به گزارش خبرنگار قدس آنلاین، احد جاودانی در مراسم نکوداشت استاد «ایرج اصغری» شاعر و پژوهشگر مازندرانی که به همت گارگاه نقد « هم نگر » در سالن سلمان هراتی ساری برگزار شد، اظهار کرد: استاد ایرج اصغری تنها به نوشتن کتاب بسنده نکرد و در جامعه حضور فعالی داشت و با تبادل اطلاعات، کمک شایانی به تبیین فرهنگ کشور کرد.

وی خواستار استمرار این آیین ها شد و یادآور شد: اگر این انسان های فرهیخته بدنبال کارهای اقتصادی می رفتند قطعاً در رفاه بیشتری بودند اما تمام توان خود را در راه اعتلای فرهنگ گذاشتند و باید قدردان آنها باشیم.

ماندگاری یک ملت با ادبیات و هنر است

در ادامه شاعر و پژوهشگر مازندرانی، ادبیات را پیوند دهنده ملت ها دانست و گفت: به واسطه هنر است که من برادری در شیلی بنام پاپلو نرودا، برادری در فلسطین بنام محمود درویش و برادران و خواهران بسیاری در جهان دارم چون جان های ما به وسیله ادبیات بهم پیوند خورده است.

اسدالله عمادی اظهار کرد: اگر ادبیات، هنر و موسیقی نتوانند جان ها را به هم ارتباط دهند در ذات خود مرده اند.

وی با بیان اینکه از برگزاری چنین مراسمی بسیار خرسندم، اضافه کرد: چند روز پیش کتاب «چرا ادبیات» اثر ماریو بارگاس یوسا نویسنده بزرگ آمریکای جنوبی را مطالعه می کردم که در جایی می گوید: «ملتی که ادبیات ندارد؛ لال است، حافظه قومی ندارد» یعنی ادبیات مظهر وجود و حضور یک ملت است.

نویسنده مازندرانی ادامه داد: وقتی به کشورهای دیگر سفر می کنیم خود را با حافظ، مولوی، خیام و فردوسی معرفی می کنیم چرا که ماندگاری یک ملت؛ ادبیات، هنر و موسیقی است.

عمادی یادآور شد: حتی یکی از روانکاوان بزرگ جهان معتقد است ما تمام هستی خود را از راه زبان و کلمه تفسیر می کنیم.

وی با اشاره به اینکه جهان بسیار پهناور بوده و کسی نمی تواند جای دیگری را تنگ کند، گفت: ما می توانیم پر و بال هم باشیم.

شاعر و پژوهشگر مازندرانی با اشاره به اینکه شعر نو، دیر به مازندران آمد و شاعران مازندرانی پیشاهنگ این سبک مانند حسن هنرمندی و مرحوم تنکابنی در تهران زندگی می کردند، یادآور شد: یکسری لجاجت هایی با شعر نو شد که واقعی و منطقی نبود.

عمادی از انتشار کتاب های «باغ آفتاب» و «سبوی سخن» نوشته استاد اصغری استقبال کرد و افزود: ایشان با توجه به اینکه غزل سراست اما هیچگاه در مقابل جریان های نو مقاومت نکرد و با اینکه شعر نو نمی گفت، حامی این سبک شعری بود.

عمادی کتاب «سبوی سخن» را نمونه کامل یک پژوهشگر دقیق دانست و گفت: در بسیاری از آثاری که منتشر می شود ردپای کپی آثار برخی نویسندگان دیگر وجود دارد ولی در این کتاب، تمام جمله های نقل و قول شده دارای ارجاع بوده و نشانه ای از کپی برداری نیست و این نشان می دهد آقای اصغری پژوهشگری دقیق است.

با شعر و ادبیات بزرگ شده ام

همچنین استاد ایرج اصغری شاعر و پژوهشگر مازندرانی با بیان اینکه با شعر و ادبیات بزرگ شده و زندگی کرده است، گفت: شعر جوشش درونی انسان بوده و انسانی که به ادبیات خو می گیرد نگاهی موشکافانه و متفاوت تری نسبت به مسائل پیرامون خود و زندگی دارد.

وی اضافه کرد: من ۵۰ سال در کار شعر بودم و با نیما شروع کردم. اگرچه همچنان تمام قالب های مختلف را کار می کنم اما جاذبه غزل برای من جاذبه دیگری است چراکه تمام زیبایی های و ارزش های شعر و ادب در غزل وجود دارد.

شاعر و پژوهشگر مازندرانی با بیان اینکه از جوانی تا امروز با آموزش و پرورش، شهرداری، ارشاد، صدا و سیما و حوزه هنری همکاری کردم، افزود: ۵۰ سال در کنار موضوعات دیگر، بدون اینکه نامی از خودم باشد، مدیحه و مرثیه سرودم و دلیل بی نام بودن اشعار مذهبی ام عشقی است که در این کارزار وجود دارد.

اصغری، با انتقاد از تعریف های رایج انواع شعر، گفت: شعر و هنر در تعریف خاصی نمی گنجند چون انسان در تعریفی خاص نمی گنجد. انسانی که در لحظات مختلف، احوال گوناگونی دارد چگونه در غالب خاصی تعریف شود!

وی، فاضل نظری، محمدعلی بهمنی و علی سلمانی را از شاعران موفق معاصر خواند و افزود: حافظ سمبل ام بوده و چون او معناگرا هستم.که به همت کارگاه نقد «هم نگر»