به گزارش قدس آنلاین، ناصرالدین شاه آنچنان که از برخی دستاوردهای وارداتی غرب می هراسید، برخی دیگر را بسیار با علاقه دنبال می کرد. از جمله آنکه به شدت از گسترش روزنامه های آزاد بیمناک بود و می ترسید آنها اساس سلطنتش را بر هم زنند. در مقابل اما از برخی دیگر از هنرها همچون عکاسی بسیار لذت می برد و برای آموختن آن به هر اقدامی دست می زد: «ناصرالدین شاه اولین فرد از خانواده سلطنتی بود که عکس او گرفته شد. این موضوع سبب علاقه او به عکاسی و همچنین حمایت بسیار او از این هنر در دوران سلطنتش شد».

از تمهیدات وی برای ارتقای این هنر می توان به اعزام تعدادی محصلان دارالفنون به اروپا برای یادگیری این هنر، تالیف کتابهای مربوط به فن عکاسی برای حفظ و پیشرفت اطلاعات نظری در این زمینه، ابداع و اعطای لقب عکاس باشی به افرادی که در این فن به مهارت می رسیدند، پایه گذاری نوشتن توضیحات کنار عکس جهت ارائه اطلاعات به بیننده، ایجاد عکاسخانه سلطنتی و عکس برداری از مردم و زندگی آن دوران می توان اشاره کرد.

علاقه بسیار ناصرالدین شاه به این فن موجب شد که آقارضا را که پیش خدمت نزدیک او بود، مامور فراگیری این فن کند تا از سفرها، مراسم و مکان های مختلف عکس بگیرند. وی اولین عکاس حرفه ای و پرکار دربار ناصرالدین شاه بود که به لقب عکاس باشی منصوب شد. »

منبع: علی اصغر طاهری و زهره شیشه چی، ناصرالدین شاه و حرمسراهایش، تهران، انتشارات داریوش، ۱۳۹۱، ص ۱۷۳-۱۷۴