قدس آنلاین- پیام هایی به من می‌رسد و تلفن‌هایی می‌شود که درباره مشکل و نگرانی بزرگ جوانان ایرانی یعنی خدمت نظام وظیفه و از ۱۸ ماه تا دو سال تلف شدن وقت جوانان بنویسم.
من در پاسخ عزیزانی که پیام می‌فرستند یا تلفن می‌کنند یا در دیدارها از من می‌خواهند در بیهوده و وقت تلف کردن خدمت نظام وظیفه قلم بزنم صریحاً می‌گویم، برخلاف نظرشان من خدمت سربازی را برای جوانان ایرانی ضرورتی اجتناب ناپذیر می‌دانم. کشور ما نیاز به نیروی دفاعی دارد چون بزرگ، پهناور، حاصلخیز، پر از منابع نفت و گاز و دارای مواهب طبیعی و مهم‌تر از همه یک میلیون و ۶۴۸هزار و ۱۹۶ کیلومترمربع مساحت است. بر سر دریا و یک اقیانوس مشرف است و در درازنای تاریخ هم مورد نظر و مطمح امیال سلطه‌جویی همسایگان خود بوده است، کما اینکه قسمت‌های گسترده‌ای از خاک ایران را از کشورمان جدا کردند و به خاک خود افزودند و هم گذرگاه ارتش‌های خارجی و هدف راهبردی امپراتوری‌های استعماری اروپایی و در قرن بیستم نوامپریالیسم آمریکا بوده است.
در ماه‌های اخیر شاهد بوده‌اید که یکی از همسایگان کوچک ایران موسوم به اقلیم کردستان عراق، هنوز به کمک نیروهای نظامی و شبه نظامی ایران از چنگ جنایتکاران داعش که به چهل کیلومتری اربیل مرکز آن رسیده بودند رهایی نیافته، طرح استقلال اقلیم را به همه پرسی گذاشت و تا این حد بی‌حیایی و جسارت پیشه کرد که با وجود آن همه حمایت‌ها و محبت‌های دولت و ملت ایران، استان‌های آذربایجان غربی، قسمت‌هایی از آذربایجان شرقی، کردستان، کرمانشاهان، ایلام و بسیاری از شهرهای شمال غربی و غربی ایران را در نقشه مضحک و ابلهانه کردستان بزرگ گنجانید و شب‌ها در برنامه‌های دوازده شبکه تلویزیونی خود که مدام کردهای اصلی یعنی کردهای ایران زمین را آماج تبلیغات قرار می‌دهند آب و هوای شهرهای غرب ایران را اعلام می‌دارد و تصاویر طاق بستان و سایر اماکن باستانی ایران را به عنوان جاذبه‌های کشور مجهول الهویه مفروض خود بیان می‌کند.
اگر ارتش و نیروهای رزمنده مجهز و پرشماری نداشته باشیم، اگر به بهانه اتلاف وقت، نظام وظیفه را منسوخ کنیم و ارتش داوطلبانه تشکیل دهیم بر ما همان خواهد رسید که بر دولت ایران عصر صفوی رسید و حدود ۱۸ هزار از طایفه غلجایی بر پایتخت یک میلیون نفره ایران، دست یافتند و هفت سال ایران را دستخوش بلا کردند.
امکانات کشور به حدی نیست که بتوان ارتش حرفه‌ای داوطلبانه تأسیس کرد. همین ارتش و نیروهای مسلح کنونی دستاورد ۲۸۰۰ سال تجارب گرانبهای تاریخی‌اند که بر ایرانیان ثابت کرده است، کشور نمی‌تواند بدون نیروی دفاعی باشد و بر خلاف آمریکا و انگلستان و بسیاری از کشورها که ارتش، سربازان داوطلب استخدام می‌کند و حقوق بالا و مزایای بسیار مهم سبب جذب جوانان و مردان میانسال به ارتش است، در ایران احساسات میهنی و دینی و مذهبی، تشکیل دهنده نفرات ارتش است و هزاران هزار جوانی که در جنگ‌های این چهارصد- پانصد سال جان خود را فدای استقلال ایران کردند، انگیزه مهمی جز دستمزد و مزایا و مواجب داشتند و نفس استقلال ایران و حفظ دین و آیین و نگرانی از استیلای خفت‌آمیز اجانب بر ایران زمین آنان را رهسپار میدان‌های جنگ کرد.
ایران در طول پانصد سال اخیر با عثمانی‌ها، ازبکان، پرتغالی‌ها، اسپانیایی‌ها، اعراب خوارجی، لزگی‌ها و افغان‌های عصیانگر و با ارتش‌های تا گلو مسلح روسیه و انگلستان جنگیده است، در دو جنگ جهانی تحت اشغال اجانب قرار گرفته است. با تجزیه طلبان گوناگون دست و پنجه نرم کرده و گرچه ایالات پهناوری در شمال باختر و باختر و شمال شرق و شرق و جنوب شرقی و جزایری در خلیج فارس را به زور از آن تجزیه کرده‌اند، اما در مجموع سرزمین‌های بسیار پهناوری را همچنان زیر پرچم وحدت و یکپارچگی ایران حفظ کرده است.
جنگ تحمیلی هشت ساله طی سال‌های ۱۳۵۹ تا ۱۳۶۷ بر نسل معاصر ایران ثابت کرد که ما ملتی آرام و صلح دوست هستیم و با کسی جنگی نداریم و حتی سربازان وظیفه را پس از یک سال از خدمت مرخصی کردن بیگانگان را نه تنها از تجاوز منصرف نمی‌کند بلکه سبب تشویق و ترغیب آنان می‌شود.
سربازی و دارا بودن یک ارتش و در کنار آن نیروهای سپاه تعلیم دیده و مجهز و کار آزموده و تمرینات دایم، بهترین وسیله بازدارندگی بیگانگان آزمند از مطامع ارضی، ایجاد ستون پنجم بومی و درخواست‌های جدایی طلبی است.
پس نظام وظیفه، زائد و تلف کننده اوقات عمر جوانان نیست؛ امری ضروری و در عین حال یک وظیفه مقدس است و ایران نمی‌تواند در مواقع بروز خطر و خطر یورش اجانب مانند داریوش سوم از یونانیان کمک بخواهد که در ازای دستمزد به خدمت ارتش ایران درمی‌آمدند یا مانند عصر خرافه پرستی شاه سلطان حسین منتظر رسیدن لشکر جنیان باشد که رمالان وعده آمدن آن‌ها را داده بودند.
اما چرا جوانان از سربازی روی گردانند، آن را باید در چگونگی بهره‌گیری از ماه‌های خدمت سربازان در سربازخانه‌ها یافت. سربازخانه‌ها را باید به محیطی پرنشاط و دوست داشتنی تبدیل کرد. باید به تخصص‌های سربازان وظیفه بها داد، باید برای آنان برنامه‌های دایم تعلیمات نظامی تیراندازی، کشتی و زورآزمایی، مجالس سرود و مارش خوانی، کارانه، فوتبال، والیبال، بسکتبال، شنا و شیوه زندگی در صحرا ترتیب داد؛ حتی اگر علاقه داشتند آموزش پاراشوت (چتربازی) را در برنامه آنان قرار داد، از استادان در رشته‌های مختلف خواست تا برایشان سخنرانی کنند، هنرمندان سینما و تئاتر و موسیقی را به سربازخانه‌ها دعوت کرد، فوتبالیست‌ها و ورزشکاران مشهور را به حضور در سربازخانه‌ها فراخواند.
شور و هیجان حماسی مذهبی در ایران پیشینه ۲ هزار و اندی ساله دارد. در عصر صفویان جنگ‌ها را در ماه‌های محرم و صفر آغاز می‌کردند که اوج غلیان احساسات، عواطف مذهبی سپاهیان بود، باید مورخان و جغرافیدانان برای سربازان از تاریخ و جغرافیای ایران بگویند.
باید از وجود روان‌شناسان و جامعه شناسان تجربه برای برنامه‌ریزی ایام خدمت جوانان استفاده کرد. باید دوران جنگ‌های تاریخ ایران و چگونگی دفاع ارتش‌های ایران در برابر بیگانگان را با عکس و فیلم و اسلاید برای سربازان جوان تشریح کرد. باید پزشکان به کلاس‌های پادگان‌ها بیایند و درباره مسائل پزشکی سخن بگویند.
باید خلبانان دوران جنگ تحمیلی و سربازان و افسران قهرمان را به سربازخانه‌ها دعوت کرد و محیط سربازخانه را شاد و دوست داشتنی کرد.
ظاهر نظامیان باید آراسته و باشکوه باشد و خدمت سربازی به مثابه خدمتی مطبوع و وظیفه‌ای مقدس تبلیغ شود.
آخر چرا باید ۵/۱ تا ۲ میلیون مشمول از خدمت طفره روند؟ می‌دانید چرا؟ چون سربازی را کاری زائد وقت و تلف کن می‌انگارند و بی. بی. سی بیهوده نیست که همه‌پرسی راه می‌اندازد که چرا باید جوانان به سربازی اعزام شوند.
نظر شما