها مرتفع کرده و من که ده سالی است رانندگی نمی‌کنم بیشتر برای عزیمت به نواحی مختلف تهران از تاکسی آژانس استفاده می کنم گرچه هزینه آن تا حدودی سنگین است و در مجموع استفاده از اتومبیل آژانس را مفید و راحت می‌دانم.
اخیراً عده‌ای به صورت استفاده از فضای مجازی به این کار و کسب وارد شده و مدیران دست اندرکاران آژانس های کرایه تاکسی را به واکنش واداشته‌اند.
به نظر من حق با این مؤسسات است که هویت و ماهیت و محل فعالیت آن ها مشخص و به ثبت رسیده است. فضای مجازی فضایی گسترده است و چون تخلف و بزهکاری به صورت های مختلف در کشور و جامعه ما جریان دارد مؤسسه‌ای در فضای مجازی با این استدلال که کرایه ارزانتری می‌گیرد و مسافر بهای کمتری برای رفت و آمد از یک نقطه به یک نقطه دیگر شهر پرداخت می کند نمی‌تواند خالی از آسیب رسانی‌ها و پیامدهای بعدی نباشد.
آیا می‌توان زن و بچه مردم را به یک شماره تلفن یا پیامک در فضای مجازی سپرد؟ آمدیم و خلافکاران و مجرمین با استفاده از فضای مجازی خودرویی را در خانه مردم فرستادند و اتفاقی برای مسافر و مسافرین رخ داد. چه کسی می‌تواند خلافکار را شناسایی و بازداشت کند؟
در یکی از روزنامه‌ها این نظریه مطرح شده بود که استفاده از این سامانه تاکسیرانی بین راننده و مسافر، واسطه آژانس را از میان می‌برد و مبلغی که آژانس به عنوان واسطه ارتباط بین دو طرف دریافت می‌داشته حذف شده است.
چند مسافری که من از آنان پرسیدم نظریه مثبتی به اسنپ و تپسی داشتند و یکی از آنان می گفت مسیری را که من قبلاً ۲۵ هزار تومان می‌پرداختم با هفت هزار تومان طی می‌کنم. مسافر دیگری که از فضای اینترنتی مانند اسنپ و تپسی استفاده می‌کرد گفت اینها در فضای مجازی گسترده و مجهول‌المکان نیستند بلکه از رانندگانی هستند که آژانس خود را به ثبت رسانده و گویا محل آژانس آن ها در خیابان گاندی است. فایده این تاکسی آژانس‌ها این است که در خیابان ها در حال تماس دایم با مرکز خود هستند و مسافری که تماس اینترنتی می‌گیرد فوراً خودروی کرایه‌ای را که در نزدیک‌ترین محل به مسکن او قرار دارد به نشانی او می‌فرستند.
مسافر سوم گفت: خود آژانس‌های موجود نیز اخیراً از اینترنت استفاده می‌کنند.
گفتم با توجه به اینکه حس تقلید در جامعه ما بسیار قوی است اگر صدها مؤسسه دیگر تاکسی اینترنتی در تهران و شهرهای بزرگ راه‌اندازی شدند چه روی می‌دهد. آیا آژانس‌های تاکسیرانی موجود که سال هاست در حال خدمت به جامعه هستند و نقش مهمی در حمل و نقل شهری دارند ورشکست نخواهند شد؟
آیا اشکالی دارد مؤسسه‌ای که صاحب جواز کسب است، مدیر و تلفنچی و کارمند دفتری و جایی برای اجتماع رانندگان و در نوبت قرار گرفتن آنان دارد به فعالیت قانونی خود ادامه دهد مگر این آژانس‌ها، اغلب مگر در موارد استثنایی و برف و یخبندان یا وقایع خاص فوراً راننده و خودرو برای مسافر نمی‌فرستند؟
مگر حق سرقفلی، اجاره سنگین، عوارض و مالیات نمی‌پردازند؟ مگر کسی که سرمایه‌گذاری کرده و یک بنگاه آژانس عام المنفعه راه‌اندازی کرده و طبعاً بابت خدماتی که از نظر ارتباط تلفنی بین مسافر و آژانس و راه‌اندازی کار مردم ارایه می‌دهد منافعی هم باید به دست آورد گناه کرده است.
من که سال هاست از خودروی آژانس استفاده می‌کنم چند امتیاز و نمره مثبت به آژانس‌ها می‌دهم.
۱- رانندگان به خوبی راه ها و گذرگاه ها را می‌شناسند. از نشانی‌ها سردرمی‌آورند. چون به مناطق مختلف شهری می‌روند همه جا را می‌شناسند در حالیکه من راننده خودروی شخصی با بزرگ شدن تهران، اغلب سردرگم می‌شدم.
۲- وقتی برای توقف کوتاه مدت به مجلسی می‌روم راننده منتظرم می‌ماند و خودش محل توقف را می‌یابد. وقتی از خودرو استفاده می‌کردم شاید حدود یک ربع تا نیم ساعت برای یافتن محل پارک جست‌وجو می‌کردم.
۳- کرایه خودرو آژانس سال به سال گرانتر می‌شود. مسافر هم طبیعتاً با آن کنار می‌آید. بعضی‌ها به ندرت در این مورد بر مسافر اجحاف می‌کنند ولی این عده تعداد کمی هستند. من با رانندگان آژانس بخصوص آژانس محله‌مان روابط دوستانه و خوبی دارم.
به هر ترتیب باید ضوابطی در پرداخت کرایه خودرو در کار باشد تفاوت بین ۲۵ هزار تومان یا ۷ هزار تومان عجیب است و شاید این ارزانی ارایه شده تا بازار خودروهای کرایه‌ای اینترنتی رونق یابد.
نظر شما