تحولات لبنان و فلسطین

مهم ترین مصوبه در میان این مصوبات بالاتر بردن سقف حقوق برای مدیران است که در واقع به طور قانونی و توسط مجلس شورای اسلامی حقوق های نجومی را باز می گرداند.

کدامیک از این مدیران نخبه هستند که حقوق نجومی بگیرند؟

به گزارش قدس آنلاین، درچند روز گذشته در مجلس شورای اسلامی چندین مصوبه تصویب شده است که می توان گفت هر سه به ضرر مردم و طیف فقیر جامعه بوده و از سوی دیگر برخی از این مصوبه دوباره خاطره حقوق های نجومی و خطر آن را زنده کرده است.

مصوبه اول با ایراد شورای نگهبان و به بهانه خروج نخبگان تصویب شده و بر اساس آن سقف پرداختی مدیران تا 24 ملیون تومان در ماه افزایش یافته است. 

 مصوبه دوم حذف مرخصی تشویقی فرزند دار شدن مردان از دو هفته به سه روز است. مصوبه سوم نیز حذف بازنشستگی زنان با 20 سال سابقه کار است. 

مهم ترین مصوبه در میان این مصوبات بالاتر بردن سقف حقوق برای مدیران است که در واقع به طور قانونی و توسط مجلس شورای اسلامی حقوق های نجومی را باز می گرداند.  ماجرا از این قرار است که شورای نگهبان با این استدلال که تعیین سقف دریافت حقوق و مزایا برای مقامات باعث خروج نخبگان از دولت می شود فلذا مدیران هم از قانون سقف حقوق 24 میلیون تومانی معاف می شوند!

این در حالیست که سخنگوی کمیسیون تلفیق لایحه برنامه ششم در این زمینه گفته است: با ایراد شورای نگهبان و این استدلال که تعیین سقف برای پرداخت حقوق مقامات و دستگاه‌های اجرایی باعث خروج نخبگان از دولت می‌شود، مدیران هم به عنوان گروه پنجم به استثنائات اضافه شدند و بر این اساس مدیران هم می‌توانند تا ۶۰ درصد بالاتر از سقف تعیین شده برای حقوق و دستمزد مقامات و دستگاه‌های اجرایی حقوق دریافت کنند. 

اما این استدلال در شرایطی که بسیاری از بانک ها وضع خوبی ندارند، صنعت خودرو تنها با وام های کلان و رانت های دولتی می تواند به حیات خود ادامه دهد، صنعت در رکود رفته و اقتصاد معطل مانده است و واردات همچون گذشته رونق دارد کمی عجیب به نظر می رسد. چرا که نخبه در این عرصه ها قاعدتا به کسانی گفته می شود که بتوانند با امکانات کم تحولات و نتایج بزرگی را به ارمغان بیاورند.

مدیرانی که صندوق های بازنشستگی و بانک ها و شرکت های مادرتخصصی کشور را ورشکسته کرده اند، از کدام لیک برتر مدیریتی در جهان پیشنهاد کار دارند که نجومی حق مدیریت می دهیم تا چند دهه دیگر هم رانتی برایمان کشور را اداره کنند؟ بهتر نیست که اگر این نخبگان واقعا این قدر هواخواه دارند به آن ها اجازه دهیم خارج شوند و در همان جایی مشغول شوند که بهتر کار می کنند؟ 

اگر مدیریت در ایران مطابق با فرمایش امام و رهبری به معنای مسئولیت و کار حداکثری برای جلب رضایت الهی است، چرا مطابق با تفاسیر لیبرالیستی برای خدمت به مردم استاندارد سرمایه سالارانه تعیین می کنیم؟سمت علی(ع) حقوق نجومی نمی دهند، کار شبانه روزیست و امید به عنایت حضرت حق! سمت معاویه بی حساب می بخشند و مدیر می خرند! همه در انتخاب آزادند. 
منبع: جهان

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.