قدس آنلاین - منابع انسانی و در رأس آن ها جوانان، به منزله ســتون فقرات یک جامعه، نقش به سزایی در توســعه و پیشرفت یک کشــور ایفا می کنند؛ زیــرا زمینه های متعــدد الگوپذیری و انتخاب مسیرهای مختلف پیشرفت و تعالی در دوران جوانی و توسط جوانان شکل می گیرد. بنابراین مســئولانی که با حوزه جوانان و امور مرتبط با آن ها نقش آفرینی می کنند، رسالت سنگینی بر دوش دارند، اگرچه حل مســائل و مشکلات حــوزه جوانان به یک خرد جمعــی نیاز دارد، اما باید ایــن نکته را یادآور شــد که در حوزه جوانان، متأســفانه کشور در چند سال اخیر با نابســامانی ه ایی مواجه بوده است که از نبود توجه عاقلانه و واقع بینانه به این حوزه، نشأت گرفته می شود. در حقیقت فرایند سیاستگذاری و به نتیجه رساندن اجرایی برنامه های مرتبط با جوانان در کشــور دچار بیماری بی توجهی گردید، که دلیل این بیماری، سیاســتگذاری و تصمیم گیری های اشــتباه در این حوزه بوده کــه مبتنی بر اطلاعــات شــفاف و داده های صحیح صورت نگرفت و حمیت و اراده خاصی نیز از سوی مســئولان کلان اجرایی کشور در این زمینه مشــاهده نگردید، کــه این غفلت برای آینده کشــور بسیار آسیب زا و خطرناک خواهد بود. بدون تردید آینده کشور متکی به ظرفیت های جوانان و بهره گیری کارامد و بهینه از آن ها می باشد. زیرا کمک گرفتن از ظرفیت و ایده پردازی نســل جوان برای آینده کشــور بسیار کارگشــا خواهد بود، اگرچه متأسفانه به این ظرفیت سازی توجه چندانی نشد. نبود یک برنامه متمرکز و استراتژی هدفمند برای رصد کردن اجتماعی و اجرایی چالش های جوانان در دولت کنونی به وضوح در حال خودنمایی است، به طوری که میانگین سنی بالای کابینه دولت کنونــی و از طرفــی وزارت ورزش و جوانان به عنوان هماهنگ کننده ۱۸ دستگاه دیگر متولی امور جوانان، در بعضــی از مواقع از متن خارج شده و به حاشــیه پرداخته است، که اداره آن با سرپرســت برای مدت ها و قرار گرفتن فردی نالایق و نا آشــنا با مســائل جوانان در منصب وزارت این وزارتخانه، در حقیقت مسئله جوانان را به بوته فراموشــی و غفلت رهنمون ساخت. بنابرایــن باید وضع موجود رصــد و در پی آن سیاســتگذاری های صحیح و عملیاتی مبتنی بر اولویت بندی مســائل و دغدغه های جوانان تبیین، طراحی و اجرا شود تا هزینه هایی که در دهه های اخیر در حوزه جوانان ایجاد شده است به حداقل برســد، زیرا بر خلاف برخی گفته ها که ادعای ایجاد نشاط برای جوانان در سال های اخیر دارند، باید اذغان کرد که افزایش بیکاری، رشــد ســن ازدواج، افزایش طلاق و مشــکل مسکن جوانان به خوبی تأیید کننده این نشاط می باشند. از این رو موارد زیر در ارتباط با امور جوانان پیشنهاد می گردد:

۱-دغدغه های اصلی جوانان در شرایط کنونی، اشــتغال، هویت یابی، ازدواج و مسکن است که در این بین مســئله اشتغال از حساسیت بیشتری برخوردار است؛ زیرا هر جوانی تمایل دارد با ترسیم دورنمایی روشن از آینده خود، جایــگاه و منزلت حقیقی خــود در آینده را متصور شود، وقتی آمار بیکاری در چهار سال اخیر رشــد مضاعفی را دارا است و هر روز بر تعداد جوانان بیکار کشــور به دلایل مختلف افزوده می شود، چطور می توان از آن ها انتظار داشت که امنیت روانی و ذهنی برای برخورد با مســائل زندگی را داشته باشند، باید اذعان نمود صرف صحبت و سخنرانی در این زمینه کافی نیست. اگر امروز برای جوانان محصل و غیر محصل کشور آینده روشنی ترسیم نشود وافق های صحیح و مدبرانه ای تبیین و طراحی نگردد، بدون تردید در آینده مشکلات کشور در حوزه جوانان مضاعف خواهد شــد. دولت بــرای رشــد و اعتــلای این نیــروی عظیم اجتماعی مســئولیت دارد بســتر مناسب را طراحی، پیاده سازی و فراهم نماید.

۲-نبــود جــوان گرایی در ســطوح مدیریتی کشور در ســال های گذشته بسیار نمایان بوده است، بدون آگاهی از مشکلات جوانان، فقر در تصمیمــات کارا و اثر بخش، خودنمایی خواهد کرد. در شــرایط کنونی واگذاری مدیریت ها و مســئولیت ها به جوانان یک الزام است نه یک انتخــاب، اگرچه فرهنگ مســئولیت پذیری و اعتماد به جوانان باید از سطوح بنیادین همچون خانواده آغاز شود تا تمرین مسئولیت پذیری به بدنه جامعه تسری پیدا نماید، اعتماد به جوانان و مسئولیت پذیر نمودن آن ها برای کشور یک فرایند برد-برد خواهد بود.

۳-جوانان کشور در سطوح مختلف دانشی و تخصصی، باید با تکیه بر شور و شعور جوانی، بیداری، آگاهی و تأســی از الگوهای متعالی و ارزشــی، با کارآفرینی، ایجاد فرصت و تجمیع منابــع از طریق کمک گرفتن از تســهیلات و مســاعدت های دولتــی همچــون صندوق کارآفرینی امید، در جهت پیشــرفت و توسعه کشــور همکاری و هم افزایی نمایند، اگرچه توفیق در ایــن امر نیاز به تعامل و هماهنگی بیــن نهاد هایی همچون دانشــگاه، صنعت و سازمان های حامی و پشــتیبان دیگر دارد تا بذر امید بــه آینده در درون پاک و پرشــور جوانان کشور بارور، شکوفا و استوار بماند.