قدس آنلاین- در راستای ترویج فرهنگ متعالی نماز و توسط مسئولان خدمتگذار!، سه سال پیش، نمازخانه ای در فرودگاه مهرآباد با مساحتی وسیع و در حالیکه به گفته سازندگان، در ساختمان آن از معماری اصیل اسلامی و ایرانی بهره گرفته شده و کتیبه‌های نفیسی مزین به آیات قرآن؛ در آن تعبیه شده است افتتاح می شود و در مراسم آغازین شروع به کار، این حرکت گامی برای دمیده شدن روح اسلامی و دینی در پرترددترین فرودگاه های کشور معرفی می گردد. همزمان با این واقعه و در یک بازه زمانی یکساله، با هدف سنجش میزان پیاده سازی روح اسلامی و دینی در این سازمان، بررسی علمی کوتاهی نشان می دهد که در شاخص هایی چون میزان تاخیر مسافران، اعتراضات مردمی به برنامه ریزی ها و برخورد نامناسب شرکت های هواپیمایی درشرایط بحرانی، این فرودگاه کارنامه بسیار درخشانی! دارد و با فاصله زیادی مهمترین کاندید دریافت «تمشک طلایی» بدترین فرودگاه کشور به حساب می آید.

 کار البته به اینجا ختم نمی شود و جست و جوها نشان می دهد که غیر از روح تعالیم دینی!، جسم تعالیم دینی نیز در سازوکار خدمات سازمان هواپیمایی کشوری و شرکت های مرتبط به آن بشدت در حال رعایت شدن است. به نحوی که تقریباً همه روزه از مبدا تهران به شهرهای پررفت و آمدی مثل مشهد، پروازهایی داریم که مسافر آن می بایست بین خواندن نماز صبح و سوار شدن به هواپیما یکی را انتخاب کند و در این میان هم، همچون همیشه، هیچ تقصیری متوجه مسافر بیچاره نیست چون اساساً خودش این ساعت را انتخاب کرده و می خواست بلیط نخرد!
 همین دیروز بود که آخرین مورد از این  موارد رسانه ای شد و یک مسافر مسیر تهران به مشهد، رسماً به دلیل اصرار برای نماز خواندن، از لیست پرواز کنار گذاشته شد. به زبان ساده تر، گویی دو نوع حمل و نقل هوایی در جمهوری اسلامی داریم، یک سرویس های هوایی ویژه متدینین و نماز خوان ها که بلیط آن ها قاعدتاً خارج از بازه واجبات شرعی باید اخذ شود و یک سرویس هوایی ویژه سایرین که بلیط آن همزمان با نماز صبح است و نیازی به ادای نماز در وقت آن در شرایط مسافرت قید نشده است!
 مصداق مورد اشاره، نمونه ای از یکی از بلیه های جمهوری اسلامی است که بصورت کاملاً سیستماتیک و مستمر، سکولاریسم عمیقی را به سیستم اداری-اجرایی کشور تزریق می کند و روح و جسم دین را عملاً به سخره گرفته است. نتیجه وضعی بی توجهی به این سازوکارهای ظاهراً قانونی مولد فساد، همان اتفاقی است که امروز در حوزه هایی مثل بانکداری، حوزه های رسانه ای و حوزه های فرهنگی و هنری نیز با آن مواجهیم و سبب شده که در فضای غیر رسمی مالی، عملیات بانکی به دو بخش بدون ربا و با ربا تقسیم شود و مثلاً شبکه های تصویری صدا و سیما به کانال ویژه جوانان، کانال متفکرین، کانال هنرمندان و کانال حزب اللهی ها..با این روند، حیطه های مختلف زیست سالم اسلامی بصورت طنز و کاریکاتورواری از هم گسیخته می شوند و دریافت عمومی مردم نیز چیزی جز تمسک به برخی ظواهر دینی و دوری از سیرت انقلاب اسلامی نخواهد بود....