قدس آنلاین- پنج شنبه شب گذشته بود که «نیکی هیلی» نماینده آمریکا در سازمان ملل متحد در جمع خبرنگاران حضور یافت تا نمایشی جدید علیه جمهوری اسلامی را کلید بزند. وی با نشان دادن بقایای موشکی که انصارالله یمن به پایتخت عربستان سعودی شلیک کرده بود، آنرا تولید جمهوری اسلامی ایران معرفی کرد و کشورمان را به نقض تعهدات بین‌المللی متهم نمود. وی مدعی شد: «گزارشی که سازمان ملل منتشر کرده نشان می‌دهد که ایران برای حوثی‌ها در یمن سلاح ارسال کرده است». هیلی البته وقحیانه جلوتر هم رفت و این ادعا را مطرح کرد که موشک شلیک شده به ریاض نشان گروه صنعتی شهید باقری را داشته است.

اگرچه اندکی بعد «فرحان حق» سخنگوی دبیرکل سازمان ملل به صراحت به این جوسازی آمریکایی‌ها واکنش نشان دادو گفت: «دبیرکل سازمان ملل هر ۶ ماه یک ‌بار گزارشی را درباره اجرای قطعنامه ۲۲۳۱ شورای امنیت ارائه می‌دهد که شامل جنبه‌های مختلفی از فعالیت ‌های ایران می‌شود و گزارش فعلی نیز تحلیل‌ هایی را درباره موشک‌های شلیک شده از یمن به سمت عربستان ارائه داده است. در این گزارش‌ها تاکید می ‌شود که هیچ شواهد قطعی درباره منشاء این موشک‌ها وجود ندارد». اما همان سکانس اول نمایش آمریکایی‌ها کافی بود تا مخاطبان را به یاد شباهت های عجیب آن با حداقل ۲ نمایش نافرجام دیگر بیندازد. سناریوهایی که هر دو حدود ۱۵ سال قبل به اجرا در آمدند آنهم برای به کرسی نشاندن خواسته همیشگی غربی‌ها؛ برهم زدن امنیت غرب آسیا. یکی از آنها نمایش مضحک بقایای گروهک منافقین در نیویورک بود که با سر هم کردن چند نقشه و بیان چند داستان خیالی، ایران را متهم به تلاش برای تولید بمب هسته‌ای کردند. شوی دیگر اما کمی شیک‌تر و حساب شده تر بود و کالین پاول، وزیر خارجه وقت آمریکا نقش اول آن. پاول در حالیکه شیشه کوچکی را به دست گرفته بود به جلسه شورای امنیت سازمان ملل آمد و مدعی شد درون شیشه مواد شیمیایی است که بازرسان از تاسیسات عراق کشف کرده‌اند. کذب بودن هر دوی این ادعاها بعدا به اثبات رسید و روسیاهی برای زغال باقی ماند. اما گویی هیئت حاکمه جدید ایالات متحده که مجموعه‌ای از افراد بی تجربه در امر حکومتداری هستند، حتی در گذشته فرصت نکرده‌اند اخبار را هم دنبال کنند و ببینند که هانس بلیکس، رئیس وقت هیئت بازرسی سازمان ملل از عراق، چگونه به اشتباه‌شان در سناریو سازی برای کشف مواد شیمیایی در عراق اعتراف کرد. بلیکس البته ۵ سال قبل باز هم به بهانه‌ای ضمن اعتراف به اشتباهات گذشته‌شان گفت: «ظاهرا حافظه‌ها کوتاه‌اند. خاطره اشتباهات و ناکامی‌های تراژیک در عراق آن‌طور که باید جدی گرفته نمی‌شود.» به هرحال اگرچه آن نمایش مضحک پاول در سازمان امنیت، حمله غربی‌ها به عراق را بدنبال داشت، اما بسیاری از کارشناسان و البته مقامات غربی بعدا اعتراف کردند که آمریکا و هم پیمانانش، بازنده این نبرد بودند و سربازان ایالات متحده با صرف هزینه‌ای گزاف و با کمترین دستاورد مجبور به ترک خاک عراق شدند و مهمتر آنکه حکومت این کشور استراتژیک را دو دستی به هم پیمانان ایران تقدیم کردند. اگرچه در همان زمان هم برخی دول غربی از همراهی با آمریکا در حمله به عراق سرباز زدند، اما امروز کار ائتلاف سازی برای مقامات کاخ سفید به مراتبدشوارتر از آن زمان است. دولت ترامپ از یک سو اختلافات جدی با بسیاری از مقامات کشورهای غربی دارد و هم پیمان ساختن آنها برایش کاری طاقت فرساست و از سوی دیگر در چند وقت اخیر با ناکامی‌های جدی‌ای در منطقه غرب آسیا مواجه بوده است و نقشه هایش برای سوریه، عراق، یمن، کردستان و ... نقش بر آب شده است. بماند که ترامپ در داخل آمریکا هم شرایط مساعدی ندارد. همه اینها نشان می دهد که دونالد ترامپ و دولت تاجر پیشه‌اش، بار دیگر به کاهدان زده اند و هرگونه که حساب کنند از این نمایش، چیزی عاید آنها نخواهد شد.

 * منتشر شده در ویژه نامه بیت المقدس روزنامه قدس