قدس آنلاین - در خبرها خواندم به بهانه یخ زدن پرتقال های امسال مازندران، وزارت محترم صنایع و معدن و تجارت یا هر وزارتخانه دیگری که اجازه صدور واردات میوه دارد دستور و جواز داده بیست هزار تن پرتقال مصری را خریده و بار کشتی کرده راهی ایران کنند تا مردم از نظر میوه شب عید در مضیقه نباشند این خبر میزان دلسوزی مسؤولان را در دولت مردم نواز یازدهم نشان می‌دهد!
اما تعجب کردم وقتی در خبر خیلی ساده و معمولی، انگار دارند مژده فتح هرات و ۱۷ ولایت قفقاز را به من می‌دهند. ذکر شده بود این پرتقال ها کیلویی ۲۰۰۰ تومان در مصر خریداری می‌شود و قرار است کیلویی ۶۰۰۰ تومان یعنی سه برابر قیمت خرید هر کیلو پرتقال به مصرف کننده ارزانی؛ ببخشید قالب شود.
در دنیا می‌گویند هزینه حمل کالا با کشتی بسیار ارزانتر از حمل با کامیون یا هواپیماست. نکته اینجاست مگر کشتی برای حمل ۲۰ هزار تن پرتقال چقدر کرایه می‌گیرد که آقایان دلالان محترم که با همه جا ارتباط دارند تصمیم اتخاذ فرموده‌اند سه برابر قیمت را با مصرف کننده بی‌دفاع ایرانی حساب کنند؟ واقعاً پیدا کنید پرتقال فروش هایی را که پرتقال را از خارجه وارد می‌کنند؟ انجمن‌های تولیدکننده پرتقال در داخل اعلام می‌کنند پرتقال برای مصرف داخلی موجود است و جای نگرانی نیست، پس چرا وارد می‌کنید؟ حالا که وارد می‌کنید چرا باید ۲۰۰۰ تومان ۶۰۰۰ تومان شود؟
سال هاست دولت‌های پس از جنگ ایران شکر را از کوبا که سرمایه داران آمریکایی مزارع شکر آن کشور در انحصار داشتند وارد می‌کردند. در ایران وقتی کیلویی ۱۸ ریال می‌فروختند روزنامه‌های دست چپی یا ملی گرایان می‌نوشتند آیا غارت از این بیشتر می‌شود. این شکر در کوبا کیلویی ۱۲ ریال است،چطور دولت باید کرایه کشتی و هزینه‌های جمعی ۶ ریال را به آن اضافه کند؟ آیا این غارت ملت ایران نیست؟
آخر این پرتقال ۲۰۰۰ تومانی، آنهم از کشوری فقیر که هر سال صدها هزار تن پرتقال مازاد مصرف دارد چرا باید در ایران ۶۰۰۰ تومان به مصرف کننده فروخته شود؟
نکند دولت از پرتقال هم مالیات و مالیات بر ارزش افزوده می‌گیرد؟ خودش در حفظ پرتقال ایرانی کوتاهی کرده درمانده حالا که پرتقال از خارج دعوت می‌کند، پرتقال را هم اتومبیل و یخچال و وسایل خانگی و مبل و پوشاک به حساب آورده و بابت آن مالیات و مالیات بر ارزش افزوده می‌گیرد؟
بروید در دنیا بگردید ببینید در کدام کشور جهان از واردات گاهی چهارصد پانصد درصد مالیات و سود بازرگانی و عوارض مختلف می‌گیرند. آخر پرتقال که اتومبیل نیست که بهای یک اتومبیل چهل میلیونی را تا ۱۵۰ میلیون بالا می‌برید و به واردکننده اجازه می‌دهید هر چه می‌خواهد را چپاول کند.
پرتقال، پیاز، سیب زمینی، انواع میوه جزو مایحتاج مردم است. برنج، چای جزو نیازهای عمومی است.امسال خواندم صدها هزار تن سیب زمینی روی دست کشاورزان مانده و کسی نیست آن‌ها را خریداری کند در تصاویر می بینیم که کشاورزان گوجه فرنگی‌های مانده روی دستشان را در جاده‌ها می‌ریزند.
دیدم چند هزار تن پرتقال را که یخ زده شده و دولت می‌گوید از کشاورزان خریداری کرده به رودخانه ریخته‌اند که رودخانه‌ها آن‌ها را به ساحل دریای خزر آورده‌اند. البته دولت ادعا کرده بهای آن‌ها را به کشاورزان داده است. چه می‌شد چندین کارخانه تولید کنسانتره آب پرتقال در شمال کشور تأسیس می‌شد و پرتقال‌های اضافی به صورت عصاره فرآوری می‌شد؟ مگر آمریکا سالانه میلیون ها تن آب پرتقال با کشتی از کشورهای آمریکای جنوبی به آمریکا حمل نمی‌کند و روی میز صبحانه هر آمریکایی هر بامداد یک لیوان آب پرتقال دیده نمی‌شود؟
مهمانخانه داران قصر شیرین در روزنامه جام جم نوشته بودند پیش از این ۹مهمانخانه پرتردد در این شهر دایر بوده که با بسته شدن مرز خسروی آن ها از انتفاع افتاده‌اند و در حال خاک خوردن هستند، بانک های وام دهنده به صاحبان این مهمانخانه ها در حال مصادره این ۹ هتل سه ستاره و دو ستاره هستند که مایه بیکاری ۴۰۰۰ کارمند و مستخدم و آشپز و کار کردن این هتل ها و خانواده‌های آنان شوند.
راستی چرا مرز خسروی را بسته‌اند؟ اگر میل و اراده عراقی‌هاست باید به آنان تفهیم شود مرز خسروی و شهر قصرشیرین ۱۰۰ سال کل ترانزیت زایرین عتبات بوده و گمرک آن از فعالترین گمرک‌های کشور شناخته شده است چرا باید مرز خسروی مسدود و شهر قصر شیرین به ویرانه بدل شود؟
شهر مرزی قصر شیرین از نخستین مناطق مورد یورش ارتش بعثی و دژخیمان صدام بود. توپخانه عراق آن شهر را گلوله باران کرد چند هزار از اهالی آن شهر یا شهید یا زخمی یا اسیر یا متواری به داخل کشور شدند. به جای قدردانی از این مردم میهن دوست و غیرتمند، به جای ساختن تندیس‌های افتخار از مردمی که در خطر اول جبهه بودند، می‌آیید طبق خواست عراق مرز خسروی را می‌بندید و این شهر را به بیغوله تبدیل می‌کنید؟
کسبه قصر شیرین می‌گویند شهر در حال تخلیه شدن است. راهکار آن باز شدن مرز خسروی و ایجاد منطقه آزاد است. هتلداران گفته‌اند مستدعیات! خود را به عرض آقای رئیس جمهوری در سفر استانی ایشان، استاندار، نمایندگان مجلس شورای اسلامی و ده ها مقام دیگر رسانده‌اند. قرار بود عجالتاً ۵ میلیارد تومان به این مردم بیچاره مظلوم پرداخت شود و به بانک‌ها توصیه گردد از مصادره هتل ها خودداری کنید اما هیچ کس به وعده خود وفادار نکرد و بانک ها هم طلب خود را می‌خواهند و قصد مصادره هتل ها را دارند.
نظر شما