بی بی سی پارسی، اما مستندگون‌های  مینی مال پخش کرده،  درباره  مناقشه  درازمدت و دیرپا میان فلسطینی ها و یهودی های مهاجر و کوچنده/از سراسر دنیا/ به خاک فلسطین که/پس از تصرف و اشغال/   اسراییل می‌نامندش و موضوع ترکیب و توازن جمعیتی را در این سرزمین، دستمایه بحث کرده است.  
در جایی/ از این مستندگونه  چند دقیقه‌ای/ به جنگ شش روزه  اعراب و اسراییل اشاره می‌شود و در زیر تصویر،  مانند این مضمون، زیرنویس می‌شود:  جنگ شش روزه موجب ''بی‌جا شدگی'' شمار بیشتری از فلسطینی‌ها شد.   ...  
بهره گیری از واژه بسیار دقیق ''بی‌جا شدگی'' در این گزاره، هرگز تصادفی و به دور از غرض نیست و به نظر می‌رسد،  پیرامون این واژه، باید افزون‌تر درنگ کرد.   
به بیان دیگر، جای این پرسش است که چرا سازنده مستند، وقتی به آوارگی فلسطینی‌ها از سرزمین آبا و اجدادی شان اشاره می‌کند، آشکارا  اکراه دارد، از واژه  ''بی خانمانی''  یا  ''بی خانمان شدن''  یا ''آوارگی'' مردم فلسطین استفاده کند و با زیرکی، واژه غریب و کمتر به گوش رسیده  ''بی‌جا شدگی'' را می‌سازد و آن را جانشین می‌کند؟   شاید از زاویه نگاه مرامنامه و مانیفست بی بی سی، مردم فلسطین تا پیش از آواره شدن،  سال‌ها بر روی خاک و سرزمینی زندگی می‌کرده‌اند که شناسه و نام آن، ''جای'' زیست آنها بوده و نه ''خانه''  یا  ''کاشانه''  یا  ''میهن'' شان.  
با این وصف، اکنون می‌توان از یک شهروند یا مخاطب انگلیسی تبار پرسید: اگر مستندی درباره  بریتانیای کبیر(!) ساخته شود که آن سرزمین را تنها ''جای'' زیستن ساکنان آن کشور/ و نه خانه و میهن شان/ بنامد،  آیا علامت سؤال بزرگی را پیش روی وجدان و انصاف سازندگانش، نمی‌گذارند؟  
هرچند  انتظار بی‌طرفی و عدالت داشتن، آن هم از رسانه‌ای که صاحبانش، همواره پشتیبان یک طرف دعوا/ و بلکه آفریننده اصل مناقشه و برافروزنده  آتش/ بوده‌اند، شاید معنایش فراتر از یک ساده لوحی و خام اندیشی نباشد.