قدس آنلاین- شمار زیادی از زوج‌های جدا شده بخصوص زنان، پس از طلاق از جدایی پشیمان می‌شوند که یک آمارغیررسمی نیز از پشیمانی ۹۰درصدی آن‌ها در سال‌های گذشته خبر داده است.
اگرچه این آمار چندان قابل اتکا نیست اما با اصل واقعیت هم بی ارتباط نیست. اکنون پرسش این است که چه راه‌هایی برای بازگشت زوج‌های جدا شده، به زندگی قبلی خود وجود دارد؟ با توجه به این که بسیاری از این زوج‌ها پس از طلاق متوجه اشتباهات خود و عوامل مؤثر در طلاق می‌شوند و بخصوص بانوان که در این مقوله احساسی‌تر و سریع‌تر تصمیم می‌گیرند، آیا نمی‌توان گفت با حذف عوامل موجب طلاق، بخت ازدواج با زوج پیشین هم قابل تأمل است؟
آیا نمی‌توان به بازگشت به زندگی‌ای که برای آن هزینه‌های عاطفی فراوان شده و ممکن است فرزندانی هم محصول آن باشند امیدوار بود؟
* خانم‌ها در برابر طلاق مقاومت می‌کنند
یک کارشناس و مشاور خانواده در این باره می‌گوید: در بحث خانواده، ازدواج و زندگی پس از طلاق، متأسفانه هیچ نوع سازمان یا نهاد حمایت کننده در کشور وجود ندارد.
دکتر نیک‌رفتار در گفت و گو با قدس می‌افزاید: تحقیقات نشان می‌دهد تا وقتی که در یک زندگی مشترک، خانم‌ها تمایل به طلاق گرفتن نداشته باشند، طلاقی صورت نمی‌گیرد زیرا خانم‌ها بیشتر مشکلاتی که در زندگی وجود دارد را تحمل و با طلاق مخالفت می‌کنند چراکه طلاق تأثیر عاطفی زیادی بر خانم‌ها می‌گذارد و آن‌ها را به پیری زودرس دچار می‌کند.
وی تصریح می‌کند: متأسفانه سازمان یا نهاد حمایتی در کشور وجود ندارد که آموزش‌های قبل از ازدواج را به صورت مشاوره شروع کند و به جوانان مهارت‌های زندگی را آموزش بدهند تا بر اثر کوچک‌ترین فشارها کانون خانواده دچار تزلزل نشود. حتی پس از طلاق نیز سازمانی وجود ندارد که از افراد و بخصوص خانم‌ها پشتیبانی کند.
* ریش‌سفیدها را از دست داده‌ایم
دکتر نیک رفتار با بیان این نکته که در گذشته بازگشت خانم‌ها توسط واسطه‌ها و بزرگ‌ترهای فامیل پیگیری و اجرا می‌شد اما اکنون همین واسطه‌ها هم کم شده‌اند، اظهار می‌دارد: ضعف اساسی این است که امر خانواده و صیانت از آن به صورت جدی توسط یک وزارتخانه پیگیری نمی‌شود و قوانین و سازمان‌های محدودی به نهاد خانواده و استحکام آن و مسائل مربوط به آن پرداخته‌اند در حالی که با توجه به رسوخ رسانه‌های جدید، فضای مجازی و شبکه‌های تلگرامی به داخل خانواده‌ها باید توجه بیشتری به مبارزه با چالش‌های پیش روی خانواده‌ها بخصوص طلاق صورت بگیرد. بنابراین وقتی آموزش در کشور درباره امر خانواده وجود ندارد افراد برای یاد گرفتن آموزش‌ها به شبکه‌های تلگرامی متوسل می‌شوند در حالی که این رسانه‌ها به هیچ وجه قابل اعتماد نیستند.
وی می‌افزاید: متأسفانه در سطح کلان هیچ سازمان یا نهادی وجود ندارد که به این موضوع رسیدگی کند و یک نوع ولنگاری در این زمینه بشدت احساس می‌شود. دولت باید در این زمینه یک تصمیم اساسی بگیرد و گرنه این ولنگاری روز به روز در جامعه بیشتر می‌شود.
* مسئله مشاوره نادیده گرفته می‌شود
یک کارشناس دیگر در حوزه خانواده نیز می‌گوید: متأسفانه مسئله مشاوره در هیچ مرحله‌ای از تشکیل خانواده جدی گرفته نمی‌شود.
دکتر بانکی پور در گفت و گو با خبرنگار ما می‌افزاید: بسیاری از مشاوره هایی که در دادگاه‌های خانواده انجام می‌شود بیشتر جنبه صوری دارند و حرفه‌ای و اثرگذار نیستند و افرادی هم که در این مراکز حضور دارند، دلسوز نیستند.
وی تصریح می‌کند: بهترین راهکار برای بازگشت زوجین به زندگی این است که مواردی که وارد دادگاه خانواده می‌شوند، این‌ها موظف به گذراندن یک سری دوره‌های آموزشی شوند و یک سری مشاوره‌ها توسط مشاوران قابل اعتماد و خبره به این افراد ارائه شود. در صورتی که اگر این قسمت از فرایند طلاق جدی گرفته شود بسیاری از افراد از درخواست خود منصرف می‌شوند و به زندگی خودشان ادامه می‌دهند.
دکتر بانکی پور اظهار می‌دارد: مهم‌ترین ابزار در راه بازگشت خانم‌ها به خانواده و شوهری که از آن طلاق گرفته‌اند مشاوره است. اما این مشاوره باید به صورت چند بخشی باشد. از طرفی بعضی وقت‌ها ممکن است برگشت به زندگی اول میسر نباشد ولی برگشت به چرخه ازدواج با فردی دیگر موثر باشد که باید بدنه نظام نسبت به روش‌ها و مکانیزم‌های مختلف برای بازگشت خانم‌ها به مسیر زندگی، سیاست‌های مختلفی را اتخاذ کند و برنامه‌ریزی‌های روشنی داشته باشد.
نظر شما