به گزارش قدس آنلاین، نخستین پل ارتباطی دو فرهنگ با یکدیگر، غذا است و  در طول تاریخ هر زمان قومی، قومی دیگر را به سرزمین خود دعوت می‌کرد، پُررنگ ترین تشریفات‌شان غذا و نحوه چیدمان آن بوده است، زیرا گویای فرهنگ و تمدن قوم میزبان بوده است.

در این رابطه سامان گلریز - کارشناس بین المللی غذا در مورد ارتباط غذا و گردشگری و معرفی غذای ایرانی اظهار داشت: اهمیت غذا در گردشگری را می‌توان از این مثال ساده متوجه شد که توریست در بدو ورود، وعده غذای خود را طلب می‌کند.

وی ادامه داد: مهمترین توصیه به راهنمایان گردشگری فکر و برنامه ریزی کردن راجع به برنامه غذایی یک تور است.

گلریز تصریح کرد: یک گردشگر خارجی برای تجربه غذاهایی مانند پیتزا، همبرگر و ... بر روی مبلمان و فضایی مدرن و اروپایی به ایران نمی‌آید بلکه برای آشنایی با انواع سبزی‌ها، ادویه‌ها و دانش و تجربه غذای ایرانی به این سرزمین می‌آید.

وی خاطرنشان کرد: اگر یک راهنما بداند کجا، با چه غذایی و چگونه باید از مهمانان خود پذیرایی کند هرگز غذای تکراری در یک تور، تجربه نمی‌شود، جمع آوری اطلاعات از تنوع غذایی ایرانی برای یک راهنما از اهمیت به سزایی برخوردار است.