به گزارش قدس آنلاین، حمیدرضا احمدیان با اشاره به اینکه در زمینه شهر هوشمند همایش‌های زیادی در کشور برگزار شده اما تاکنون خروجی مشخصی از آن حاصل نشده است، گفت: مشکلی که ما در حوزه توسعه شهرهای هوشمند داریم این است که یک نگاه سیستماتیک و یک تعریف هدفمند و دارای پلت‌فرم در زمینه شهر هوشمند شکل نگرفته است.

وی توضیح داد: در یک شهر به راه‌اندازی و تعبیه سنسورها توجه داشته‌اند و در شهر دیگر یکسری سیستم‌های MISE و GISE و امثالهم راه‌انداخته‌اند و دیتا به خوبی در آنها می‌چرخد و به همین دلیل می‌گویند که ما تفکراتمان هوشمند است و شهرمان هوشمند شده است. این برخورد نشان می‌دهد که ما هنوز در تعاریف هوشمندسازی مشکل داریم.

مدیرکل دفتر نوآوری و حمایت از سرمایه‌گذاری وزارت ارتباطات افزود:  وقتی از تعریف خارج می‌شویم می‌بینیم که دورنما در حوزه شهری ما نیز وجود ندارد؛ با راه‌اندازی واحد هوشمندسازی و اداره هوشمندسازی و این دست موارد نتیجه‌ای حاصل نمی‌شود.

احمدیان ادامه داد: پیشنهادی که ما به فعالان حوزه شهری دادیم این بوده که بزرگ فکر کرده و کوچک اجرا کنند. یعنی اگر قرار است در تهران شهر هوشمند اجرا شود ابتدا باید پلت‌فرم طراحی شده و تفکرات روی کاغذ بیاید، مدل ترسیم شود اما اجرا در سطح یک محله باشد.

وی افزود: اگر اجرا شد و این امکان بود که مسایل هوشمندی در سطح یک محله اجرا شود آن وقت به مرور محله‌های دیگر را نیز یکی پس از دیگری به طرح اضافه کنید. اما نباید از اول عباراتی مثل تهران هوشمند یا شیراز هوشمند مطرح شود.

احمدیان گفت: در یک پلت‌فرم هرچند شناخت نسبت به تمام اجزا وجود داشته باشد اما باید از کوچکترین جزء شروع به شکل دادن به پلت‌فرم کرد. توجه داشته باشید که بزرگ اجرا کردن در شهر هوشمند تهدیدات فراوانی را در پی خواهد داشت.

وی درباره مشکل تعدد مجوزها برای کسب وکارهای نوآور که در شکل‌دهی به شهر هوشمند نقش تعیین‌کننده دارند نیز اظهار داشت: مسئله تعدد یا بعضا هم‌پوشانی و بیش از حد بودن مجوزهای لازم برای شروع و پایان کسب وکار است یعنی ما تا زمانی که خط‌کش روی مجوزها نگذاریم مشکلاتمان پابرجا خواهد بود.

وی ادامه داد: برای مثال ما نباید استارتاپ‌ها را مشمول مجوزهای کسب وکارهای عادی بدانیم و اگر استارتاپی می‌خواهد شکل بگیرد باید سریع و راحت به آن مجوز مدت‌دار بدهیم و مثلا بگوییم شما می‌توانید برای مدت دو سال استارتاپ باشید و در این دو سال معافیت مالیاتی، تعرفه‌های بیمه‌ای مناسب و حمایتش کنیم. یعنی به جای آنکه به استارتاپ پول بدهیم، یک چنین حمایت‌هایی از آن داشته باشیم.

این مقام مسئول در وزارت ارتباطات خاطرنشان کرد: در این صورت اگر استارتاپ بعد از دو سال موفق نشد، آن کسب وکاری که در آن فعالیت کرده بسته شود؛ نه این که چندین بار اظهارنامه داده و چندین ماه معطل بماند. البته این حرف به این معنی نیست که استارتاپ اظهارنامه ندهد. بلکه باید یک اظهارنامه متفاوت از کسب وکار سنتی ارائه دهد.

وی گفت: بنابراین باید خطوط مشخصی را برای استارتاپ‌هایمان ایجاد کنیم و دولت باید تعامل مجوزی را با کسب وکارها کم کند؛ البته اتفاقات خوبی افتاده و استارتاپ‌ها در صورتی که درباره مجوز مشکلی داشته باشند، می‌توانند در سامانه‌ای که دفتر بهبود فضای کسب و کار وزارت اقتصاد طراحی کرده اعتراض خود را ثبت کنند تا به آن رسیدگی شود.