قدس آنلاین- مهدی رمضانی، کارگردان این مستند، در همین رابطه ضمن اشاره به فعالیت‌های دیگرش با موضوع مدافعان حرم، گفت: من تا کنون ۲ مستند دیگر هم با همین موضوع ساخته‌ام که یکی مستند روحانی مدافع حرم علی تمام‌زاده و دیگری شهید مدافع حرم عشوری رودسری بوده است. در حال حاضر هم مشغول ساخت این مستند داستانی هستم.

ادای دین می‌کنم

وی در پاسخ به این سؤال که چگونه به فکر ساخت این مستند افتاد، می‌گوید: در شیراز سر ضبط کاری بودم که از سازمان تبلیغات با من تماس گرفتند و از من خواسته شد که ساخت این مستند را شروع کنم. من هم با همه شرایط سختی که داشتم، به خاطر دینی که همه ما به امثال شهید حججی داریم، از شیراز به اصفهان آمدم و مشغول شدم و الان هم به‌صورت خیلی فشرده مشغول ساخت و بازسازی بخش‌هایی از زندگی این شهید هستیم.

این کارگردان می‌افزاید: به خاطر اینکه ساخت این مستند خیلی با سرعت انجام می‌شود، دوستان زیادی در ساخت و جمع‌آوری اطلاعات به من کمک می‌کنند و اطلاعات به‌روز و تازه‌ای به ما می‌رسد. حتی دوستان من قبل از شروع کار با دوستان شهید حججی صحبت نموده و یک سری اطلاعات را جمع‌آوری کرده بودند که ما به محض آمدن به اصفهان کار را بدون فوت وقت شروع کنیم. البته با وجود این فرصت کم و سنگینی کار، زمانی که برخی از این خاطره‌ها را مطالعه کردم، به این نتیجه رسیدم که باید بخشی از این خاطرات بازسازی شود.

وی در پاسخ به این سؤال که چه بخش‌هایی از زندگی این شهید بازسازی شده است، می‌گوید: این شهید خیلی تحت تأثیر شهید احمد کاظمی بوده و الگویی مثل او داشته است. حتی می‌گویند هفته‌ای یک بار در سرما و گرما با هر وسیله نقلیه‌ای که بوده، خودش را به مزار این شهید می‌رسانده و زمان بازگشت به مزار احمد کاظمی احترام نظامی می‌داده و حتی در مؤسسه‌ای هم که به نام این شهید تأسیس شده بود، فعالیت می‌کرده است. در واقع همه این‌ها به علاوة آن بخشی از زندگی این شهید که در کتاب شهر فعالیت می‌کرده است را بازسازی کرده‌ایم. هرچند می‌توانستم کار را با چند تا مصاحبه و تصویر تمام کنم ولی دلم می‌خواست یک کار باکیفیت و در شأن این شهید بسازم.

ابعاد رفتاری شهید به تصویر کشیده شده است

رمضانی ادامه می‌دهد: همه سعی ما در این مستند کوتاه این است که به روحیات معنوی و فعالیت‌های فرهنگی شهید حججی بپردازیم؛ مواردی همچون جنبه رفتاری و شخصیتی ایشان و حالات روحی که قبل از شهادت داشته‌اند. تاکنونبا نشست چندین ساعته‌ای که با تعدادی از دوستان این شهید (که در مؤسسه با هم همکاری می‌کردند) داشتیم، در این باره زیاد صحبت کردیم. دوستان این شهید هم مثل خودش خالص هستند. از همین بچه‌ها می‌شود متوجه شد که این شهید چطور آدمی بوده است. مگر نمی‌گویند بگو دوستت کیست تا بگویم خودت چه کسی هستی. ما در صحبت با این بچه‌ها حتی یک پلان اضافه نگرفتیم و یک کات با اشکال ندادیم، مگر وقت نماز که چون دوستانش می‌گفتند شهید به نماز اول وقت خیلی معتقد بود، برای نماز ضبط را متوقف می‌کردم.

کارگردان این مستند می‌گوید: با خانواده این شهید، با وجود مشغله‌هایی که داشته‌اند، هم صحبت کرده‌ایم و آن‌ها نیز در نهایت فروتنی و صبر با ما همکاری کردند. با یک سری شاگردها و استادان این شهید هم صحبت کردیم تا بتوانیم به روحیات معنوی ایشان بیشتر نزدیک شویم.

وی در ادامه می‌گوید: یکی از مواردی که برای من در ساخت این مستند اهمیت داشت، این بود که الان که همه سایت‌ها و روزنامه‌ها دارند از این شهید می‌گویند، الان بهترین وقت است که عطش دانستن از شهید حججی را در مردم سیراب کنیم. باید الان به این شهید و امثال او پرداخته شود چون به نظرم حس معنوی در این‌گونه ساخته‌ها خیلی مهم است. حتی معتقدم ساخت ای‌گونه آثار به اتفاق وابسته ‌است و ممکن است در هر لحظه چیزی پیش بیاید که اصلاً قابل پیش بینی نباشد. من در این مستند به این موارد زیاد برخوردم. در صحبت با دوستان شهید حججی متوجه شدم که ایشان  همه مدت عمرش می‌دویده و با بصیرت هم می‌دویده است؛ می دویده که رضایت مادرش را برای رفتن بگیرد، می دویده که فلان سردار را برای رفتنش به سوریه آن هم شبانه راضی کند. انگار همه وقت دویده که به چنین چیزی و چنین جایی برسد. این مورد برای خود من خیلی جالب بود. شهید حججی ۲ سال قبل سوریه بوده و خیلی از دوستانش را از دست داده و می‌دانسته است که اسیر یا شهید می‌شود ولی با همه این‌ها برای رفتن بی‌تاب بوده است.

دوستانش می‌گویند زمانی که رفته بودیم بیت رهبری، شهید حججی گفت بیاییم برای رهبری نامه بنویسم که برایمان دعا کند شهید شویم! می‌گویند همیشه می‌گفته دعا کنید وقتی شهید می‌شویم، جریان‌ساز شویم. دلش می‌خواسته شهادتش برای چند نفر انگیزه شود. او جوان عجیبی بوده است.

رمضانی درباره حفظ یاد این‌گونه افراد برای نسل‌های بعد می‌گوید: هر کدام از ما به هر شکلی موظفیم این آدم‌ها را برای آینده ماندگار کنیم. شما با این مطلب، من با دوربینم، یک شاعر با ۲ بیت شعرش و... همگی باید محسن‌ها را برای نسل آینده حفظ کنیم. این‌ها نباید از خاطر هیچ‌کدام از ما بروند. آدم‌های امثال شهید حججی خیلی خاص هستند رفتن این‌ها با علم بوده است این‌ها دنیای عجیبی داشته‌اند. همه ما باید جوابگوی این خون‌ها باشیم.