قدس آنلاین- برخی از مردم با دیدن رفتارهای یک سال گذشته محمود احمدی نژاد از نهی پشت بلندگو تا نامزدی در انتخابات و از خیمه شب بازی بست نشینی تا مواضع اخیر او در تکرار اتهامات ضدانقلاب علیه رئیس قوه قضائیه سؤال می کنند.
احمدی نژادی که اکنون این مواضع تند ضد مصالح نظام را می گیرد، چرا در سال‌های ریاست جمهوری اش که مورد حمایت جدی رهبر انقلاب بود چنین نمی کرد و اکنون چه چیزی تغییر کرده‌است؟
به طور اجمال باید گفت: اولاً حمایت رهبر انقلاب در ابتدای دولت احمدی نژاد چک سفید امضا نبود و دقیقاً به دلیل مواضع انقلابی و مشی عدالتخواهانه و ساده زیستی و امثال آن ها بود و هر شخص دیگری هم این ویژگی‌ها را داشت، قطعاً حمایت می‌شد.
ثانیاً به تدریج بخصوص در سال‌های آخر دولت دهم، احمدی نژاد دچار انحراف از مبانی اولیه و شعارهای مورد ادعای خود شد و از عدالتخواهی به خط قرمز بودن کابینه و از آرمانخواهی به قدرت طلبی به هر قیمت رسید تا جایی که سال ۹۲ تلاش کرد مشایی را جایگزین خود کند و سال ۹۶ هم پس از نهی صریح رهبر انقلاب، ابتدا بقایی و سپس در کمال تعجب با پشت پا زدن به آن نصیحت ولایی، خود در انتخابات ریاست جمهوری ثبت نام کرد.
ثالثاً به تناسب افزایش نشانه‌های انحراف در احمدی نژاد و اطرافیان حلقه یک او، میزان حمایت‌های رهبری کاهش و بر تذکرات علنی ایشان افزوده شد؛ پس از خانه نشینی ۱۱ روزه احمدی نژاد در تقابل با ممانعت رهبری از عزل وزیر وقت اطلاعات، با واکنش غیرمستقیم اما ویژه و کم سابقه رهبر انقلاب مواجه شد که تا زنده هستم مقابل هرگونه انحراف در مسیر انقلاب می ایستم و پس از آفریدن یکشنبه سیاه در مجلس با وجود تذکر پیشینی رهبر انقلاب مبنی بر خیانت بودن هرگونه اختلاف افکنی در متن جامعه، رهبرانقلاب با صراحتی بی سابقه رفتار او را به طور مستقیم خلاف شرع، خلاف قانون و خلاف اخلاق و متناقض آرامش جامعه خواندند.
خوب است جناب احمدی نژاد کمی از اوقات فراغت خود در حاشیه جلسات مجمع تشخیص مصلحت نظام را به مطالعه دقیق تاریخ نزدیک به ۴۰ ساله انقلاب بخصوص حوادث متراکم و درس آموز دهه ۶۰ اختصاص دهد و بخصوص مستند تازه اکران شده، قائم مقام را با دقت ببیند تا درک کند که انقلاب و ملتی که در نونهالی توانست خائن نامیده شدن منتظری را در نامه عزلش پس از تنها چند سال از حاصل عمر امام خمینی(ره) و قائم مقام رهبری بودنش هضم کند، در ۴۰ سالگی اش از آنچنان قوت و استحکامی برخوردار است که اصلاح ناپذیرها را سرجای خود بنشاند. این انقلاب بزرگ تر از احمدی نژاد را چه در قائم مقامی رهبری چه در جایگاه نخستین رئیس جمهور انقلاب به زیر کشیده است، آنگاه خود را گم کرده اند یا اجازه داده اند جهالت بر عقل‌شان حاکم شود.