علی محمدزاده:در برخی از انتخابات ها مانند انتخابات ریاست جمهوری نمی‌توان مرزبندی مطلق تفکرات سیاسی را ملاک انتخاب قرار داد و به جای آن باید مفهومی به نام «تخصص» را معیار اصلی قرار داد.
بی‌تردید نماد اصلی چنین انتخاباتی، انتخابات شوراهای اسلامی است چرا که قرار است عده‌ای انتخاب شوند و به مدت ۴ سال زمینه ساز اصلی‌ترین تصمیمات شهرداری باشند.
اما نکته قابل توجه این است که به دلایل مختلف فرهنگی و اجتماعی هر کسی خود را متخصص یا صاحب نظر در امور شهری می‌داند و البته مردم ما هم نشان داده‌اند که تخصص مرتبط و یا حتی نزدیک به امور شهرنشینی نامزدها کم اهمیت‌ترین دلیل انتخابشان است.
بی شک نمونه بارز چنین انتخاب‌هایی را همه ما در شهرهای مختلف سراغ داریم اینکه تخصصی‌هایی چون اطفال، مهندسی نفت یا قهرمان فلان رشته ورزشی چه ارتباطی به شورای شهر دارد پرسشی است که پاسخش را همه می‌دانیم اما باز خودما نیز مرتکب آن می‌شویم.
با این وصف می‌خواهیم بگوییم چرا وقتی حوادثی تلخ در شهرها رخ می‌دهد گلایه‌ها از نبود افراد غیرمتخصص در شوراها شنیده می‌شود اما وقتی قرار است اعضای شورا را انتخاب کنیم فاکتور تخصص را فراموش می‌کنیم.
خلاصه اینکه بهتر است به جای یک آدم خوب اما غیرمتخصص در میان آدم های متخصص بهترین‌ها را انتخاب کنیم چرا که اثرات بسیاری از تصمیمات شوراها برای همیشه در شهرها باقی خواهند و نسل های بپس از ما هم باید تاوان تصمیم‌گیری همین افراد غیرمتخصص بدهند.
پس بیایید با اندکی تأمل افرادی را انتخاب کنیم که نه شهر را دچار معضلات تاریخی کنند و نه آنکه با تصمیمات خود رشد تک بعدی را به شهر تحمیل سازند و در بخش های اساسی شهر را دچار یک عقب ماندگی جبران ناپذیر نمایند.
نظر شما