قدس آنلاین- آدمیزاد است دیگر، در هر مقام و مرتبهای هم که باشد سنش که بالا میرود اندکی کم حوصله میشود و گاهی خطا میکند، اما آنچه مهم است، اینکه بتواند خطای خود را قبول کرده و از آن برگردد.
این روزها قطعهای ویدیویی از جلسه استاد قرائتی در شبکه های اجتماعی دست به دست میشود که در آن استاد اقدام به اخراج «آقا دوربینی» از جلسه میکند، کاری که شاید از این استاد اخلاق و قرآن توقع نمیرفت؛ اما برعکس بسیاری از صاحب نامها که گاهی سالهای سال یک اشتباه را توجیه میکنند ولی حاضر نیستند عذرخواهی کنند، ایشان در اولین فرصت در صفحه توییتر خود اقدام به عذرخواهی رسمی از آقا دوربینی کرد؛ کاری که اگر هم نمیکرد شاید در جنبه دنیایی به جایی بر نمیخورد، ولی عذرخواهی کرد تا در ادامه ۳۸ سال کار تربیتی که نسلی را پرورش داد، درسی دیگر از قرآن به ما بدهد.
این سیره البته از بزرگان حوزه در میان عالمان راستین بهجا مانده است، سیرهای که از منش اهلبیت(علیهم السلام) گرفته شده و محبوب رسول خدا(صلی الله علیه و آله) است.
در خاطرات آیت الله العظمی بروجردی(ره) آمده است، گاهی عصبانی میشدند؛ بخصوص اگر طلبهای سر درس سؤال بیموردی مطرح میکرد، این عصبانیت ظهور بیشتری داشت و همین مسئله شخص ایشان را بیش از دیگران آزار میداد، به همین دلیل نذر میفرمایند اگر یک بار دیگر عصبانی شدند یک سال روزه بگیرند؛ چند روز بعد سر درس طلبهای اشکال بیموردی میکند و سبب عصبانیت ایشان میشود و به همین دلیل این مرجع شیعه از فردای همان روز یک سال پیاپی روزه میگیرد تا دیگر پرخاش نکند!
در اینکه این برخورد اشتباه بوده است؛ تردیدی نیست و در اینکه عذرخواهی از آقای دوربینی به نوعی وظیفه استاد بوده است هم تردیدی نیست؛ اما در میان این دعوای درون خانوادگی بیان یک نکته ضروری است، اینکه معاندان اسلام و انقلاب از بعضی شخصیتها کینه ویژه ای دارند و به دنبال فرصت هستند تا عقده خود را خالی نموده و به نحوی انتقام ۳۸ساله خود را بگیرند و تصفیه حساب کنند و در این میان هر چیزی را دستاویزی میکنند تا بلکه به مقصود خود دست پیدا کنند. آنها باید بدانند ملت ایران خدمات بی دریغ و بدون توقع این استاد گرانمایه را هرگز فراموش نمیکند و یک اشتباه را داسی برای تمام حاصل او نمیداند.
ملت ایران به یاد دارد، کوی و برزنها پر بود از کسانی که حتی نام خود را نمیتوانستند بنویسند و در نهضتی که او به راه انداخت باسواد شدند تا دیگر برای کار کوچکی مانند گرفتن یک شماره تلفن نخواهند التماس کنند. همه به یاد دارند، گاهی برای دو رکعت نمازی که میخواستی بخوانی در نقاط مختلف چه دردسرها باید میکشیدی و ستاد اقامه نمازی که ایشان پیگیر آن شد چه برکاتی در حوزه نماز داشت. روزگاری بود که بعضی سال تا سال لای قرآن را باز نمیکردند، اما با طرح «تلاوت نور» ایشان با قرآن آشتی کردند، هنوز روستاها از ستاد زکات ایشان متنعم میشوند و هنوز دانشجویان و طلاب تفسیر نور ایشان را منبعی برای شناخت قرآن میدانند و هنوز نسلی که پای درسهایی از قرآن ایشان تربیت شدهاند، حلاوت کلام ایشان را فراموش نکردهاند. اینها فقط جزئی از خدمات ایشان بود و این همه خدمت کافی است تا دشمنان قسم خورده ایران اسلامی همین یک اشتباه را دستاویزی کنند برای کوبیدن شخصیت این مرد قرآنی.
بگذار کلامی هم به «آقا دوربینی» بگویم. دوست عزیز! عذرپذیری از اخلاق نیکان است، آدم است دیگر، گاهی عصبانی میشود شما هنوز برای ما همان آقا دوربینی سابق هستی، از استاد چیزی به دل نگیر!
نظر شما