محمدعلی بن ابی‌طالب- متخلص به حَزین لاهیجی- شاعر، تاریخ دان و اندیشمند سرشناس شیعی قرن دوازدهم است.  او از واپسین شاعران سبک هندی است. آرامگاه کوچکی دارد که از یک در ورودی آن به مسجد مشرف است. دور تا دور مسجد، نام های دوازده امام شیعیان نوشته شده است که نشان می دهد که آنجا مرکز شیعیان بنارس است، گرچه اکنون شمار کمی شیعه در بنارس زندگی می کنند. روبروی درِ ورودی مسجد، چند مسجد دیگر وجود دارد. کوچک است و حالت محل عبادت و زیارت دارد.  

مسجد حضرت علی(ع)، مسجد امام حسن(ع)، مسجدامام حسین(ع)، مسجد فاطمیین و مسجد ابوالفضل(علیهم السلام). جایی مانند تکیه که سقف آن پوشیده است و درون آن نوشته شده: «حجرۀ شیخ علی حزین» و منبری نیز در کنار آن قرار دارد.  

پیش از ورود به مسجد فاطمیین- در سمت راست- در زیر گنبدی کوچک، آرامگاه حزین لاهیجی است با سنگ قبر حدود ۵/۱ متر درازا و ۵۰ سانتی متر پهنا.  با چند بیت شعر بر روی آن. بنای یادبودی هم با نام حزین لاهیجی ساخته شده که تصویر او با ابیاتی از سروده هایش بر روی آن نقش دارد.

مسجد امام علی (ع)، مسجد کوچکی است مربع شکل، حدود چهار متر مساحت و سقف گنبدی با حدود سه متر ارتفاع دارد. در میانه این مسجد کوچک، سکویی مربع شکل است. وسط آن گودی است که درون آن، تندیسی- برجسته- از یک دست تا ابتدای مچ قرار دارد که آن را نمادی از دست حضرت امام علی(ع) می دانند و برای شیعیان این منطقه مقدس است.