به گزارش قدس آنلاین به نقل از ایسنا، ‌دکتر محمود هوشیار فرد با اشاره به اینکه بخش کشاورزی به عنوان یکی از مهمترین زیر بخش‌های اقتصادی کشور و یکی از عوامل اصلی فرآیند توسعه کشور بشمار می‌رود، گفت: در استان گیلان بخش عمده ای از درآمد و اشتغال به کشاورزی وابسته است. استان گیلان با دارا بودن بیش ازحدود ۴۳۰ هزار هکتار اراضی زراعی و باغی از امکان توسعه و تنوع بخشی محصولات زراعی و باغی برخوردار است.

دکتر هوشیار فرد ادامه داد: باید از ظرفیت بالای کشاورزی بهترین بهره‌برداری صورت گیرد و باید این ظرفیت به زمینه ای برای ایجاد اشتغال مناسب و پایدار تبدیل شود. ویژگی‌های متعدد بخش کشاورزی گیلان قادر است که فرصت‌های مناسبی را برای سرمایه گذاری سرمایه گذاران داخلی و خارجی فراهم کند.

وی افزود: مهمترین راه توسعه کشاورزی و در نهایت توسعه ملی، توسعه متوازن و هماهنگ سه بخش کشاورزی، صنعت و خدمات است. بعبارت دیگر، هرچند اقتصاد گیلان تا حدود زیادی وابسته به کشاورزی است و کشاورزی اساس اقتصاد منطقه را تشکیل می‌دهداما، بخش کشاورزی بدون ایجاد و توسعه صنایع فرآوری محصولات کشاورزی با مشکل مواجه می‌شود.

وی گفت: خوشبختانه توجه ویژه به گسترش صنایع تبدیلی محصولات کشاورزی در قانون برنامه چهارم و پنجم توسعه ی کشور ذکر شده بود، چرا که صنایع تبدیلی کشاورزی به منظور افزایش طول مدت نگهداری محصولات، جلوگیری از فساد و ضایع شدن آن‌ها، تسهیل در انبار داری، حمل و نقل، کمک به توزیع و فروش کالا با استفاده از عمل آوری و بسته بندی ایجاد می‌شود.

محقق کشاورزی افزود: این اعتقاد وجود دارد که‌ یکی از راه های ایجاد بازار برای تولیدات کشاورزی، راه‌اندازی صنایع فرآوری محصولات کشاورزی در منطقه است. بهره گیری از صنایع تبدیلی باعث جلوگیری از فروش فله‌ای یا خام فروشی محصولاتی نظیر فندق و گل گاوزبان در کنار ایجاد اشتغالزایی خواهد شد. البته‌ بایستی ارزش افزوده محصولات کشاورزی و ایجاد اشتغال و درآمد بیشتر برای روستاییان ‌از طریق فروش محصولات کشاورزی توسط خود کشاورزان و باغداران و نه واسطه ها و دلالان به کارخانه‌ها به خود روستا بازگردد.‌

وی خاطرنشان کرد: این ارتباط، آگاهی بخشی به کشاورزان و تشویق آنها به جمع آوری سرمایه‌های خرد در قالب تعاونی و حمایت از جوانان روستایی دانش آموخته دانشگاه‌ها برای راه‌اندازی صنایع در مناطق روستایی، بسیار موثر خواهد بود. باید شرایطی فراهم گردد تا سرمایه گذاران با تزریق سرمایه خود به بخش کشاورزی زمینه فرآوری محصولات کشاورزی را در روستاها فراهم سازند.

وی گفت: بایستی اعتبارات صندوق توسعه ملی به صورت تسهیلات بانکی در بخش‌های صنایع تبدیلی و تکمیلی کشاورزی بطور کامل تخصیص یابد. همچنین‌ تحکیم روابط مراکز پژوهش کشاورزی و دانشگاهی با شرکت شهرک‌های صنعتی استان گیلان و و تشکیل شورایی تحت عنوان " شورای اقتصاد دانش بنیان و سرمایه‌ گذاری استان" با هدف ساماندهی تولیدات و فرآوری محصولات کشاورزی باغی و و ارز آوری بیشتر از صادرات این نوع محصولات، برای استان گیلان و کشور الزامی است، زیرا کمبود یا فقدان واحدهای صنعتی فراوری باعث از دست رفتن فرصتهای اشتغال و کاهش درآمدهای ارزی می‌شود.

این عضو هیئت علمی دانشگاه ادامه داد: بخشی از مشکلات اقتصادی و اجتماعی منطقه مانندعدم اشتغال کافی، بیکاری  پنهان، پایین بودن سرانه زمین کشاورزی، پایین بودن درآمد و مانند آنها، ‌با ایجاد صنایع فرآوری محصولات کشاورزی بهبود می‌یابند.

وی افزود: گیلان در تولید و عرضه محصولات باغی در کشور نظیر فندق و زیتون بی بدیل است ولی با وجود تلاش‌های صورت گرفته در طی سال های گذشته، اغلب صنایع مرتبط با محصولات باغی استان ناشناخته و یا مورد کم توجهی قرار گرفت‌اند.

هوشیارفرد با بیان اینکه مثلاً، استان گیلان با دارابودن سطح کشت ۱۶هزار و ۴۰۰ هکتار باغ فندق و میانگین تولید سالانه ۱۴ هزار تن محصول به عنوان قطب تولید فندق در کشور بشمار می‌آید، ادامه داد: عدم وجود بازار مشخص برای عرضه، خرید و فروش فندق در منطقه از مشکلات باغداران گیلانی است که تشکیل شرکت‌های تعاونی فرآوری یا انجمن‌ها گامی برای مشارکت و هم افزایی حل مشکلات فعالان این عرصه است.

این مدرس دانشگاه خاطر نشان کرد: نباید اجازه دهیم محصولات استان مانند فندق بصورت فله‌ای و خام خارج شود و از قبل آن اشتغالزایی نداشته باشیم. در این ارتباط، بخش خصوصی در بهبود اشتغال و توسعه کشور و استان نقش مهمی داشته و می‌تواند با حمایت دولت و تسهیلات مناسب در زمینه ایجاد انبارها، سردخانه، مراکز بسته بندی مکانیزه و فروشگاه‌های بزرگ با حمایت دولت گام‌های خوبی بردارد.

وی تصریح کرد: وجود شرکت های فرآوری فندق در منطقه، انگیزه باغدار فندق را در تولید محصول بیشتر و دست دلالان را نیز از این محصول کوتاه می‌کند. از  طرف دیگر، صنعت روغن‌کشی و کنسروسازی زیتون در کنار باغات زیتون اشتغالزاست، زیرا برداشت ماشینی زیتون برای کنسروسازی مناسب نیست.

هوشیار فرد اضافه کرد: متاسفانه معمولاً در گیلان  ۶۵ درصد زیتونها بصورت کنسروی برداشت می‌شود و ۳۵ درصد نیز از نوع زیتون روغنی است که این مسئله بر خلاف مسیر تببین شده برای  اقتصاد مقاومتی  در حوزه کشاورزی است. باید ظرفیت‌های آشکار و پنهان در این استان همچون گیاهان دارویی، کنف، نیشکر، صدف دریایی و ...  غبار روبی شوند.

وی خاطر نشان کرد: همچنین‌ می‌توان با تخصیص اعتبار برای برندسازی بعضی از محصولات استان همچون ابریشم، زیتون، بادام زمینی، فندق، چای و غیره ضمن بهبود کیفیت، باعث افزایش کمی و کیفی تولید و صادرات به نام گیلان در بازارهای جهانی شد.

دکتر هوشیار فرد تصریح کرد: با توجه به سیاست‌های اقتصادی کشور و تأکید بر صادرات غیرنفتی باید روش‌های نوین تولید، بازاریابی و صادرات با هدف حذف وابستگی کشاورزی مناطق برنج خیز به درآمد تولید برنج، اهمیت اشتغالزایی در چارچوب توسعه اقتصادی کشور مورد توجه قرار گیرد. ایجاد صنایع تبدیلی و تکمیلی مؤثرترین راهکار برای کاهش حجم ضایعات کشاورزی بوده که ضمن اشتغال جوانان، باغداران را برای افزایش درآمد وماندگاری در این شغل ترغیب خواهد کرد.