تحولات منطقه

علی پروین از بازیکن مورد علاقه اش در فوتبال ایران پرده برداشت و به اظهار نظر در مورد مهدی طارمی پرداخت و از سروش رفیعی هم حرف زد.

گفتگوی ویژه با علی پروین/ پرده برداری از بازیکن مورد علاقه و دلیل دادن پیراهن شماره 7
زمان مطالعه: ۱۵ دقیقه

قدس آنلاین - گروه ورزشی: یک جایی نزدیک به میدان تجریش متفاوت ترین چهره فوتبال ایران و باشگاه پرسپولیس مشغول پاسخگویی به سوالات خبرنگاران است. وقتی پای مصاحبه با علی پروین وسط بیاید دیگر ترافیک و هیچ چیز دیگر نمی تواند مانع حرکت یک خبرنگار شود.

تصمیم گرفتم بقیه مسیر را با موتور طی کنم. موتورسوار هم وارد بود و از کوچه پس کوچه های تنگ آن منطقه به سرعت من را به محل قرار رساند. یک خانه با پلاک 6 علی پروین باشد و پرسپولیس هم باشد و عدد 6هم کنار این اسطوره و تیم محبوب قرار بگیرد. معلوم است که همه چیز برای یک مصاحبه خوب فراهم شده است.

وقتی به محل می رسم سلطان سرخ ها جلوی دوربین تلویزیون نشسته و دارد به سوالات مختلف پاسخ می دهد. سوالاتی که گاهی هم عجیب است و پروین هم پاسخ های عجیبی برایش دارد. پایان آن مصاحبه هم مراسم میوه و شیرینی و آبمیوه خوری و گرفتن عکس یادگاری بود. اما حیف است از حرفهای رد و بدل شده قبل از شروع مصاحبه ما ننویسیم

پروین رو به بچه های تلویزیون : این آقا که اینجا ایستاده (اشاره به من) برای مصاحبه آمده بعدش هم یک خانومی از تلویزیون قراره برای مصاحبه بیاد. امشب من مجبورم اینجا بمونم احتمالا بازیهای لیگ قهرمانان رو هم باید اینجا ببینم. خلاصه امشب حسابی اینجا گیرم. مهدی ریاضتی تو قراره فیلم بگیری؟ معلوم نیست عکاسی ، فیلمبرداری؟

اون موقع ها فقط یک پیراهن داشتیم برای 15 تا بازی . باید بعد هر بازی پیراهن را می بردیم و می شستیم. مثل الان نبود که بازیکن برای هر بازی یکدست لباس می گیرد.

تیم اول من پرسپولیسه و تیم دومم استقلال.

( با دیدن فیلم خودش در رختکن پرسپولیس ) وقتی من تو رختکن داد و بیداد می کنم بازیکن چه حرفی داشته بزنه؟  ایناها فرشاد پیوس داره حرف می زنه

من دیگه جون مربیگری و مدیریت ندارم. بابا سنی از من گذشته.

برای مردن کاملا آماده ام. روی تقدیر الهی که نمی شه حرفی زد یا کاری کرد.

( رو به من) اقا شما همین خانومه هستی که می خوای مصاحبه کنی؟ من: نه علی آقا من از طرف آقا رضا ریاضتی و حامد وفایی از سایت هوادار اومدم  پروین: اِ راست می گی رضا گفته بود

( رو به مهدی ریاضتی)  این دوربین چیه دستت گرفتی.

یکی از اعضای گروه تلویزیونی: علی آقا این دوربین یکی از دوربین های فوق العاده ای است که به تازگی آمده و هیچ لرزشی را در هنگام فیلمبرداری نشون نمی ده.

پروین: قیمتش چنده؟

همان آقا: 2 میلیون و خرده ای

پروین: دوربین دو میلیونی خوبه؟ به درد نمی خوره که

و ....

در ادامه نوبت به ما رسید تا پای صحبت های اختصاصی علی پروین بنشینیم. آنچه در ادامه می خوانید تازه ترین حرفهای سلطان فوتبال ایران در واپسین روزهای سال 1395 است...

اجازه بدهید با این سوال کلیشه ای شروع کنیم که سال 95 چطور گذشت؟

سال 95 برای ما سال خوبی نبود. برای کس دیگر را نمی دانم.

منظورتان از ما خانوادگی است یا شخص خودتان را می گویید؟

خودم را می گویم. از نظر اقتصادی اصلا سال خوبی برایمان نبود.

فوتبال را در این سال چطور دیدید؟

از نظر فوتبالی که الحمدا... سال بسیار خوبی بود. تیم ملی کشورمان دارد بدون دردسر به جام جهانی می رود. پرسپولیس هم که عالی کار کرده و دارد به مقام قهرمانی می رسد. از این بابت خیلی خوشحال هستیم.

خیلی طول کشید تا پرسپولیس به این شرایط خوب برسد. فکر می کنید دلیلش چه بود؟
به نظر من وقتی پول نباشد پرسپولیس نمی تواند به این شرایط برسد. وقتی مدیریت کارش را بکند و پول هم برسد شرایط خوب می شود. پرسپولیس الان هم مربی خوب دارد هم بازیکنان خوب و هم از مدیریت خوبی بهره می برد و پول هم به موقع می رسد می بینیم که پرسپولیس به شرایط خوبش نزدیک شده است.

دوست نداشتید در این تیم حضور داشتید؟
با این سن و سال؟

حالا نه به عنوان مربی بلکه در بخش مدیریت
الان تیم خوب است و نیازی به من نیست. تیم از شرایط خوبی برخوردار است و دارد راهش را درست طی می کند. بعدش هم سن و سال ما دیگر اجازه نمی دهد با این بچه ها سر و کله بزنیم.

علی پروین در همه این سالها چقدر در پرسپولیس اذیت شد؟
(با خنده) شما هم رفتی تو پیچوندن

اصلاً، ولی می دونم اذیت شدید
نه اذیت انچنانی در فوتبال نشدم. اما باخت داشتیم ، بی پولی داشتیم. یک کسی بودم که اولین بار مصاحبه کردم و گفتم فوتبالیست ها باید پول بگیرند اما نه پولهای اینچنانی الان پول آمده و فوتبال به سمت حرفه ای شدن پیش رفته اما هنوز به طور کامل حرفه ای نشده و 60 درصد راه را طی کرده است. اما آن زمان که پول کم بود کلی مشکلات داشتیم.

فکر می کنید پرسپولیس این فصل قهرمان است؟
در لیگ؟ این تیم همین الان هم قهرمان است. شک نکنید پرسپولیس قهرمان می شود.

در آسیا چی؟
بازیهای لیگ قهرمانان آسیا سخت است. البته به نظر من هر 4 نماینده ایران در این بازیها خوب هستند و فکر کنم هر 4 تا تیم به مرحله بعد صعود کنند.

اما شکست بدی از الریان خورد!
مطمئن هستم در مرحله برگشت نتایج بهتری می گیرند.

ضعفی در این پرسپولیس نمی بینید؟
بالاخره همه تیمهای دنیا ضعف دارند. بارسلونا را دیدید به پاری سن ژرمن 6 تا زد همین دیشب باخت. یک موقع بازیکن روی فرم نیست و خسته است. ضعف در دفاع و هافبک و حمله وجود دارد. مگر می شود تیم دچار ضعف نباشد. پرسپولیس این فصل خیلی خوب بسته شده و بازیکنانش خوب با هم هماهنگ هستند. این ضعف های مقطعی هم به خاطر همین هماهنگی زود برطرف می شود.

پرسپولیس وقتی به هماهنگی می رسد فصل تمام می شود و بازیکنانش هم خیلی راحت تیم را ترک می کنند و نمی مانند تا این هماهنگی بیشتر شود
این مسئله در پرسپولیس کمتر است. یادم هست سپاهان وقتی قهرمان شد 7 ، 8 بازیکن این تیم جدا شدند. اما پرسپولیس قهرمان شود فکر نمی کنم کسی از این تیم جدا شود.

زمان مربیگری قطبی در پرسپولیس وقتی تیم قهرمان شد چند بازیکن این تیم جدا شدند و تغییرات در فصل بعد زیاد بود
پرسپولیس شرایط بهتری نسبت به تیمهای دیگر دارد. پرسپولیس و استقلال بازیکنانشان را بیشتر حفظ می کنند تا سایر تیمهایی که قهرمان می شود.

زمان شما بازوبند کاپیتانی سریع به بازیکن تازه وارد می رسید؟
من خودم 18 سال کاپیتان پرسپولیس و تیم ملی بودم. این بازوبند به سرعت بدست کسی بسته نمی شد و کسی هم که بازوبند را می بست چند سال این بازوبند را در اختیار داشت. اما بازیکنان امروزی این وضعیت را ندارند. قبول دارم این تغییرات زیاد نظم و سلسله مراتب را به هم می ریزد.

در این پرسپولیس بازیکنی هست که خیلی نظرتان را جلب کرده باشد؟
همه این بازیکنان خیلی خوب هستند.

یعنی هیچ بازیکن خاصی مد نظرتان نیست؟
همین طارمی همه می گویند چرا فرصت خراب می کند. شاید شما خبرنگاران هم همین انتقادها را از او داشته باشید. شما ببینید از هر 10 موقعیتی که نصیبش می شود 8 موقعیت اش را خودش ایجاد می کند. این حسن یک مهاجم است که بتواند خودش برای خود موقعیت ایجاد کند و یکی یا دو تا از آنها را تبدیل به گل کند. ما به فرشاد پیوس می گفتیم تو در 6 قدم حریف بمان و فقط برای ما گل بزن. الان همه بازیکنان پرسپولیس خوب هستند. از دروازه بیایید تا جلو همه خوب هستند. من اسم طارمی را آوردم چون همه می گویند طارمی گل خراب می کند اما می بینید که در چه شرایطی گل می زند.

این پرسپولیس را می پسندید یا پرسپولیس زمان خودتان را؟
اگر این تیم چند سال دیگر کنا هم حفظ شوند قول می دهم از تیم دهه 60 هم بهتر می شود. این تیم خیلی خوب است اما این خوب بودن باید تداوم پیدا کند.

الان بازیکن کم سن و سال راحت توی ترکیب پرسپولیس قرار می گیرد. زمان شما این اتفاق به راحتی نمی افتاد
بازیکن باید شرایط حضور را داشته باشد. شما همین صادق محرمی را ببین که در ترکیب قرار می گیرد. ما که بازی اش را می بینیم کیف می کنیم. اگر چنین بازیکنی به تور ما می خورد توی ترکیب قرارش می دادیم. مثلا ابراهیم اسدی تا با ما تمرین کرد شبانه با او قرارداد بستیم. باید چنین بازیکنی به تور آدم بخورد تا او را در ترکیب قرار دهیم. حامد کاویانپور هم همینطور بود. رضا جباری جوانان تیم ما بود یا هادی عقیلی که او هم در جوانان پرسپولیس بازی می کرد. الان همین رفیعی را از تراکتور آوردند. چون توی چشم بوده و برانکو هم او را پسندید و از شانسش هم قرارداد این بازیکن رو به اتمام بود و توانست او را به خدمت بگیرد. خب سروش هم با تیم جفت و جور شد و حالا هم یکی از بهترین بازیکنان این تیم است. بازیکن جوان اگر به چشم بیاید هر مربی ای او را در ترکیب قرار می دهد.

صحبت از سروش رفیعی شد. از اینکه شماره 7 را بر تن کرده و خوب هم بازی می کند چه احساسی دارید؟
همه این سوال را از من می پرسند. اقای طاهری به من زنگ زد و گفت اجازه می دهید این بازیکن پیراهن شماره 7 را بپوشد. گفتم چه اشکالی دارد خب بپوشد. رفیعی هم چند بار زنگ زده بود. موبایلم بیشتر در جیبم است و متوجه نشدم. از باشگاه تماس گرفتند و گفتند سروش می گوید با من تماس گرفته و من جواب ندادم و گفته اگر علی پروین جوابم را ندهد پیراهن 7 را نمی پوشد. گفتم من جواب کی را نمی دهم؟ حتما متوجه تماسش نشدم و اگر آنجاست گوشی را بدهید تا صحبت کنیم. گفتم اقا بپوش انشاا... موفق باشی. تو تراکتور بود اصلا تو بحر فوتبالش نرفته بودم. اینجا که بازی اش را دیدم متوجه شدم خیلی بازیکن خوبی است. یک خوبی که دارد یک خرده خشن و محکم است. هر کسی را می زند زود دستش را می گیرد و از روی زمین بلند می کند. از این کارش خیلی خوشم آمد. همین صادق محرمی وقتی در تیم بزرگ و بین این همه بازیکن بزرگ می درخشد کیف می کنم. یا این مسلمان خیلی خوب بازی می کند. خدایی کی روش باید محسن را دعوت کند.

در مورد رامین رضاییان و اتفاقاتی که برایش افتاد صحبت می کنید.
همین اتفاقات زمانی هم که به ترکیه رفت رخ داد. کمی پادرمیانی کردیم با برانکو و طاهری صحبت کردیم و بالاخره برگشت. به او گفتم خیلی مراقب باش روی تو دوربین هست. دوباره رفتند دوبی و آن دعوا را کردند و فکر نمی کنم دیگر برانکو و باشگاه زیر بار بروند.

بهروز رهبری فرد چند بار اخراج شد و با گل و شیرینی برگشت. خودش می گوید رامین هم از این روش استفاده کند
رهبری فرد خودش در آن ماجراها تقصیری نداشت. مثلا جلوی الهلال قرار بود رهبری فرد پنالتی بزند. اما گفتم علی انصاریان بزند. بعد این بچه ناراحت بود و با اینکه بازی را برده بودیم در اتوبوس یک خبرنگار مثل شما زنگ می زد و او هم عصبانی بود و یک چیزی می گفت. من هم به الیاس (مژده جو تدارکات تیم) می گفتم به بهروز بگویید سر تمرین نیاید. بعد بچه ها می گفتند اجازه بدهید او برگردد. رامین رضاییان اشتباهش این بود وقتی دعوا کرد شنیدم از آن سر زمین دویده تا علیپور را بزند. کریم باقری هم بین انها قرار گرفته تا دعوا نشود. برانکو وقتی گفته است  برو ایران رامین جواب داده می خواهد به استادیوم برود و بازی را آنجا ببیند اما علیپور بر می گردد. فردایش هم علیپور سر تمرین می رود و رضاییان نمی رود وقتی نرفت حاشیه ها بیشتر شد. حالا به نظر شما کار با گل و شیرینی درست می شود؟

شما چه فکر می کنید، آیا برانکو کوتاه می آید؟
فکر نمی کنم ، البته ولش کن

کدام بازیکن شما را خیلی اذیت کرده است؟
هیچکی زورش به من نمی رسید. ببخشید جلوی هیچکس قنپوز در نمی کنم فوتبال من از همه بازیکنان تیمم بهتر بود. فوتبالم یک سر و گردن بالاتر بود و کسی نمی توانست من را اذیت کند.

بازیکنی بوده که دوستش داشته باشید؟
بله مجتبی محرمی.

چرا فقط مجتبی محرمی؟
من همه را دوست دارم اما مجتبی به دل می نشیند.

فکر می کنید مجتبی در فوتبال به حقش رسید؟
دست خودشان است دیگر. یکی که فوتبالش تمام می شود باید مراقب باشد. البته شرایط مجتبی خوب است.

خبرنگاری بوده که شما را کلافه کند؟

من با همه خبرنگاران رفیق هستم. البته کسی زورش به من نمی رسد که بخواهد اذیت کند. الان شما یک سوال پیچیدنی بکنی اصلا جوابت را نمی دهم گاهی که گیر می افتادم و سوالی می کردند از این گوش می گرفتم و از آن گوش در می کردم.

یکی دو دفعه عصبانیت شما را در تلویزیون دیدیم. فکر می کنم مصاحبه کردید و بعد از انتقاد از داوری گفتید به فدراسیون فوتبال تبریک می گویید
وقتی می باختیم به شدت ناراحت می شدیم. ما آن زمان به هیچ تیمی نمی باختیم . اگر هم می باختیم به استقلال می باختیم. وقتی می رفتم خانه یک بشقاب غذا بود و همه رفته بودند قایم شده بودند. تا فردا هم کسی آفتابی نمی شد. بعد یواش یواش پیدایشان می شد.

پس موقع باخت ها ناراحت می شدید؟
باخت ها؟ ما سالی یک بار می باختیم.

علی آقا ما هم پرسپولیسی هستیم
هر چی می خواهی باش بدانم می خواهی سوال پیچوندنی بپرسی جوابت را نمی دهم

خیلی از بازیکنان پرسپولیس به استقلال رفتند و اتفاقی هم نیافتاد اما مورد هاشمی نسب تبدیل شد به یک داستان عجیب
مهدی یک روز آمد خانه ما و گفت علی آقا می خواهم بروم استقلال آنها 10 میلیون تومان به من پول می دهند. آن زمان هم 10میلیون تومان خیلی پول بود. گفتم مهدی من جای تو باشم می روم. بعد عابدینی به من زنگ زد گفت چرا به مهدی گفتی برو گفتم آقا بذار این بچه به زندگی اش برسد. 10 میلیون تومان کجا و 200 هزار تومان ما کجا؟ به خاطر همین رفت و تنها اشتباهش این بود که در بازی مقابل ما گل زد و غش کرد و افتاد. وگرنه مهدی یکی از شاگردان خوب من است. نه در اردوها نه در تمرین یکبار هم به من نگفت تو و همیشه احترام نگه می داشت. با همان 10 تومان رفت کرج خانه خرید و الحمدا... الان یک میلیارد تومان می ارزد. بد کاری کردم؟ شما این  کار را نمی کردید؟ هر کس دیگر بود می گفت یک میلیون تومان آن را به من بده بعد برو.

همه قهرمانی ها برای مربی دلچسب است اما کدام قهرمانی بیشتر به دلتان نشست؟
در تاریخ فوتبالم 30 تا قهرمانی دارم اما هیچکدام مثل قهرمانی پکن نبود. بعد از 16 سال با تیم ملی قهرمان آسیا شدیم. البته در لیگ اول حرفه ای هم استقلال در انزلی بازی داشت و ما در تهران. ما باید حتما بازی را می بردیم و استقلال با یک تساوی هم قهرمان می شد. فکر این نبودیم که قهرمان شویم. وسط بازی گفتند استقلال یک گل خورده و ما مساوی بودیم. رفتیم تو رختکن به افشین پیروانی که کاپیتان تیم بود گفتم استقلال یک بر صفر عقب است که افشین گفت می دانم گفتم تو از کجا می دانی که گفت رفته کنار زمین پرسیده گفتم حواست باشد باید ببریم. دیگر این قهرمانی بایدی است هر چی آمدیم جلو می پرسیدم بازی استقلال چند چند است و می گفتند یک هیچ عقب هستند. گفتم یعنی نتیجه همین می ماند؟ ما باید چکار کنیم. دقیقه 73 بود یک کرنر شد ابراهیم اسدی زد توی گل. ثانیه به ثانیه نتیجه را می پرسیدم. اولین بار بود از روی نیمکت بلند شدم و راه می رفتم. قدم می زدم و نمی توانستم بنشینم. اصلا فکر نمی کردم چنین چیزی رخ دهد. این قهرمانی هم خیلی مزه داد.

راستی علی آقا چرا همیشه راحت روی  نیمکت می نشستید و مثل بقیه مربیان نبودید؟
حالا من بلند می شدم و الکی دستم را تکان می دادم خب چه اتفاقی می افتاد؟ من خودم بازیکن بوده ام و 100 تا بازی ملی دارم. رکورد 490 بازی پرسپولیس دارم که 420 بازی اش کاپیتان بودم. وقتی مهاجرانی ، شرفی و خدابیامرز دهداری می آمد کنار زمین و می گفتند علی اینطوری کن کی گوش می داد؟ قبل از بازی باید همه حرفهایت را بزنی. باید بگویی فلان بازیکن این قوت را دارد و باید مهار شود. مثلا قبل از بازی با استقلال دیدم نیکبخت خیلی خوب بازی می کند. به رهبری فرد گفتم حتما در پست دفاع راست بازی کند. همه چپ چپ نگاهم کردند. گفتم همین که می گویم و در آن بازی بهروز طوری بازی کرد که دقیقه 60 نیکبخت را عوض کردند.

عیدها همیشه می روید رامسر. خاطره خوشی دارید که همیشه عیدها را آنجا هستید؟
ببینید در عید خواهر و برادر و فامیل می آیند تا می نشینی و آجیل و میوه می آوری می گویند اجازه می دهید برویم جای دیگر سر بزنیم. الان 20 سالی است که می رویم رامسر و از این عید دیدنی ها خلاص شدیم.

فامیل سر می زنند؟
در خانه من روی همه باز است. فامیل می آید. عیدها فقط برای فامیل است.

عیدها سفر خارجی نمی روید؟
من هیچوقت دوست ندارم سفر خارجی بروم. دیروز سفارت آلمان بودم به خاطر حاج خانم رفتم چون همه فامیلش در آلمان هستند. گفتم چرا من را اینجا آورده ای به من ویزای 5 ساله هم بدهند که من نمی روم. من ایرانم را دوست دارم و بعد هم شمال.

به کی عیدی می دهید؟
به نوه هایم. به هر کدام 500 هزار تومان عیدی می دهم.

نمی گویند کم است؟
نه همین که عیدی می دهم خوب است دیگر

در دنیای ورزش دهه 60 خبری را در مورد یک بازی خواندیم که تیم پرسپولیس در یک بازی دوستانه با بازیکنان استقلال بازی کردند و 6 گل به این تیم زدند. تیمی که ظاهرا در آن بازیکنانی همچون پرویز قلیچ خانی و جعفر مختاری فر و حتی رضا احدی هم بازی می کردند.

نه اصلا یادم نیست. اولین بار است از شما می شنوم

روزنامه ورزشی می خوانید؟
اصلا نمی خوانم. زمانی که بازی می کردم هم نمی خواندم. البته خسته شدم. اگر می خواستم عکسهایم را جمع کنم الان کلی عکس داشتم. البته 2 تا آلبوم بزرگ عکس دارم.

فیلمهای بازیهایتان را هم دارید؟
بله

اگر هواداری این فیلمها را از باشگاه بخواهد شما کپی آنها را نمی دهید؟
نه این فیلمها جایش امن است

جامها و مدال ها را هم نگه داشته اید؟
بله همه اش در خانه است.

چرا باشگاه موزه ندارد که این جامها و اسناد روزهای طلایی را داشته باشد؟
از اول همینطور بوده است. به قول آقای کاشانی ما اصلا باشگاه نداریم راستی شما اینقدر سوال می کنی خسته نشدی؟

دارم تلاش می کنم در این تایم همه سوالاتم را بپرسم.
ولی من خسته شدم الان بعد از شما باید با این خانم مصاحبه کنم و بعد هم آرش ظلی پور می آید.

پس صحبت آخر سال؟
به هواداران پرسپولیس سلام برسانید. پرسپولیس قهرمان است و با هم جشن قهرمانی خواهیم گرفت. سال نو را به همه تبریک می گوییم. امیدوارم سال خوبی داشته باشند. خوش باشند و سلامت. خواهش می کنم در رانندگی مراقب باشند تا خدای ناکرده عیدشان خراب نشود.

گفتگو: اردلان بزرگ نیا

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.