قدس: شاید نامه شورای اسلامی کارِ شرکت پلیاکریل اصفهان و درخواست آنها مبنی بر ورود مجلس به حل مشکلات قطب نساجی کشور خود گواه اوضاع نابسامان نساجی اصفهان باشد.
در این نامه آمده است: «شرکت پلی اکریل ایران پس از ماههای متمادی توقف تولید در شرف راهاندازی خطوط تولید پلیاستر خود قرار دارد و درباره خطوط تولید اکریلیک نیز مذاکرههایی با کارگزاران و تأمینکنندگان مواد اولیه در حال انجام است، لیکن جهت خرید مواد اولیه اصلی و کمکی، قطعات یدکی و قسمتی از حقوق معوق کارکنان، وجود نقدینگی جهت تداوم تولید ضروری و حیاتی است»
گفتنی است صنعت نساجی نهتنها مانند بقیه صنایع از مشکل کمبود نقدینگی رنج میبرد بلکه مشکلاتی همچون فرسودگی تجهیزات و تعطیلی خطوط تولید و مشکلاتی دیگر ازجمله قاچاق پارچه عاملی شده تا بسیاری از واحدهای نساجی ورشکسته شوند.
اشتغالی که آب میرود
نایبرئیس کمیسیون صنایع اتاق بازرگانی اصفهان در این رابطه توضیح میدهد: طی ۵۰ سال گذشته درصد اشتغال نساجی استان اصفهان از ۷۰ درصد به ۱۲ درصد رسیده است.
مجتبی ملااحمدی تعطیلی پلی اکریل بهعنوان بزرگترین تولیدکننده مواد اولیه نساجی را ناشی از تعطیلی واحدهای پاییندستی نساجی میداند و اظهار میکند: بیش از ۴۰۰ واحد نساجی که از پلی اکریل مواد اولیه را تأمین میکردند، تعطیل شدند و کمبود تقاضا از این واحد و خروج تقاضا از استان عامل بحرانی شدن پلی اکریل شده است.
نایبرئیس کمیسیون صنایع اتاق بازرگانی اصفهان خاطرنشان میکند: به دلیل معاف شدن خردهفروشان از مالیات بر ارزشافزوده اغلب بنکداران، تقاضا واحدهای صنفی کردند و از سایر استانها منسوجات بدون پرداخت مالیات تأمین میکنند و پارچههای تولیدی استان اصفهان در انبارهای تولیدکنندگان همچنان ذخیره میشود.
بیبرنامگی در تولید
باوجوداینکه مالیات، ارزشافزوده، قاچاق، نبود نقدینگی و ... از مهمترین مشکلات بر سر راه صنایع نساجی عنوان میشود
اغلب بنکداران از سایر استانها منسوجات بدون پرداخت مالیات تامین میکنند و پارچههای تولیدی استان اصفهان در انبارهای تولیدکنندگان بدون خریدار می مانداما بنا بر گفته عضو هیئتعلمی دانشکده نساجی دانشگاه صنعتی اصفهان بیبرنامگی و نبود برنامهریزی برای تصاحب بازار پوشاک و صنعت نساجی یکی از مهمترین مشکلات آب رفتن این صنعت است.
اکبر خدامی با اشاره به این موضوع که صنعت نساجی بین هشتتا ۱۱ میلیارد دلار سرمایه در گردش دارد بیان میکند: باید توجه داشته باشیم که در کشور شعارهای زیادی را میدهیم اما در عمل اقدامی انجام نمیدهیم و این در حالی است که در چین و ترکیه برای بازار مصرف ایران تا سه سال آینده نیز برنامهریزی کردهاند.
وی البته به این نکته اعتراف دارد که منسوجات سنتی ایران توان رقابت در بازارهای جهانی را ندارد و باید درروند تولیدات داخل بازنگری جدی صورت گیرد.
خدامی با اشاره به اینکه درگذشته اصفهان در صنعت نساجی حرفهای زیادی برای گفتن داشته و میتواند گفت این شهر پایتخت نساجی کشور به شمار میرفت، تصریح کرد: این در حالی است که امروز صنعت نساجی اصفهان برای دیگر شهرها فعالیت میکند و در این استان خروجیای برای عرضه به بازار نداریم
وی تأکید میکند برای رقابت با بازارهای جهانی باید برنامه داشت و از همه مهمتر در صنعت باید به دنبال محصولات دانشبنیان باشیم.
قاچاق بلای جان تولید
رئیس مجمع نمایندگان اصفهان در مجلس شورای اسلامی البته قاچاق و مرزهای باز را عامل رکود و تعطیلی صنایع عنوان میکند.
حجتالاسلام سید ناصر موسوی لارگانی در این رابطه میگوید: واردات غیرقانونی از این مبادی چرخ تولید بسیاری از کارخانهها و واحدهای تولیدی نساجی را خوابانده و منجر به تعدیل و بیکاری بیش از هزاران کارگر شده است.
نماینده مردم فلاورجان در مجلس شورای اسلامی با انتقاد از واردات بیرویه پارچههای قاچاق به شکور اظهار میکند: تولیدات داخلی باوجود کیفیت بالای محصولات خریداری ندارد و فروشندگانی که بیشتر اجناس مغازه آنها را کالاهای قاچاق پرکرده به دلیل کسب سودهای بیشتر کمتر به محصولات نساجی کشور گرایش دارند.
وی بابیان اینکه دولت فشارها را بر صنعت نساجی اضافه کرده است، ادامه داد: یعنی از طرفی مالیات بر ارزشافزودهای را که باید صنعتگران نساجی پرداخت کنند افزایش داده و از طرفی هم هزینههای تولید را بهواسطه اینکه اکثراً از ماشینآلات قدیمی استفاده و انرژی زیادی مصرف میکنند افزایش داده است.
سهم صنعت چی شد؟
موسوی لارگانی بیان میکند: ازاینرو قیمت حاملهای انرژی در کشور افزایش قابلتوجهی داشته است که برایناساس قرار بوده دولت طبق قانون هدفمندی یارانهها به تولیدکنندگان یارانه تولید را پرداخت کند، یعنی ۳۰ درصد درآمدی که از افزایش قیمت حاملهای انرژی به دست میآید طبق این مصوبه در اختیار صنعتگران و تولیدکنندگان قرار بگیرد که متأسفانه نه دولت قبلی نه دولت فعلی سهم تولید و صنعت را ندادند.
وی بابیان اینکه هزینه تولید افزایش قابلتوجهی پیداکرده است، گفت: در این راستا ۳۰ درصد از مصرف پنبه را تولید میکنیم ولی ۷۰ درصد آن وارداتی است، ازاینرو منسوجات را بهوفور وارد میکنیم حتی با ترکیه توافق واردات و صادرات با تعرفه ترجیحی منعقد کردیم و ترکیه در حال واردکردن منسوجات با تعرفه ترجیحی به کشور ماست، از طرفی برای واردات پنبه تعرفه سنگینی گذاشتیم حال با این وضعیت چه انتظاری از رونق صنعت نساجی میتوان داشت؟
نظر شما