به گزارش قدس آنلاین به نقل از روابط عمومی بیمارستان آیت الله روحانی(ره) بابل، مریم جوادیان گفت: بندناف واسطه جنین و مادر برای رساندن اکسیژن ومواد غذایی درطول بارداری است و طول طبیعی بندناف بین ۴۰ تا ۷۰ سانتیمتر بوده و داراری دو شریان ویک ورید است.

وی ادامه داد: امروزه بندناف علاوه بروظیفه مهمی که در بارداری دارد از نظر وجود سلول‌های بنیادی واستفاده ازآن برای پیوند و درمان بیماری‌های خاص ومهم مورد توجه قرار گرفته است.

متخصص زنان و زایمان بیمارستان آیت الله روحانی(ره) بابل با اشاره به اینکه سلول بنیادی مادر تمام سلول‌ها است و توانایی تبدیل به تمام سلول‌های بدن را دارد، گفت: این سلول‌ها توانایی خود نوسازی و تمایز به انواع سلول‌ها از جمله سلول‌های خونی، قلبی، عصبی و غضروفی را دارند.

وی افزود: این سلول‌ها در بازسازی و ترمیم بافت‌های مختلف بدن بدنبال آسیب و جراحت موثر بوده و می‌توانند به درون بافت‌های آسیب دیده‌ای که بخش عمده سلول‌های آنها از بین رفته است، پیوند زده‌شوند و جایگزین سلول‌های آسیب دیده شده و به ترمیم و رفع نقص در آن بافت بپردازند.

جوادیان گفت: خون بندناف خونی است که پس از تولد در بندناف و جفت باقیمانده و دور ریخته می‌شود که این خون غنی از سلول‌های بنیادی است.

وی افزود: سلول‌های بنیادی خون بندناف همانند سلول‌های بنیادی خون ساز مغز استخوان تقسیم بندی می‌شوند بطوری که گلبول های قرمز، اکسیژن را به تمام بدن حمل می‌کنند، گلبول های سفید، در سیستم ایمنی فعالانه شرکت دارند و پلاکت‌ها که به انعقاد خون کمک می کنند.

این عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی بابل در باره کاربرد سلول‌های بنیادی گفت: نخستین پیوند خون بندناف در سال ۱۹۸۸ میلادی در فرانسه به یک کودک مبتلا به یک نوع کم خونی مادرزادی انجام گرفت و به این ترتیب تا به امروز صدها پیوند موفق خون بندناف صورت گرفته و مراکز بزرگ ذخیره این سلول‌ها در کشورهای مختلف جهان تاسیس شده است.

وی ادامه داد: از آنجا که یافتن یک داوطلب مناسب برای اهدا مغز استخوان کارآسانی نیست و جستجوی مراکز ثبت اهدا کنندگان مغز استخوان زمان بسیاری به خود اختصاص می‌دهد، به این ترتیب ذخیره خون بندناف زمان را کوتاه و میزان اهدا کننده را بیشتر می‌کند.

جوادیان اضافه کرد: امروزه تحقیقات گسترده‌ای به منظور درمان بیماری‌ها و ضایعات عصبی، ترمیم بافت‌های آسیب دیده قلبی و استخوانی، ترمیم سوختگی‌ها و ضایعات پوستی، ترمیم لوزالمعده و ترشح انسولین و ترمیم سایر بافت‌های آسیب دیده با استفاده از سلول‌های بنیادی مغز استخوان، خون بندناف درحال انجام است.

این متخصص بیان داشت: اختلالات سلول‌های بنیادی، کم خونی آپلاستیک، کم خونی فانکونی، هموگلوبینوری حمله ای شبانه، لوسمی حاد و مزمن، بیماری‌های نقص در تولید لنفوسیت‌ها انواع لنفوم، تالاسمی ماژو، کم خونی سلول داسی شکل، اختلالات سیستم ایمنی مادرزادی، نقص ارثی پلاکتی، بیماری‌های ارثی، الزایمر، دیابت، پارکینسون، بیماری ام ا، صدمات نخاعی، سکته‌های قلبی و مغزی، بیماری‌های کبدی، دیستروفی عضلانی بیماری‌هایی هستند که با خون بند ناف درمان شده اند.

وی گفت: در حال حاضر در کشورمان فقط بیماری‌هایی که منشاء خونی دارند از جمله تالاسمی، سرطان خون و کم خونی‌ها با استفاده از سلول‌های بنیادی خون بندناف قابل درمان هستند.