قدس آنلاین- تاریخ آغاز و ترویج «لاکچری لایف» یا «سبک زندگی لوکس» در ایران مشخص نیست. در واقع هرجا که ثروتمندی و خان‌زاده ای بوده، تجمل گرایی هم بوده، اما با افزایش شمار کاربران شبکه‌های اجتماعی، این سبک زندگی بیش از پیش ترویج شده است.

همین چند سال پیش صفحه ای در شبکه اینستاگرام ایجاد شد با عنوان «بچه پولدارهای تهران» که عکس های منتشر شده در آن حکایت از زندگی شاهانه برخی از پایتخت نشین ها داشت.

خیلی زود بچه پولدارهای دیگر شهرها هم با تاسیس چنین صفحاتی سعی کردند از حیثیت زندگی شاهانه در شهرشان دفاع کنند و به دیگران فخر بفروشند.

گرچه صفحه «بچه پولدارهای تهران» بسته شد اما گسترش شکاف طبقاتی در ایران و نابرابری در توزیع درآمدها و منابع واقعیت هایی هستند که دیگر کسی زحمت انکار یا حتی حمله به آن ها را به خود نمی دهد.

فخر فروشی این عده در شبکه های مجازی تا آنجا پیش می رود که عده ای حاضرند خودروی زیرپایشان را بفروشند و وام بگیرند تا بتوانند یک تی شرت ۷ میلیون تومانی به تن کنند.

خلاصه آنکه در شهری که عده ای کلیه شان را با قیمت ۱۵ میلیون تومان روی دیوارهای شهر حراج می کنند ۸ هزار نفر عضو کانالی در تلگرام هستند که در آن دمپایی ۱۷ میلیون تومان و ساعت ۱۰۸ میلیون تومان معامله می شود.

کافیست سری به یکی از این کانال ها بزنید و کمی قیمت کالاها که اغلب در رسته پوشاک و زیورآلات است را بررسی کنید.

از کمربند چرم کروکودیل ایتالیایی که به قیمت۱۳ میلیون و ۹۵۰ هزار تومان به فروش می رسد گرفته تا دمپایی راحتی اسلیپر چرم زنانه ۷ میلیون تومانی و روسری پشمی و ابریشمی و سیگارهایی با لایه‌ای از ورق طلا که هر برگ آن به قیمت ۵۵ هزار تومان فروخته می شود.

حالا دیگر عشق لاکچری نه تنها در میان جوانان تازه به دوران رسیده ریشه دوانده، بلکه جزو آن عشق هایی شده که سن و سال نمی‌شناسد و کافی است پولش در حساب بانکی‌شان موجود باشد تا شود مبارک آن‌ها و وارد کنندگان به ظاهر محترم این کالاهای غیر ضروریِ لوکس تا در کنار سایر ظاهرسازی‌های زندگی لاکچری بودن آنان را هم اثبات کند.

تجمل گرایی مصداق بارز ظلم است

حجت‌الاسلام والمسلمین صادق گلزاده؛ کارشناس مذهبی با بیان اینکه سبک زندگی اسلامی با نگاه به ثروت، سرمایه، مکنت و امکانات زندگی نظیر مسکن و سایر اقتضائات یکی از شایسته ها و بایسته های تبیین در جامعه است           می گوید: اسلام معتقد است داشتن ثروت و سرمایه عیب محسوب نمی شود البته مشروط بر آنکه دارندگان سرمایه بتوانند حق و حقوق شرعی و مسلم نظیر خمس، ذکات و سایر حقوق قانونی نظیر مالیات و عوارض را بپردازند و خیرات و انفاق را مورد توجه قرار دهند و از اسراف و تجمل گرایی های نامتعارف بپرهیزند.

وی می گوید: هرچه انسان بیشتر با دین اُنس بگیرد به همان نسبت از تجملات، اسراف، فخر فروشی و لوکس گرایی فاصله می گیرد و اگر مسلمانی از ثروت و سرمایه برخوردار باشد در حالی که نیازمندی در جامعه باشد نمی تواند نسبت به او بی تفاوت باشد.

اما اگر تجمل گرایی منجر به استفاده از کالاهای غیر وطنی، تقویت بازار استکبار جهانی و دشمنان اسلام شود در حالی که جوانان تحصیل کرده کشور بیکار باشند، علاوه بر اینکه اسراف محسوب می شود، مصداق بارز ظلم در جامعه است.

این کارشناس مذهبی تاکید می کند:اسراف از نگاه اسلام و قرآن گناهی نابخشیدنی است و استفاده از کالاهای خارجی منجر به تضعیف تولید ملی و در نهایت تعطیلی کارخانه های کشور و بیکاری جوانان وطن خواهد شد، در حالی که می توانند با استفاده از سبک زندگی اسلامیِ ایرانی، علاوه بر برخورداری از رفاه وامکانات زندگی، از فطرت انسانی خود نیز فاصله نگیرند و این سرمایه های سرگردان را به جای هزینه در بازار کالاهای لوکس خارجی، صرف تولید و کارآفرینی کنند.

لاکچری و از میان رفتن اعتماد اجتماعی

دکتر امیر محمود حریرچی؛ عضو هیئت علمی دانشگاه علامه طباطبایی و متخصص سلامت عمومی جامعه نیز با بیان اینکه سبک زندگی لاکچری یا لوکس گرایی آسیب‌های متعددی به جامعه می‌زند که مهم‌ترین آن‌ها از بین رفتن توازن اقتصادی و در پی آن فقر و بی‌عدالتی اجتماعی است تصریح می کند: از بین بردن اعتماد اجتماعی نیز از جمله آسیب‌هایی است که با ترویج سبک زندگی تجمل گرایی و رفتارهای نمایشی به اصطلاح لاکچری‌ها به جامعه وارد می‌شود که به لحاظ فرهنگی منجر به انحطاط اخلاقیات و به لحاظ سیاسی موجب نارضایتی مردم از مسئولان خواهد شد.

این جامعه شناس همچنین ترویج بی‌بندوباری، تنبلی، بی‌مسئولیتی و فاصله گرفتن از اخلاقیات، افسردگی و ناامیدی را از دیگر آسیب‌های اجتماعی سبک زندگی لوکس گرایی می‌داند و می گوید: این یک واقعیت است که انسان ذاتاً کمالگرا و دوستدار زیبایی خلق شده و بر همین اساس، اسلام ضمن اذعان به این مسئله و سایر نیازهای زندگی که در فطرت انسان نهاده شده، آن‌ها را با میل به ترقی که این میل نیز در ذات انسان ریشه دارد، معارض نمی‌داند و در عین حال که به زندگی دنیایی انسان توجه دارد و خداوند متعال وسایل رفاه و آسایش او را در دنیا فراهم آورده است، مسلمانان را به پرهیز از افراط و تفریط در این زمینه فراخوانده و به یک زندگی معتدل و خوب دعوت می‌کند.

غمی دایمی

به گفته دکتر حریرچی نیازهای بنیادی زندگی انسان با گذشت زمان تغییر می‌کند و بر همین اساس برخی از کالاهای زندگی که چندین دهه قبل جزو نیازهای بنیادی و اساسی زندگی نبوده با تغییر شرایط امروزه برای تأمین حفظ بهداشت و سلامت مواد غذایی به آن نیازمندیم و جزو کالاهای اساسی زندگی محسوب می‌شود، اما لاکچری از این دست نیازها نیست و در واقع داشتن خانه و خودروی شیک و گران‌قیمت، سفرهای خارج از کشور و شغل پردرآمد آرزوهایی دست نیافتنی برای اغلب جوانان جامعه است و این سبک زندگی موجب می‌شود همیشه در غم و اندوه زندگی کنند، بویژه زمانی که می‌بینند عده‌ای خاص در جامعه بدون تلاش و بر اساس روابط از اینگونه زندگی‌ها بسادگی بهره مند شده‌اند.

وی تصریح می‌کند: اغلب افرادی که با تلاش و زحمت کار می‌کنند و به ثروت یا شهرتی می‌رسند، زندگی هایی ساده دارند، اما اگر عده‌ای از آن‌ها لاکچری هم باشند برای مردم قابل پذیرش است، اما متأسفانه در شرایط فعلی جامعه، سبک زندگی لاکچری در سایه تبعیض‌ها در حال رشد است که این مسئله منجر به نارضایتی، ناامیدی و افسردگی دهک‌های متوسط و پایین اقتصادی جامعه شده و عده‌ای را به کجراهه کشانده است.

تفاوت هزینه‌های لاکچری‌ها و مردم

این عضو هیئت علمی دانشگاه می گوید:امروزه لاکچری بودن دغدغه بزرگی است که عده‌ای خاص در جوامع در حال توسعه دچار آن شده و به دلیل نگاه «شی سروری» ‌ای که به زندگی دارند تصور می‌کنند همان گونه که معیار ارزش طلا به وزن و عیار آن، معیار ارزش بنزین به مقدار و کیفیّت آن و معیار ارزش پول به پشتوانه آن است، معیار ارزش انسان نیز به میزان دارایی اوست! غافل از اینکه دارایی ارزش نیست، بلکه علاقه‌ای است که معیار ارزش را تعیین می‌کند.

به گفته دکتر حریرچی؛ ما در جامعه‌ای زندگی می‌کنیم که هزینه‌های مصرف اقلام ضروری نظیر تغذیه، پوشاک، آموزش و غیره که با عنوان «سبد کالا» از آن یاد می‌کنیم در بین دهک بالای جامعه تا ۲۳ برابر مصرف همین اقلام در دهک‌های پایین جامعه است، در حالی که در کشورهای توسعه یافته به دلیل سبک زندگی درست و ایجاد فرصت‌های برابر، حداکثر تفاوت در مصرف سبد کالاهای ضروری و هزینه‌های مصروفه آن‌ها در دهک‌های بالا و پایین اقتصادی بین هفت تا هشت برابر است.

این متخصص سلامت عمومی جامعه با ابراز تأسف از وضعیت نابرابری در کشور می‌گوید: این تفاوت عوارض بسیار نامطلوبی در سلامت و بهداشت روانی جامعه دارد. متأسفانه در جامعه ما تبعیض و اجحاف حقوق آشکارا دیده می‌شود و علاوه بر توسعه تجمل گرایی از سوی عده‌ای تازه به دوران رسیده، شاهد عملکرد اشراف گرایانه برخی از مسئولانی هستیم که آگاهانه این مهم را به فراموشی سپرده‌اند که اوایل انقلاب و طی سال‌های دفاع مقدس زندگی‌ها چقدر ساده بود و مردم و مسئولان در یک سطح قرار داشتند. همان مسئولانی که از اواسط دهه۷۰ کوشیدند با آغاز تبلیغات مصرف‌گرایی، این سبک زندگی را در کشور گسترش دهند و نتیجه آن شد اینکه امروز عده‌ای تازه به دوران رسیده بدون توجه به اخلاقیات، ظاهر لوکس زندگی خود را سطح کوچه و خیابان و حتی فراتر از آن در شبکه‌های اجتماعی به نمایش می‌گذارند و با این رفتار خود بر زخم خانواهایی نمک می‌پاشند که حتی برای تأمین امرار معاش و هزینه‌های درمانشان با مشکل روبه رو هستند!