به گزارش قدس آنلاین، در روزهای گذشته شاهد همصدایی دو قطب قدرت بینالمللی یعنی آمریکا و اروپا در رابطه با توان دفاعی کشورمان هستیم. بهگونهای که مقامات ارشد سیاسی فرانسه و سایر کشورهای اروپایی ضمن تأکید بر پایبندی آنها به توافقنامه هستهای ۲۰۱۵ میلادی خواهان مذاکره در خصوص موضوعات منطقهای و برنامههای موشکی ایران بهطور مجزا بودند. اما در مقابل مقامات ارشد سیاسی و نظامی کشومان این حوزه را خط قرمز مذاکرات نامیدند و هرگونه مذاکره در اینباره را مردود و خارج از عرف بینالمللی توصیف کردند و تقویت توان موشکی را بر اساس قوانین بینالللی حق مشروع هرکشوری میدانند.
آمریکا نمیخواهد توازن قدرت در منطقه به ضرر اسرئیل باشد
«احمد شوهانی»، عضو سابق کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس، به تحلیل مواضع تند اخیر اروپا در رابطه با توان موشکی جمهوری اسلامی پرداخت و تصریح کرد: آنچه که در خصوص استراتژی غربیها مسلم است تضعیف توان دفاعی و بومی کشورهای مقاومت در برابر اسرائیل وحفظ جایگاه برتر نظامی این رژیم غاصب در منطقه میباشد. به همین خاطر اینها تلاش میکنند، وزن نظامی و ژئوپلیتیکی هر کشوری که در منطقه افزایش مییابد را تضعیف کنند به حدی که توانایی رودررویی با صهیونیستها را نداشته باشند. لذا به نظر میرسد، برجامهای بعدی که آنها طراحی کردهاند این است که توان نظامی ایران را که منحصر در توان موشکی میباشد را تحت شعاع قرار دهند.
وی در ادامه تولید موشکهای متعارف را جزئی از استراتژیهای دفاعی کشورها دانست و گفت: شما ببینید آیا فقط ایران موشک دارد؟ و یا فقط ایران است که دارد موشک میسازد؟ خیلی از کشورها موشک تولید میکنند و یا آنرا میخرند. مثلاً عربستان کم موشک دارد؟ و یا عراق زمان صدام کم به ایران موشک زد؟ همچنین بیشترین خرید تسلیحات نظامی رادر منطقه عربستان و امارات دارند. اما چرا آمریکا و اروپا روی این موضوع حساسیت ندارند؟ به نظر من آمریکا با برنامهریزی که به کمک رژیم صهیونیستی دارد میخواهد یک اعمال فشار همیشگی بر ایران داشته باشد و برای همین منظور به یک بهانهای هم نیاز دارد؛ چون یک زمانی موضوع هستهای مطرح بود ولی الان مسئله هستهای حل شده وآمریکا در این حوزه دیگر بهانهای ندارد ولذا به جای آن مسئله موشکی را مطرح میکند. لذا من فکر میکنم آنها میخواهند با چنین مباحثی ایران را وادار کنند تا در خصوص مسائل منطقهای از کشورمان امتیاز بگیرند. در واقع بهدنبال گره زدن فعالیتهای موشکی ما با مسائل منطقهای هستند و لذا میبینیم آدرسی که اروپا میرود غلط است.
قدرت و ثروت مؤلفههای اثرگذار در روابط بینالملل هستند
شوهانی، با اشاره به عدم توازن در حوزه روابط بینالملل، طرح چنین ادعاهای جاهطلبانهای را ناشی از این عدم توازن دانست و در این رابطه گفت: در حوزه روابط بینالملل متأسفانه توزیع قدرت و ثروت عادلانه نیست و میبینیم که شورای امنیت و مجامع بینالمللی در اختیار چند کشور خاص هستند وچون آنها ثروت و قدرت رسانهای را هم در اختیار دارند؛ دست به بمباران تبلیغاتی هم میزنند.
وی ادامه داد: مثلاً در حوزه یمن که شبانهروز دارند مردم این کشور را بمباران میکنند چرا آمریکا و اروپاییها علیه عربستان فطعنامه صادر نمیکنند؟ در اینجاست که متوجه میشویم رویه آمریکاییها در نظام بینالملل یکسان نیست و شعارهایی که به اسم حقوق بشر سرمیدهند، پوچ و توخالی است و حقوق بشر در یمن قربانی منافع ملی آمریکا شده است. همچنین رژیم صهیونیستی دهها سال است که سرزمینی را غصب کرده اما آمریکا تاکنون اجازه نداده یک قطعنامه علیه آن صادر شود. متأسفانه چنین رفتارهایی جزئی از ذات نظام بینالملل شده و کسانیکه قدرت و ثروت را در داختیار دارند تنها چیزی که برایشان مهم میباشد، منافع ملی است.
تأکید بر منافع دو جانبه میتواند همکاریهای میان ایران و اروپا را تقویت سازد
عضو اسبق کمیسیون امنیت ملی، حفظ برجام را از اولویتهای فعلی اروپا دانست و تصریح کرد: اروپاییها برجام را تاکنون مدیریت کردند اما چون در آمریکا ورق برگشته و ترامپ به روی کار آمده، مجبورشدهاند در حوزه موشکی جانب آمریکا را بگیرند و بدین منظور خواهان اعمال فشار هستند. زیرا آنها میگویند که ما میخواهیم برجام باقی بماند اما چون آمریکاییها بر فعالیتهای موشکی شما حساس شدهاند، از ما میخواهند که این نگرانیها را برطرف سازیم. یعنی آنها بهنوعی به دنبال این هستند که منافع برجام را به مسائل موشکی ربط دهند تا سبب کشاندن ایران به پای میز مذاکره را فراهم کنند.
این تحلیلگر مسائل ینالملل، در پایان بر تقویت گرههای اقتصادی با اروپا برای بیاثر ساختن فشارهای آمریکا تأکید کرد و گفت: من فکر میکنم برای کاهش اثرات فشارهای رو به افزایش از سوی آمریکا، باید گرههای اقتصادی ما با اروپا بیشتر شود و همچنین با تقویت مداکرات سیاسی، بتوانیم طرحهایی که لابیهای صهیونیستی و عربستانی در اروپا و آمریکا برای مقابله با ما پایهریزی کردهاند را خنثی کنیم. بنابراین ما باید دیپلماسی فشرده را ادامه دهیم و اگر بر منافع دوجانبه نه یک طرفه تأکید شود اروپا را میتوانیم در کنار خود نگاه داریم.
نظر شما