اختصاصی قدس آنلاین- ابراهیم رزاقی اقتصاددان و عضو هیات علمی دانشگاه تهران با اشاره به وجود طبقه ای از مسئولین در کشور که نمی خواهند از نعمت نفت در جهت استقلال اقتصادی کشور استفاده کنند به خبرنگار قدس آنلاین گفت: این افراد همیشه از نفت و درآمدهای حاصل از آن برای ثروتمند شدن خود و نزدیکانشان استفاده کردند. وی با اشاره به سال های قبل از انقلاب اسلامی که برخی از افراد از دلار ارزان برای واردات استفاده می کردند و خود این موضوع دلیل ایجاد رانت و فساد بود اظهار داشت: برای مثال اگر قیمت واقعی دلار ۱۱ هزار تومان باشد، وقتی آن را به شخصی ۳ هزار و پانصد تومان بدهید؛ یعنی چند صد درصد سود را عاید وی کرده اید. طبیعتا در این میان نیز افرادی خاصی نیز از این امتیاز برخوردار می شوند که این به معنای ایجاد یک طبقه اشرافی در کشور است.

رزاقی با اشاره به گروهی که به نام خصوصی سازی ثروت های کلانی به دست آورده اند به قدس آنلاین گفت: آنچه امروز در اقتصاد ایران حاکم است همان چیزی است که نظام سرمایه داری غرب آن را دنبال می کند منتها در نظام سرمایه داری بخش تولیدی نیز وجود دارد که این بخش در ایران اصلاً شناخته شده نیست. وی ادامه داد: تصور کنید چنین طبقه ای مانند وضعیت موجود در آمریکا در رأس کار قرار بگیرند؛ این گروه از افراد ثروت زیادی در اختیار داشته و رسانه ها در اختیار آن ها هستند لذا هیچ توجهی به تولید نداشته و صرفا به کسب سود از طریق واردات، سود سپرده های بانکی و ... توجه دارند.

وی با تاکید بر این موضوع که عدم وابستگی به نفت از ابتدای انقلاب شعار ما بود اظهار داشت: اگر چه نهادهایی مانند آستان قدس و سپاه پاسداران در قالب کارهای جهادی به احداث خانه، تأسیسات و امکانات رفاهی در مناطق دورافتاده می پردازند که اقدامات بسیار مثبتی است اما طبیعتا این اقدامات در مقیاس کل ناکافی بوده و نیازمند حمایت دولت است. این استاد دانشگاه با اشاره به افزایش دوبرابری نقدینگی در طول ۴ سال گذشته به خبرنگار قدس آنلاین گفت: اگر این نقدینگی به سمت تولید می رفت کل تولید کشور متحول می شد. اما دلیل اینکه این اتفاق نیفتاده این است که برخی از افراد به منافعی غیر از منافع ملی فکر می کنند.  

رزاقی خاطرنشان کرد: حتی اشرافیتی که در گذشته به صورت ارباب و رعیتی وجود داشت نیز  تا حدودی از تولید دفاع می کرد چرا که منافعش در آن بود؛ اما اشرافیت تولید شده جدید، هیچ نسبتی با تولید ندارند. عضو هیات علمی دانشگاه تهران افزود: وزارت صنعت و معدن در طول ۴ سال گذشته به گونه ای عمل کرده که عمده تصمیمات این وزارتخانه به واردات ختم شود. به گونه ای که صنایع داخلی بسیاری تعطیل و کارگران زیادی بیکار شده اند. این اقتصاددان با اشاره به این موضوع که حمایت از تولید داخلی و اخذ مالیات از ثروتمندان به عنوان دو عنصر اصلی اقتصاد مقاومتی حتی در غرب نیز مورد توجه است اظهار داشت: تنها اتفاق مثبتی که طی چند سال اخیر در اقتصاد ایران رخ داده بحث یارانه ها بود؛ که آن هم در ابتدا مؤثر بود؛ اما اکنون باتوجه به گرانی های موجود دیگر مؤثر نیست. رزاقی در خاتمه خاطرنشان کرد: زمانی که تورم وجود داشته باشد و نرخ ارز ثابت باشد تمام تولیدکنندگانی که قبلاً تولید می کردند و محصولات خود را صادر می کردند، دیگر نمی توانند این کار را انجام دهند و طبیعتا واردات نیز تشدید می شود. عضو هیات علمی دانشگاه تهران در خاتمه خاطرنشان کرد:  به طور کلی ۳ سیاست در زمینه ارزی وجود دارد. اولی ارائه ارز با نرخ پایین تر از تورم؛ دوم متناسب با نرخ تورم و سوم مانند اقتصاد چین یعنی هر چقدر تورم داشتیم، نرخ ارز بیشتر از نرخ تورم افزایش یابد که متاسفانه سیاست های ارزی در ایران کاملا در تضاد با موضوع تولید بوده به طوریکه  نرخ ارز از زمان شاه تا کنون از ۷ تومان به حدود ۴۰۰۰ تومان افزایش یافته است؛ اما تورم حدود ۱۰۸۰ برابر شده است؛ این یعنی نابودی تولید داخلی چرا که هیچ تولید کننده ای نمی تواند با نرخ ارز مبارزه کند.