قدس: واردات بی‌رویه چرم از کشورهای ترکیه و هم‌چنین چین، موانع صادراتی، بهره‌های بانکی و از همه مهم‌تر مشکلاتی که صنعتگران در شهرک چرم تبریز با آن روبرو هستند ازجمله مشکلات عدیده‌ای است که این صنعت را به رکود کشانده تا آنجا که بنا بر گفته مدیرعامل شهرک چرم سازان بیش از نیمی از تولیدکنندگان چرم با رکود و بحران مواجه شدند.
شهر چرم
چرم‌سازی ایران در سال ۱۳۰۸ شمسی با یک کارخانه در شهر تبریز بنا شد و پس‌ازآن در همدان، تهران، اصفهان و برخی شهرهای دیگر نیز کارخانه‌هایی تأسیس شد به‌طوری‌که در سال ۱۳۳۷ تعداد ۲۲ کارخانه در ایران مشغول به کار بودند.
از سال ۱۳۶۲ در اطراف شهرهایی که از قدیم در تولید چرم فعال بودند مانند تهران و تبریز و مشهد، شهرک‌های صنعتی تولید این کالا راه‌اندازی شد که نام چرم شهر را بر این شهرک‌ها نهادند که وجود این شهرهای صنعتی به افزایش تولید چرم و کیفیت آن کمک شایانی کرد اما این روزها صنایع فعال در چرم شهر خود با مشکلات عدیده‌ای مواجه هستند.
چرم شهر تبریز یکی از شهرک‌های صنعتی تولید چرم و نامی آشنا در ایران و به‌ویژه استان آذربایجان شرقی است که ساکنان آن با مشکلاتی از قبیل سیستم فاضلاب و پرداخت عوارض سنگین بابت دریافت انشعاب آب و برق روبرو بوده و همواره در طی سال‌های گذشته این مشکلات بر قیمت تولید محصولات آن‌ها افزوده است.
محصول گران
مدیرعامل شهرک چرم سازان چرم شهر تبریز بابیان اینکه کشورهای ترکیه و چین به‌عنوان رقبای جدی در این صنعت فعالیت دارند در این زمینه به خبرنگار ما می‌گوید: متأسفانه واردات بی‌رویه چرم به‌صورت قانونی و غیرقانونی از کشورهای چین و ترکیه رقابت را بسیار سخت و غیرممکن کرده است.
مهدی امینی توضیح می‌دهد: در کشور ما به دلیل بروکراسی اداری و موانعی که بر سر را تولید وجود دارد محصول تولیدی گران درآمده و امکان رقابت را با محصولات خارجی سخت و حتی سلب می‌کند.
وی اظهار می‌کند: به‌طور مثال کشور ترکیه به تولیدکنندگان و فعالان این صنعت در کشورش تسهیلات با سود ۴ درصد پرداخت می‌کند این در حالی است که در ایران تسهیلات با سود ۲۸ درصد پرداخت می‌شود و لذا به‌طور طبیعی قیمت تولید ناخواسته افزایش می‌یابد.
بروکراسی اداری
امینی اظهار می‌کند: بروکراسی اداری و عدم‌حمایت از تولیدکننده ازجمله مشکلاتی است که بر سر راه تولیدکنندگان وجود داشته و بر موانع تولید می‌افزاید.
وی با اشاره به مشکلات شهرک چرم تبریز ادامه می‌دهد: به‌طور مثال زمین این شهرک در سال ۱۳۶۲ از روستائیان خریداری شد اما حالا گفته می‌شود که این اراضی جزو منابع ملی بوده و لذا بسیاری از تولیدکنندگان را برای دریافت برخی از امتیازات ازجمله انشعابات برق و آب با مشکل مواجه کرده است.
وی عنوان می‌کند: این شهرک در سال ۶۲ با عنوان ایجاد مزاحمت با ۴۰ واحد تولیدی به این مکان انتقال یافت اما باگذشت ۳۴ از انتقال این واحدها هنوز مشکلات تولیدکنندگان حل‌وفصل نشده است.
در انتظار حمایت دولت
وی می‌افزاید: ۱۶ سال پیش نیز در همین راستا جلسات مختلفی در همین راستا برگزار شد و مسئولان توافق کردند تا این مکان را به‌عنوان شهرک و بخش خصوصی به رسمیت بشناسند که ظاهراً این وعده و قول‌ها به دست فراموشی سپرده‌شده است.
واردات بی رویه چرم از کشور های ترکیه و چین، موانع صادراتی، بهره های بانکی و نقص درزیر ساخت ها شهرک چرم تبریز را با رکود روبرو کرده استوی عنوان می‌کند: یکی از مهم‌ترین مشکلاتی که در حال حاضر تولیدکنندگان در این شهرک با آن دست‌وپنجه نرم می‌کنند
تجهیز تصفیه‌خانه است که نیازمند سرمایه‌گذاری ۵۰ میلیارد ریالی است اما هیچ کمکی برای تجهیز آن از طرف دولت نمی‌شود.
وی اظهار می‌کند: باوجوداینکه در این شهرک بخش عمده‌ای از نیازهای کشور تولید و نقش بسزایی در ارزآوری دارد اما هنوز با مشکلات ابتدایی مانند کمبود خطوط تلفن و ارتباطی و حتی دریافت انشعاب برق با مشکل مواجه است و متأسفانه این مشکلات به‌ویژه سود تسهیلات بیش از نیمی از صنایع و تولیدکنندگان را بحران روبرو کرده است.
وی اظهار می‌کند: متأسفانه بیش از ۳۰ سال است که هنوز تولیدکنندگان برای برخورداری از راه دسترسی مناسب در مضیقه هستند و لذا با این تفاصیل چگونه می‌توان انتظار توسعه و شکوفایی این صنعت در این استان و کشور بود؟
وی یادآور می‌شود: باوجود ۲۵۰ واحد فعال تولیدی و اشتغال ۳۲۰۰ نفر حداقل انتظار این است که دولت برای ایجاد زیرساخت‌ها و یا کمک به‌منظور تجهیز تصفیه‌خانه این شهرک حمایت خود را اعلام و در مقام عمل اجرا کند.
وی می‌افزاید: به دلیل عدم‌حمایت‌های دولتی و اختصاص یارانه و یا سود پائین برای نوسازی دستگاه‌ها و تجهیزات لذا بسیاری از دستگاه‌ها با قدمت و فرسودگی مواجه شده است و برای ادامه کار و حضور در بازار جهانی باید در این رابطه فکری اساسی برداشت.
نظر شما