قدس آنلاین، در حالی که سینماداران از فروش فیلم‌های ۶ ماه اول سال ابراز رضایت می‌کنند اما درباره فیلم‌های نوبت اکران نیمه دوم سال چندان امیدوار نیستند و پیش‌بینی می‌کنند که سینما در این نیمه با یک افت فروش قابل ملاحظه مواجه شود.
به خاطرعدم برنامه‌ریزی درست در اکران نیمه دوم سال ۹۶، پیش‌بینی می‌شود که در فیلم‌های اکران نیمه دوم امسال به احتمال خیلی زیاد باید شاهد یک سری فیلم‌های سیاه یا اجتماعی کم‌فروش باشیم و مطمئناً کمتر می‌شود به حضور فیلم‌های پرفروش و مخاطب‌پسند امیدوار بود. حتی به زحمت می‌شود در این فصل یکی دو فیلم که بخت فروش بالا و چند میلیاردی دارند را پیدا کرد و دیگر آثار نمی‌توانند از مؤلفه‌ها و معیارهای جذب تماشاگر فراوان و فروش خوب برخوردار باشند.
سید ضیاء هاشمی، رئیس هیئت‌مدیره جامعه صنفی تهیه‌کنندگان و عضو شورای صنفی اکران، در همین رابطه با اشاره به اینکه اصولاً برنامه‌ریزی مدونی در مورد اکران فیلم‌ها وجود ندارد، می‌گوید: از سوی کسانی که می‌نشینند و تنظیم اکران بازار را انجام می‌دهند، اصلاً هیچ برنامه‌ریزی‌ای نداریم. البته اگر این مورد هم وجود داشت مطمئناً یک سری مزایا و نیز معایب به وجود می‌آمد.
سینمادار و پخش‌کننده مقصرند
وی ادامه می‌دهد: ما در حال حاضر یک شورای صنفی داریم که دست صاحبان پخش‌کننده فیلم و صاحبان سینما را باز گذاشته است که به هر ترتیبی که می‌خواهند، برنامه‌ریزی کنند و قرارداد ببندند و فیلم‌ها را اکران کنند. لذا اگر بی‌درایتی به‌وجودآمده توسط ۲ گروه پخش و سینمادار انجام شده است، این ۲ برنامه‌ریزی ندارند که همه فیلم‌های پرفروش خود را یک زمان اکران می‌کنند.
هاشمی ادامه می‌دهد: این مشکل هیچ‌کس نیست و یک ایراد ساختاری نمی‌باشد. اما این یک طرف قضیه است و مشکل در جای دیگری است. فشارهای سیاسی و جریان‌های فرهنگی که به جامعه وارد می‌شود، همیشه اول گریبان سینما را می‌گیرد و سینما اولین جایی است که در این مواقع قربانی می‌شود.
این تهیه‌کننده با بیان اینکه همه این موارد باعث شده که سینماگران ما امسال در ساخت فیلم کمی احتیاط کنند، ادامه می‌دهد: این فشارها باعث شده است که فیلم‌های اجتماعی اندکی بی‌خاصیت شده‌اند. در فیلم‌های اجتماعی امسال رئالیسم کوری وجود دارد و همذات‌پنداری مخاطب با این نوع آثار کم شده است. این قضیه به علاوة بی‌برنامگی‌های این ۲ گروه (سینمادار و پخش) باعث شده که همه تخم مرغ‌ها در یک سبد چیده شوند. اما همین‌جا این مژده را می‌دهم که طبق آخرین تصمیمات، بنا شده است که در نیمه دوم سال یک سری فیلم‌ها با کارشناسی و برنامه وارد جریان اکران شوند تا از بحران نیمه دوم اکران امسال کم کنیم و مخاطبانمان را از دست ندهیم.
مدیریت پروانه نمایش درست نیست
غلامرضا فرجی، سخنگوی شورای صنفی، معتقد است که اصلاً نمی‌شود برای اکران برنامه‌ریزی داشت و می‌گوید: هر تهیه‌کننده‌ای بویژه در بخش خصوصی که برای هر کاری سرمایه‌گذاری می‌کند، می‌خواهد فیلم خوبی بسازد تا بتواند مخاطبش را جذب بکند و همه سرمایه‌اش را بازگرداند. اینکه در سبد اکران ما چرا بیشتر اوقات همه کمدی‌ها در یک دوره زمانی اکران می‌شوند و فیلم‌های اجتماعی به زمان دیگری موکول می‌گردند، به پروانه ساخت برمی‌گردد که برای تهیه‌کننده صادر می‌شود. ما اگر در چیدمان صدور پروانه ساخت‌های خود اندکی دقت کنیم، قاعدتاً در یک چارچوب خاصی هم سینمادار و هم تولید کنندگان به این نتیجه می‌رسند که در یک مقطع فیلم‌هایشان به صورت همزمان اکران نشود و این مشکلات به وجود نیاید. وگرنه تهیه‌کننده‌ای که می‌داند فیلمش می‌فروشد، اصلاً دیگر شرایط اکران برایش مهم نیست. بخش دیگر از این مشکلات هم برمی‌گردد به اینکه یک سری فیلم‌ها در جشنواره فیلم فجر دیده نمی‌شوند و در طول سال به چرخه اکران اضافه می‌شوند. این آثار سبد سینمادار را با مشکلاتی مواجه می‌کنند. به هر حال من فکر می‌کنم بخش اعظم این مشکلات به مدیریت پروانه ساخت برمی‌گردد.
اکران ۶ ماهه دوم قابل پیش‌بینی بود
حسین فرحبخش اما نظر دیگری دارد و می‌گوید: این قضیه اکران اصلاً به کسی ربطی ندارد؛ نه دولت و نه بخش خصوصی. این مسئله یک جور عرضه و تقاضا بین سینمادار و پخش‌کننده است. سینمادار می‌خواهد در نیمه اول سال که زمان مناسبی برای فروش و اکران است همه فیلم‌های پرفروش را اکران کند. وقتی همه فیلم‌های مخاطب‌پسند را در ۶ ماهه نخست خرج کنیم، طبیعتاً در نیمه دوم سال دیگر خبری از فیلم پرفروش نیست. این تشخیص سینمادار است و کسی هم نمی‌تواند جلویش را بگیرد.
این تهیه‌کننده ادامه می‌دهد: این کمبود و نبود فیلم‌های پرفروش و کمدی در نیمه دوم سال ۹۶ تقریباً قابل پیش‌بینی بود. ما قبل از جشنواره سی و پنجم گفتیم که فیلم‌هایی که امسال ساخته شده‌اند ضعیف هستند و طبیعتاً در فروش آن‌ها با مشکل مواجه می‌شویم.
وقتی فیلم‌های کمدی اندکی ساخته شود، سینمادار هم می‌گوید الان که می‌تواند با همین چند فیلم کمدی پول جمع کند، چرا این کار را نکند؟ بقیه فیلم‌ها هم بماند برای بعد. وقتی امسال نگذاشتند به اندازه کافی فیلم کمدی ساخته شود و جلوی فلان فیلم کمدی را هم گرفتند، قابل پیش‌بینی بود که این قضیه اتفاق بیفتد.
فرحبخش هم بخشی از این مشکلات را به خاطر فشارهایی می‌داند که به حوزه سینما می‌آید و ادامه می‌دهد: فشارهایی که از بیرون و توسط نهادهای غیرمرتبط از حوزه سینما بر مسئولین وارد می‌شود (و آن‌ها هم متأسفانه چون نگران صندلی‌هایشان هستند، تسلیم می‌شوند)، جلوی صدور پروانه نمایش‌ها را می‌گیرد لذا عموماً فیلم‌های خنثی تولید می‌شوند و نتیجه‌اش می‌شود همین. الان هم دیگر نمی‌شود هیچ فکری به حال این قضایا کرد مگر اینکه جلوی سوژه‌ها و پروانه نمایش فیلم‌ها باز شود وگرنه این مشکلات حل‌شدنی نیست.
نظر شما