به گزارش قدس آنلاین، از پانصد دستگاه مستقیم گچساران عبور می‌کنیم، درختان سرسبز توجه مرا به خود جلب می‌کند، من مشغول تماشای درختان خیابان می‌شوم. ناخودآگاه دیدن مجموعه آپارتمان های پانصد دستگاه مستقیم حواسمان را به خود معطوف می کند. در لا به لای آپارتمان ها می توان پارکی تازه ساز را دید که در کنار ساختمان نیمه کاره ای ساخته شده است. با اینکه نگاه من به آن‌ گذرا است ولی مشخص است دردی زیر پوست دارد .

این ساختمان نیمه کاره منطقه امنی شده برای نشست ها و مصرف مواد مخدر توسط معتادانی که جای امن دیگری نمی یابند.

تجمع معتادان در اکثر شهرهای کشور به قدری بحرانی شد که سال گذشته نمایندگان مجلس شورای اسلامی در جلسه علنی به مسئولان وزارت کشور، درباره جمع‌آوری معتادان تذکر دادند.

یکی از جوانان پانصد دستگاه مستقیم گچساران به ما گفت : اقدامات فعلی در ساخت پارک گرچه قابل تقدیر است اما نبود امنیت برای استفاده از آن  معضل است لذا درخواست داریم این مکان را برای استفاده بهتر ما جوانان امن تر کنند.

رضا که پدر سه فرزند است می گوید: من وقتی که فرزندانم به طرف این پارک می روند می ترسم که آنها با یکی از این معتادان روبرو شود و معتادان روی فرزندانم تاثیر بگذارند.

حکایت اهالی پانصد دستگاه مستقیم گچساران، حکایت عجیبی است. جهان آنها، دنیای‌شان گویی دو قسمت می‌شود وقتی از میان این پارک گذر می‌کنند. دنیایی که پشت ‌سرشان است و آنچه روبه‌رو می‌بینند، زندگی‌شان را دو نیمه می‌کند. ساختمان نیمه کاره برایشان دخمه است، دخمه‌ای از دود و خاک و نشئگی؛ استراحتگاه است برای آنها که مثل سایه می‌آیند و در فضای غریب ساختمان نیمه کاره، گم می‌شوند.

لذا انتظار اهالی پانصد دستگاه مستقیم از ستاد مبارزه با مواد مخدر و در راس آن فرماندار و شهردار آن است که به این ستاد حرکتی داده و محکم تر پا در این عرصه بگذارد چرا که جرایم و مسایل نیاز به عزمی راسخ برای دفع و مقابله دارد و نباید کار در این عرصه به دلیل گستردگی منجلاب به طور کامل‌ رها شود؟