قدس آنلاین- بسیاری از کارشناسان رژیم صهیونیستی را در پشت پرده آتش افروزی ها در کشورهای مختلف جهان اسلامی می دانند زیرا این جنگ و نبردهای داخلی منجر به این شده که صهیونیست ها، از اولویت توجه و اقدام مسلمانان خارج شده و مسئله فلسطینی تا حد زیادی به فراموشی سپرده شود. در همین زمینه با «شیخ بلال شعبان» دبیرکل جنبش توحید اسلامی لبنان، از علمای سرشناس اهل سنت در شامات به گفت‌وگو نشستیم و از او درباره اقداماتی که باید انجام شود تا بار دیگر توجه به موضوع قدس شریف در جایگاه حقیقی خود قرار بگیرد، سوال کردیم.
متن کامل این مصاحبه در ادامه می آید:

چرا مسئله فلسطین در جهان اسلام به حاشیه رفته و راه حل اصلاح این وضعیت چیست؟

اولا. امروز آرمان فلسطین دیگر مسئله اول جوانان ما در جهان عرب و جهان اسلام نیست وبه جای آن فرهنگ دیگری را برای ما ساخته و پرداخته اند و اختلافات مذهبی، نژادی و قومی را جایگزین آن کرده اند وبا جنگ هایی که به راه انداخته اند توجه همه را از مسئله اصلی یعنی قدس منحرف کرده اند.

«پاییز خونین عرب» یا آنچه روزگاری اصطلاحا «بهار عرب» نامید می شد نگاه‌ها را از فلسطین منحرف کرد وجنگ اصلی که با رژیم اشغالگر اسرائیل است جای خود را به مجموعه ای از درگیری های داخلی داده و ما مسلمانان در داخل دچار چندپارگی شده ایم و این کاملا در راستای منافع اسرائیل است. وقتی همدیگر را می کشیم اسرائیل سود می برد وعمرش بیشتر می شود.

ثانیا. مسؤولیت امروز ما این است که آرمان فلسطین را دوباره به عنوان مسئله اصلی جهان اسلام مطرح کنیم. ما به عنوان علمای اسلام از شیعه گرفته تا اهل سنت باید فلسطین را به عنوان قضیه اصلی جهان اسلام جا بیاندازیم و از پرداختن به اختلافات مذهبی، نژادی و قومی خودداری کنیم. گاهی اوقات روحانیون مسلمان به جای اینکه بخشی از راه حل باشند تبدیل به بخشی از مشکل می شوند.

ثالثا. گفتمان ما باید در سطح عصر حاضر و متناسب زمانه باشد. ما اکنون در قرن ۲۱ هستیم. در جنگ نرمی که آمریکا وغرب علیه جوانان و امت ما به راه انداخته از همه تکنولوژی های مدرن و شبکه های ارتباط جمعی و همچنین فیلم ها وسریال ها استفاده می شود تا هدف و آرمان جوانان را منحرف کنند و ما همچنان در گفتمان قرون وسطی به سر می بریم. مسؤولیت ما علمااین است که وارد گفتمان مدرن شده و جوانان را هدایت کنیم.

نکته دیگر این که بیشتر علمای ما سن شان بالای ۵۰ سال است. پس جوانان کجا هستند؟ این اندیشه جوان است که رهایی بخش و پیشرو است. امت اسلام امت جوانی است، حدود چهل تا پنجاه درصد بین سن ۱۸ سال تا ۳۰ و ۴۰ سال قرار دارند اما نتوانسته اند بین ما نماینده داشته باشند.

لذا برای تقویت و حفاظت از محور مقاومت باید گفتمان مان را اصلاح کنیم. البته علیرغم همه این چالش ها مقاومت توانسته دستاوردها وپیشرفت های زیادی داشته باشد.

تکفیری ها در سوریه و عراق شکست خورده اند اما در مناطق دیگری همچون افغانستان و تاجیکستان رشد داشته اند. چه دست هایی پشت حمایت از تکفیری هاقرار دارد؟

اندیشه های تکفیری که در یک برهه زمانی خاص مطرح شده و به میدان آمد بخشی از جنگی است که علیه امت ما به راه افتاده. همه مذاهب در داخل خود یک جریان داعشی و افراطگرا دارند. این افراط گرایی حلقه و قسمتی از سریالی است که غرب علیه امت ما طراحی کرده که گاهی در قالب جنگ های دینی و گاهی هم  از طریق اختلافات قومی نژادی و ... تبلور می یابد.

لذا باید آگاه باشیم هدف همه این جنگ افروزی ها تامین منافع اسرائیل است. اگر بتوانیم بر اسرائیل غلبه کنیم همه گفتمان های افراطی در داخل امت هم از بین می رود.

در جهان اسلام کنفرانس ها و همایش های زیادی با محوریت فلسطین برگزار شده می شود. این برنامه ها چه کمکی به حل مسئله فلسطین می کنند؟

این کنفرانس ها و همایش ها اگر به خارج از مکان برگزاری انتقال نیابد فایده ای نخواهند داشت. یعنی باید نتایج آن به میان بخش های مختلف جامعه و مخصوصا جوانان منتقل شود. گفتمان وحدت گرا باید در میان مردم نفوذ کند تا کشت وکشتارها در امت متوقف شود. اگر کنفرانس های ما در چارچوب دیوارها و هتل ها باقی بمانند هیچ نتیجه ای نخواهند داشت. مسؤولیت ما این است که اندیشه ها و تصمیماتی که در آن مطرح شده را به بیرون منتقل کنیم تا به یک برنامه عملیدر میان مردم برای اصلاح خطاها و اشتباهات گذشته تبدیل شود وامت ما به جای غرق شدن در کشمکش ها و درگیری های حاشیه ای و جنگ های نیابتی تبدیل به ید واحده ای شود که همه مذاهب و قومیت ها را در داخل خود پذیرا باشد و این اتحاد متوجه یک هدف باشد وآن چیزی نیست جز نابودی رژیم اشغالگر صهیونیستی.

شما از عدم حضور جوانان در امور مهم جهان اسلام صحبت کردید. به نظر شما جوانان چگونه می توانند نقش مؤثری داشته باشند وقتی نمی توانند حضور داشته باشند؟

امروز نوعی گسست بین نسل جوان و شیوخ به وجود آمده است. جوانان بیشتر در خیابان، کافه وسینما هستند در حالیکه شیوخ ما در مساجد و حسینیه ها هستند. وقتی شیخ و روحانی ما به خیابان و سینما و محافل جوانان رفت و آمد ندارد چگونه می تواند با افرادی که از خداوند دور شده اند یا به مسجد نمی آیند ویا افکارشان با ما تفاوت دارد ارتباط بر قرار کند؟ زیرا شیخ ما فکر می کند اگر به سینما یا کافه برود عدالتش زیر سؤال می رود. این خود تبدیل به یک معضل شده. باید فقهی داشته باشیم که طبق آن ما به عنوان طبیبان روح انسان به سمت بیماران روحی که از خداوند دور افتاده اند برویم و با آنها ارتباط برقرار کنیم و به جای تاکید بر گفتمان قدیمی با زبان و گفتمان جوانان صحبت کنیم.

جوان امروز با فرهنگ و با سواد است و ما باید برای اینها اهمیتوحدت را روشن وتبیین کنیم ومنظور ما از وحدت وحدت اقتصادی، ارتباط بین مذاهب و پذیرش دیگران است. باید برای جوان سنی توضیح دهیم که شیعه بد نیست وبرای جوان شیعه توضیح دهیم که اهل سنت بد نیستند و همینطور بین قومیت ها باید روشن شود که عرب و کرد و ترک انسانهای نیکی هستند. رسول الله عرب بود و صحابه را گرد خود جمع کرد و متحد ساخت، سلمان فارسی از ایران و بلال حبشی و صهیب رومیهمه غیر عرب بودند وگرد پیامبر جمع شدند و امت اسلامی بدین شکل وحدت وتکامل یافت. باید جوانان بدانند که مفهوم امت برای ما تنها عرب یا کرد و یا فارس جدا از هم نیست. خداوند می فرماید: «وما ارسلناک الا رحمه للعالمین» ودر جای دیگر: «وما ارسلناک الا کافه للناس بشیرا و نذیرا» پس اگر بتوانیم به جای نفرت پراکنی و نشر فرهنگ «حذف دیگری»، مردم را با این روش و سازوکار وبر اساس رحمت مورد خطاب قرار دهیم و آموزش دهیم که مسلمانان شیعه وسنی چگونه با یکدیگر برخورد کنند، گفتمان ما مورد پذیرش واقع خواهد شد ولی اگر فرهنگ نفرت را رواج دهیم کم کم مردم از اسلام گریزان و حتی از گرد خودما هم پراکنده می شوند.

* منتشر شده در ویژه نامه بیت المقدس روزنامه قدس