قدس آنلاین- پیش‌ترها، پیدا کردن راهی برای اعتماد به آدم‌هایی که قرار است در دریافت خدمات مختلف با آن‌ها در ارتباط باشیم، دشوار بود. به عنوان مثال اگر قرار بود کسی را برای انجام امور منزل استخدام کنیم، پرستاری را برای نگهداری از کودکمان تأیید کنیم یا معلمی را برای درس دادن به فرزندمان در منزل بپذیریم، تشخیص قابل اعتماد بودن فرد، کمی دشوار بود و اعتماد به این گونه افراد، فرایندی طولانی و غیرقابل استناد داشت.

 فناوری و تشخیص قابل اعتماد بودن افراد

به گزارش گاردین، از آنجایی که فناوری جا پای خود را در فعالیت‌های مختلف باز کرده و توسعه یافته، در حوزه ارتباطی نیز پیشرفت‌های زیادی داشته است.

در دنیای دیجیتال امروز، شرکت‌های فناوری برای رفع نیازهای ما در تلاش هستند و موضوع اعتماد به افراد یکی از مهم‌ترین نیازهای امروزی مردمی است که در ارتباط با یکدیگر زندگی می‌کنند.

وقتی می‌خواهیم یک خانه اجاره کنیم، پرستاری برای فرزندمان استخدام کنیم، تاکسی بگیریم، سفارشمان را به دست پیک موتوری بدهیم تا برایمان انتقال دهد، فردی را برای انجام خدمات منزل به داخل خانه راه بدهیم و سایر امور اینچنینی را در زندگی شخصی خود پیش ببریم، واقعاً به چه کسی می‌توانیم اعتماد کنیم؟ آیا الگوریتم‌های دیجیتال می‌توانند در این راه به ما کمک کنند؟

 برنامه اعتماد فوری!

باید این مژده را به شما بدهیم که پاسخ این پرسش مثبت است! بله این کار از عهده نرم افزاری با نام Trooly برمی‌آید.

آنیش داس سارما، مدیر ارشد نرم افزار Trooly است. او پیش از این پژوهشگر ارشد گوگل بوده است. وی از نرم افزار شرکت با عنوان برنامه اعتماد فوری یاد می‌کند. این نرم افزار نوعی ماشین اطلاعاتی است که از دو بخش تشکیل شده است.

بخشی از آن به سیستم‌ها و منابع عمومی اطلاعات شامل سوابق اجتماعی مختلف افراد، گواهی‌های تولد و ازدواج، پرونده‌های پزشکی، پرونده‌های مجرمان و سایر موارد مشابه متصل است و بخشی از آن نیز براساس موتورهای جست‌وجوگر، خبرهای مختلف، اکانت‌های مختلف افراد بر روی اینترنت و سوابق اینترنتی افراد که برای هر کسی قابل دسترسی نیست، طراحی شده است.

شمار اندک غیرقابل اعتمادها

در این سیستم، اطلاعاتی که دسترسی به آن‌ها برای شناخت افراد و تحقیق در مورد آن‌ها قانونی و مجاز است، طبقه‌بندی می‌شود و اطلاعات مربوط به افرادی که زیر سن قانونی هستند از آن حذف می‌شود، سپس اطلاعات خصوصی افراد شامل نژاد، مذهب، عضویت در اتحادیه‌های مختلف و مسائل پزشکی افراد به صورت غیرقابل دسترس در می‌آید و پس از حدود ۳۰ ثانیه نتیجه‌ای شامل پروفایلی از رتبه قابل اعتماد بودن یک فرد را به نمایش می‌گذارد.

در بررسی‌هایی که تا کنون بر اساس این نرم افزار صورت گرفته است، معمولاً فقط بین یک تا دو درصد از جمعیت کشورها واقعاً غیرقابل اعتماد هستند و حدود ۱۵ درصد از جمعیت، فوق العاده قابل اعتماد هستند.

نمی‌توان قاطعانه تصمیم گرفت

از آنجایی که کسب و کارهای کوچک محدوده دید ضعیف‌تری نسبت به مشتریان خود دارند، بنابراین سخت‌تر می‌توانند به مشتریان خود اعتماد کنند و به همین دلیل داشتن این نرم‌افزار به پیشرفت کار آن‌ها کمک بسیاری می‌کند.

نرم افزار Trooly می‌تواند اطلاعات بیش از ۳ میلیارد صفحه اینترنتی را از بین ۸۰۰۰ وبسایت، در کمتر از ۳۰ ثانیه جست و جو کند و هویت نسبی افراد را ارائه دهد.

با وجود تمام این نرم‌افزارها و برنامه‌ها، باز هم انسان‌ها موجوداتی پیچیده و متفاوت هستند که اخلاقیات پیچیده‌ای نیز دارند و شاید این کاملاً احمقانه باشد که به استناد این گونه نرم افزارها بتوان قاطعانه تصمیم گرفت، اما طراحی و وجود چنین نرم افزارهایی در دنیای دیجیتال، به بررسی سوابق افراد و جهت‌گیری آسان‌تر ذهن ما برای اعتماد به افراد مختلف ناآشنا کمک می‌کند.