قدس آنلاین- من نمی‌دانم عده‌ای چرا اصرار دارند چهره زشت و خشنی از دین اسلام بویژه مذهب شیعه را با اجرای کار موهن قمه زنی به عناوین مختلف ترسیم کنند.
در اوایل قرن نوزدهم میلادی دکتر روزن؛ رایزن سفارت امپراتوری آلمان کتابی درباره ایران نوشت و پس از مراجعت به آلمان آن زمان در سال‌های دهه اول قرن بیستم به چاپ رساند که در آن تصاویر بزرگ و زننده‌ای از قمه و شمشیرزنی عده‌ای کفن‌پوش در مراسم عاشورای ماه محرم به چاپ رسانده بود. این عکس‌ها در کتاب‌ها و نشریات و مطبوعات جهان بارها تجدید چاپ شد و همه جهانیان از خود می‌پرسیدند این مردمان کیستند که به دستاویز سوگواری بر شهادت یک قدیس و نوه پیامبر(ص) سر خود را با زخم شمشیر و قمه زخمی می‌کنند و چهره و بدن خونین خود را به نمایش می‌گذارند؟
این تصاویر وحشتناک وهن‌آمیز سال‌ها سبب فرار جهانگردان خارجی از ایران می‌شد؛ زیرا آنان که بر اساس نوشته‌های مورخان و مسافران و جهانگردان ایرانیان را مردمی هوشمند و متمدن و مهمان‌نواز می‌شناختند، شگفت زده و ترسیده بودند چرا ایرانیان مانند بعضی از قبایل آفریقا و جزایر اقیانوسیه چون مأنوری‌ها بدن خود را خونین و رنگین می‌کنند و به سر و بدن آسیب می‌رسانند.
مرحوم آقای سید اسدالله محقانی که در زمره خطبا و مجتهدان بود و بعدها به سالک سیاستمداران پیوست و چند بار وزیر شده در سال ۱۳۳۵ هـ. ق/۱۲۹۶ هـ. ش هنگام اقامت در عثمانی کتابی به نام «در اصول و شئون مذهب شیعه» نوشته و در بخشی از آن آسیب‌هایی را که جمعی از مؤمنان بر سر و بدن خود وارد می‌سازند کاری وهن اسلام و نیز موجب صدمه رسیدن به بدن و مرگ زودرس دانسته است مثلاً مشت زدن بر سر کاری نادرست است و ضرباتی که کودکان و نوجوانان بر گونه و بناگوش خود می‌کوبند، گاهی موجب ناشنوایی، پاره شدن پرده گوش و حتی آسیب رساندن به چشم می‌شود.
امسال در شبکه‌های اجتماعی دیدم عده‌ای با مشت و یکی با میکروفن بلندگو و بعضی با سیم میخ‌دار و تیغ‌دار بر سر و کله خویش می‌کوبیدند و خود را زخمی می‌کردند.
تصاویر تهیه شده به وسیله دکتر روزن که مدت‌ها بعد معاون وزارت خارجه آلمان شد و در سفرهای مظفرالدین شاه به آلمان مهمانداری او را بر عهده داشت، آن قدر در اروپا شهرت یافت که وقتی حاج حسن محتشم السلطنه اسفندیاری در سال ۱۳۱۵ هـ. ش/۱۹۳۶ م برای شرکت در مراسم تشییع جنازه جرج پنجم، پادشاه انگلیس راهی انگلستان شد و چون مسیرش از طریق لهستان و آلمان بود به دیدار هیتلر صدراعظم آلمان شتافت، مهم‌ترین موضوعی که مورد پرسش صدراعظم و رئیس دولت آلمان قرار گرفت موضوع قمه‌زنی بود و هیتلر در نهایت شگفتی به پاسخ‌های معقول و منطقی حاج محتشم السلطنه گوش فرا داد که قمه زنی را تقبیح کرد و هر اندازه از مراسم سوگواری ماه محرم تعریف و تمجید کرد و آثار را در وحدت مذهبی و میهنی ایرانیان ستود و گفت ایرانیان با سابقه مذهبی و میهنی ۴۰۰ سال در برابر امپراتوری عثمانی و ازبکان پایداری کردند، قمه‌زنی را رسمی وارداتی از قفقاز به ایران و به تشویق دولت روسیه تزاری دانست که سعی داشتند به اروپاییان بقبولانند ایرانیان مردمی وحشی و عقب مانده هستند که خود را زخمی و خونین می‌کنند و روسیه قفقاز و ترکستان را تصرف کرد، که این بومیان را متمدن کند و آنان را از این حرکات وحشیانه بازدارد.»
استعمارگران اروپایی برای آنکه امیال خود را زیر پوشش اشاعه مسیحیت و تمدن لاپوشی کنند، پیوسته دوربین عکسبرداری و بعدها دوربین فیلمبرداری به دست از مراسم اقوام سرزمین‌های دور تصویربرداری کرده و در مطبوعات و سینماهای خود نمایش می‌دادند.
از سر بریدن مجرمان یا دست و پا بریدن آن‌ها در میدان اعدام تهران یا اصفهان تصاویر متعددی تهیه و در دنیا منعکس می‌شد، مردم ایران آن قدر هوشیار بودند که وقتی مجله جغرافیایی ملی آمریکا «نشنال جئوگرافیگ مگازین» در سال ۱۹۲۱ شماره ویژه‌ای برای ایران چاپ کرد و تصاویر زننده‌ای از ایران را به چاپ رساند همه مردم به سرزنش نشریه مزبور پرداختند و شاید حادثه حمله به رابرت ماژورایمبری کنسولیار سفارت آمریکا در تیرماه ۱۳۰۳ به خاطر عکسبرداری او از واقعه سقاخانه بود که مردم می‌اندیشیدند تصاویر موهنی از ایران قرار است دوباره در معروف‌ترین مجله جهان به چاپ برسد.
من سخنان اخیر آقای آیت‌الله علم الهدی در نمازجمعه اخیر را که قمه‌زنی را منع و موجب وهن اسلام خوانده بود به دقت گوش دادم و پسندیدم و امیدوارم با توجه به فتاوی که ایشان قرائت کردند این کار زشت و سخیف و بخصوص وارد کردن ضربات قمه به چهره و سر اطفال خردسال برای همیشه منسوخ گردد و تلویزیون B.B.C که علاقه زیادی دارد از این گونه فیلم‌های توهین‌آمیز پخش کند، ناکام و ناموفق گردد.
آیت‌الله علم الهدی براستی زیبا و منطقی و معقول سخن گفت و من متن کامل سخنان او را شنیدم و بسیار خوشم آمد که حق و حقیقت را گفت و برای جلب نظر مستعمان از یک کار خلاف شئون دین تعریف نکرد، بلکه آن را نکوهش کرد و جا دارد افرادی که حاضر نیستند عقل و خرد خود را به کار اندازند، فتاوی رهبر معظم انقلاب و آیت‌الله علم الهدی و مجتهدان را آویزه گوش قرار داده، از این کار غلط وارداتی خودداری کنند و بخصوص به کودکان خردسال قمه نزنند. نمی‌دانند تصاویر کودکان خردسال قمه خورده در حال گریه از درد و وحشت چه متمسکی به دست بیگانگان می‌دهد.
در زمان صفویه سپاهیان ایرانی هنگام نبرد چهره و بدن خود را به خون آغشته می‌کردند که نشان دهند از خون نمی‌ترسند، اما آن خون گوسفند بود نه خودشان بنابر این به حرف من نیز از نظر تاریخی گوش دهید که هیچ سبقه‌ای قمه‌کشی ندارد و کار هجو و بی‌ارزش و عامیانه‌ای است.
نظر شما