به گزارش قدس آنلاین، علیرضا بهرامی، مدیر انشارات آرادمان در پاسخ به این پرسش که تبعات عدم تخصیص پارکینگ عمومی به بازدیدکنندگان از سی و یکمین نمایشگاه بینالمللی کتاب چه خواهد بود، اظهار کرد: من سالهاست به عنوان ناشر، مؤلف و روزنامه نگار در نمایشگاه کتاب تهران حضور دارم؛ پس سعی می کنم نگاهم براساس منافع فردی نباشد.
وی در ادامه افزود: به نظرم مهم تر از میزان بازدید مردم و البته فلهای بازدید کردن از نمایشگاه و افتخار به آمارهای عجیب از سوی دولتمردان مختلف که خود جای بحث دارد، مسأله اصلی اینجاست که چقدر حرمت مردم رعایت میشود. طی تجربه شخصی خودم از آخرین باری که نمایشگاه در شبستان مصلی برگزار شد صحنههایی دیدم که از انسان بودنم شرم کردم چه برسد به این که خود را یک ایرانی یا یک پایتخت نشین بدانم! برای این که مردم از قطار پیاده شوند به صورت هم مشت حواله میکردند تا بتوانند جلوی ورود افراد دیگر به قطار را بگیرند و خودشان پیاده شوند. این مسئله چه تناسبی با یک رویکرد فرهنگی دارد؟!
بهرامی تاکید کرد: به نظرم باید این سوال از شخص آقای وزیر ارشاد پرسیده شود. ما دو سال پیش از آقای صالحی شنیدیم که به من اعتماد کنید و به شهر آفتاب بیایید در حالی که دیدیم چقدر برای ناشران، مؤلفان و مردم مشکلات عدیدهای ایجاد شد که البته نتیجه اعتماد به آقای صالحی بود. دوباره ایشان در یک شب تصمیم میگیرند نمایشگاه به مصلی برگردد. در این میان ما باید به چه حرفی اطمینان کنیم؟! اعتبار حرف وزیر کجاست؟ ما با هزار استدلال وزیر ارشاد به شهر آفتاب رفتیم و تصورمان این بود مانند نمایشگاههای ثابت دیگر در دنیا که در فضای خارج از شهر برگزار میشوند این مکان هم دارای استانداردهای لازم باشد اما با چیز دیگری مواجه شدیم و به ما گفتند برگردید.
وی تصریح کرد: پس تکلیف آن استدلالها چه میشود؟ سؤال اینجاست که آیا مصلی محل مناسبی برای برپایی نمایشگاه هست و اگر نیست پس چرا تن به برگزاری نمایشگاه در این مکان میدهیم؟ باز هم اجبارا به وعدههای آقای صالحی اعتماد کردیم و ایشان گفتند من نمیخواهم بارش باران در شهر آفتاب باعث آسیب به کتابها و خسارات به ناشران شود و ما شرمنده آنها شویم و به همین دلیل به مصلی برمیگردیم در حالی که یکی دو روز گذشته ویدیویی منتشر شد که باران رگباری روزهای اخیر باعث شد سقف یکی از غرفههای ناشران مطرح چکه کند که مشغول ترمیم آن بودند. بنابراین ما در این وضعیت بر اساس چنین حرف هایی خانه به دوش هستیم در حالی که از ابتدا مبنا بر اعتماد بوده است.
مدیر انشارات آرادمان در بخش دیگری از سخنان خود تأکید کرد: البته بحث پارکینگهای عمومی یک مقوله دیگری دارد و آن هم این است که تیم شهرداری عوض شده و دوستان از حوزه های دیگری به شهرداری ورود پیدا کردند و خیلی با این فضا آشنایی ندارند. بنابراین حرف هایی می زنند که در بهترین حالت من فکر میکنم از روی ناآگاهی است و میخواهند یک پروپاگاندایی درست کنند که مردم نباید با ماشینهای شخصی به نمایشگاه بیایند. البته این مسئله فی نفسه چیز بدی نیست اما باید بدانیم شهرداری در قبال این تصمیم برای مردم چه میکند که بی حرمت نشوند
بهرامی با اشاره به این که گاهی اطلاعات غلط داده می شود، گفت: چند وقت قبل اعلام شد که اطراف مصلی پارکینگ هایی وجود دارد که آنها را به نمایشگاه اضافه کردیم و تمهیداتی اندیشیدیم در حالی که این پارکینگ ها از قبل وجود داشته و شاید در سالهای قبل این پارکینگ ها طرف قرارداد نبوده اما مردم هم از این پارکینگ ها استفاده میکردند. زمانی میتوانیم بگوییم کار تازهای انجام دادیم که در واقع پارکینگی احداث شده باشد. به نظرم اینها زمینه را فراهم میکنند که هر بی نظمی و اتفاقی افتاد مردم را مقصر بدانند. در نهایت این که همه اینها بسیار مایوس کننده است و در چنین شرایطی ناشر باید به کار خود ادامه دهد و مردم هم باید فعالیت های فرهنگی خود را داشته باشند و به نظر می رسد قرار نیست اصلاحاتی صورت گیرد.
نظر شما