قدس آنلاین- نمایشگاه مطبوعات و خبرگزاری ها در حالی به گام پایانی رســید که بــا وجود تحولات فراوان رسانه ها و ارتباطات در چند سال اخیر ســاختار و محتوای ارائه شده در این رویداد فرهنگی- ارتباطی تغییر چندانی نداشــته است تا حدی که کمی بدبینانه از نظر برخی افراد، بود و نبود آن یکسان است. منتقدان نمایشگاه اعتقاد دارند، نبود نمایشگاه مطبوعات در کشورهای دیگر، به این دلیل اســت که رسانه های زنده نیازی به تبلیغات و پروپاگاندا برای زنده بودنشــان ندارند و بر همین مبنا، هویت نمایشــگاه مطبوعات در فصل رکود رســانه های مکتوب و اوج گیری رسانه های اجتماعی، نمادین و نمایشی است. از طرفی با پایان این رویداد از چند روز دیگر، با راه اندازی نمایشگاه رسانه های دیجیتال، بخش عمده ای از همین شرکت کنندگان در قالبی دیگر به ســالن مصلی خواهند آمد تا دوباره دستاوردهای خود را به نمایش بگذارند و این هفته را یک بار دیگر عیناً یا با تغییرات مختصری تکرار نمایند. به نظر می رســد، اگر بخواهیم به هر دلیلی نمایشــگاه و جشنواره مطبوعات که سال به سال از اهمیت آن حتی برای خود رسانه ها و مســئولان بازدید کننده کاسته می شود را ادامــه دهیم؛ باید به برخی از نکات توجه جدی تری داشته باشیم. ۱ -عصر اطلاعات با فشــردگی زمان، مکان و فناوری سبب تغییر در زندگی مردم شده است. بنابراین ارتباطات همچنان نمی تواند بر اساس چارت ارتقا نیافته و رقابت های درونی وزارت ارشاد پیش برود. به همین دلیل باید در اسرع وقت کارگروهی برای ادغام نمایشگاه مطبوعات و رسانه های دیجیتال تشکیل شود تا حوزه ارتباطات دارای یک نمایشگاه کارآمد و مؤثر باشد. ۲ -ساختار مطبوعات دولتی ایران وضعیت ورشکسته رســانه های دیگر را پوشش داده اســت. از هزینه کردن ۵۰ تا ۱۰۰ میلیونی نشــریاتی که شــمارگان آن به ۵۰۰ نسخه در هر شــماره نمی رســد، برای شرکت در نمایشــگاه، می توان نتیجه گرفت که حیات نباتی و نمایشی برخی مطبوعات ایران نیاز به پالایش و آموزش و تجدید ساختار دارد. بدون پایش وضعیت و ایجاد شــرایطی که مسائل و مشکلات رســانه ها بویژه در حوزه مخاطب، اقتصاد ارتباطــات، اقتصاد توجه و فناوری های نوین رســانه داری و خبرنگاری در آینــده نزدیــک به یک خاطــره تبدیل می شــود. اولیه ترین نیاز آینده رویدادهای مطبوعاتی بررســی چنین چالش ها و شکل دهــی به کانون اندیشــه ورزی برای عبور از بحران کنونی است. به همین دلیل باید برنامه مدونی برای تغییر شکل رویداد رسانه ای به سمت حل مشــکلات بنیادین مطبوعات و خبرگزاری ها و... و. آماده شود. ۳ -هر نمایشگاهی محل شکل گیری طرح و برنامه هــای جدیــد و ایده های نو اســت. نبود کانون های توســعه فکری و فناوری و مالی بویژه از بخش خصوصی در نمایشــگاه رسانه ها، همواره نمایشــگاه مطبوعات را به یک دورهمی تکــراری بین روزنامه نگاران و مسئولان تبدیل کرده است. حضور صنایع و مشــاغل وابسته به رسانه ها در این نمایشگاه علاوه بر تبدیل این رویداد به یک اتفاق جهت مند می تواند پای مردم و صاحبان سایر مشاغل را به توسعه اقتصاد و کیفیت رسانه ها باز نماید. ۴ -نمایشــگاه ارتباطات کشور بدون تعریف خروجی هــای ملموس و ارائه مشــاوره های ضــروری در حوزه های مختلف یک حرکت روبه جلو نیست. «مدیریت رسانه» همچنان دانش غایب اداره مطبوعات و سایر رسانه های ایران و سرانجام بزرگ ترین نقصان نمایشگاه از حیث دانشی است. باید به جایابی درست فناوری هــای نو و نقش مدیریت رســانه به عنوان علم اداره وســایل ارتباط جمعی در برنامه های آینده وزارت ارشــاد برای توقف روند نابودی ســریع مطبوعات و رسانه هایی مانند تلویزیون اقدام نمود.