به گزارش قدس آنلاین،تکثیر ریزپلاستیک ها در اقیانوس به تشدید این نگرانی ها انجامیده است که به احتمال زیاد این مواد از زنجیره غذایی ما سردرخواهند آورد.
اما حتی محققان دانشگاه هریوت وات که برای تحقیق پیرامون این نگرانی دست به کار شده اند، دریافته اند که پلاستیک هایی که در خانه های خود ما وجود دارند تهدیدی به مراتب بزرگ تر را متوجه سلامت ما انسان ها می کنند.
نتایج این مطالعه که در ۲۹ مارس در «آلودگی زیست محیطی» منتشر شده، نشان می دهد که احتمالا انسان ها در هر وعده غذایی حدود ۱۱۴ ریزالیاف پلاستیکی مصرف می کنند که منشا آنها غبارهای خانگی نشسته روی ظرف و ظروف است.
پژوهشگران صدف های سیاهی را از نقاط مختلف ساحل اسکاتلند گردآوری کرده اند تا ارزیابی کنند که انسان ها با خوردن این صدف ها احتمال دارد چه مقداراز ریزپلاستیک ها را وارد بدن خود کنند.
به عنوان یک ابزار برای کنترل آزمایش، آنها چند ظرف آزمایشگاهی پر از تله های غبارچسبان را نیز در نزدیک بشقاب های غذا در سه خانه جداگانه قرار دادند.
بعد از ۲۰ دقیقه یعنی طی مدت زمانی که صرف خوردن یک وعده غذا می شود، ۱۴ تکه پلاستیک در بشقاب ها یافت شد. با توجه به تفاوت اندازه ها، دانشمندان به این نتیجه رسیدند که ۱۱۴ تکه از این مواد در طی همین مدت مشابه در بشقاب قرار خواهند گرفت. جمع این رقم ۱۳۷۳۱ تا ۶۸۴۱۵ تکه برای هر سال می شود.
در مقایسه، پژوهشگران نتیجه گیری کردند که مصرف صدف سیاه  تنها به بلعیده شدن ۱۰۰ ریزپلاستیک در هر سال برای انسان ها منتهی می شود. هر یک از صدف های سیاهی که آنها مورد مطالعه قرار دادند تنها حاوی دو ذره پلاستیک بود.

نویسنده ارشد این گزارش دکتر تد هنری در نشست مطبوعاتی دانشگاه هریوت وات گفت: «این نتایج شاید برخی از افرادی را که احتمالا انتظاردارند مقدار الیاف های پلاستیکی در مواد خوراکی دریایی بیشتر از غبار خانگی باشد شگفت زده کند.»
نویسندگان این مطالعه فکر نمی کنند که این پلاستیک ها از غذاهای پخته شده درخانه هایی که در این مطالعه مورد استفاده قرار گرفتند یا اشپزخانه های محل طبخ آنها آمده باشند. هنری گفت: «ما نمی دانیم که این الیاف ها از کجا می آیند، ولی به احتمال زیاد منشا آنها از داخل خانه و محیط بزرگ تر هستند.»
جولیان کربی عضو سازمان «دوستان زمین» اطلاعاتی را درزمینه چگونگی راه گشودن ذرات پلاستیک به درون  غبار خانگی را در اختیار این دانشگاه گذاشته است. او در مراسم دانشگاه هریوت وات گفت: «ریزالیاف های پلاستیکی که در غبار درون خانه هایمان و در هوایی که تنفس می کنیم یافت می شوند، می توانند از تایر اتوموبیل ها، فرش ها و اسباب اثاثه نرم و همچنین پوشاکی مثل ژاکت های پشمی آمده باشند. این لوازم همزمان با کهنه و فرسوده شدن، دائما تکه های ریز و خرد شونده ای از پلاستیک را وارد محیط زیست می کنند.»
بر اساس مطالعه ای که در «سلامت سیاره لنست» در اکتبر ۲۰۱۷ منتشر شده، تکثیر ریزالیاف ها در محیط زیست به یک دلیل یک نگرانی محسوب می شود که اثرات آن بر سلامت انسان هنوز نامعلوم است.
با این حال حتی اگر ریزالیاف های دریایی منبع اصلی مصرف این مواد برای انسان نباشند، همچنان مشکلی بزرگ برای حیات دریایی به شمار می روند. این مطالعه همچنین برای اولین بار مشخص می کند که ریزالیاف هایی در گونه های حفاظت شده صدف های سیاه نیز یافت شده اند.