قدس آنلاین - محســن قربانی؛ پزشک شبکه بهداشت نیکشــهر که در اثر سانحه رانندگی مصدوم شــده بود با پرواز اختصاصی از ایرانشــهر به تهران منتقل شد.

انتقال دکتر قربانی بسیار اقدام درخور و شایسته ای است. حساسیت‌های فراوان اعضای جامعه پزشکی نیز در شبکه‌های اجتماعی قابل قدردانی است. نامزدهای انتخابات نظام پزشکی در شهرهای مختلف و مسئولان امر نیز در پی افزایش حساسیت جامعه پزشکی، نسبت به موضوع واکنش نشان دادند.

جای شکر دارد که اکنون انتخابات نظام پزشکی در پیش است، اما اگر تب انتخابات فروکش کرد، چه می‌شود؟

اگر حساسیت‌ها در واقعه، حادثه، سانحه و آسیبی به عضوی از جامعه پزشکی بالا نگرفت...

اصلاً اکنون که اینترن و رزیدنت در بیمارستان‌های آموزشی به کار اجباری بی‌جیره مواجب واداشته می‌شوند در حالی که برخی مواقع با ۳۶ تا ۴۰ ساعت بی خوابی در بیمارستان‌ها کشیک می‌دهند...

اکنون این قشر جوان و بی‌جیره و مواجب کادر درمان را  به بهانه انجام تعهد اجباری گرفته شده، از همسرشان دور کرده و هریک را به نقطه‌ای از کشور تبعید می‌کنید ... این چه می‌شود؟

اکنون که پزشکان عمومی در شهرستان‌ها به دنبال بخشی از مصوبات شما مجبور به تعطیل مطب‌هایشان شدند، چه و... و.

آقای وزیر بهداشت، ما نیاز به سیستم داریم نه التهاب و هیجان... ن.

چرا آقای وزیر بهداشت می‌تواند برای ادامه عضویت خود در دولت شرط بگذارد و بگوید: «این طور نمی‌شه کار کرد. قرار نیست ما زندگیمون و امور شخصی خودمون رو بزاریم و به وسط میدان بیاییم و چهار سال صادقانه برای کشور، مردم و انقلاب کار کنیم، در عین حال کتک هم بخوریم. من این مدلی در کشور کار نمی‌کنم.» اما پزشکان مجبور به تحمل هر خفتی هستند؟

صرف نظر از اینکه وزیر بهداشت تصور می‌کند فقط خودش برای کشور و مردم کار کرده و خدمات سایر پزشکان را نادیده می‌گیرد، وضعیت پزشکان نیز در برنامه ها، اقدام‌ها و کارکرد ایشان طی مدت وزارتش جایی نداشته است.

آقای وزیر؛ بهتر است بدانید طی این چهار سال همیشه پس از صحبت‌های شما در رسانه‌های مختلف، شدت سیلی و چاقو خوردن همکاران مظلوم و دلسوز من از سوی خانواده بیماران بالا می‌گیرد!

بد نیست بدانید هجمه به جامعه پزشکی در دوره وزارت شما آسیب‌های سختی به جایگاه پزشکان در ذهنیت مردم زده و حتی اختلال در روند درمانی بیماران ایجاد کرده است.

آقای وزیر؛ شاید لازم باشد یادآور شوم امیرالمؤمنین علی(ع) در نامه ۳۱ نهج البلاغه فرموده‌اند: «برای دیگران دوست بدار آنچه را که برای خودت دوست می‌داری و خوش نمی‌داری برای دیگران آنچه را برای خودت خوش نداری.»