قدس آنلاین - گروه استانها - رقیه توسلی: حالا اما انگار ورق برگشته و قرار بر آن شده که این کیوسک ها هم با معنای نامشان، واقعاً سِت شوند!

خبردار شده ایم که با عزیزان این صنف، اتمام حجّت شد که غیر از فروش مجله و روزنامه، توزیع محصولات دیگر چون غذایی و دَخانی، برایشان جریمه ساز خواهد گشت.

درست است که ما یک عمر نفهمیدیم این کیوسک ها چرا همه چیز فروشی می کنند و چرا مردم گاه برای تهیه مایحتاج غیرفرهنگی شان به آنجا مراجعه دارند اما گنگ و متعجب ایم از ابتدا اجازه فروش آزاد دخانیات و مواد غذایی چگونه به متولیان این عرصه داده شد!؟

حالا با دستورات و قوانین تازه، باجه های باصطلاح روزنامه فروشی را بدون آدامس و سیگار و تنقلات و نوشیدنی تصوّر می کنیم و از خودمان می پرسیم پس قرار است حسابی کم لعاب و رقیق بشود درآمد چندین ساله کاسب جماعتی که نانشان نه در عرضه فرهنگ که در عرضه محصولات دودی و شکمی بود!

این دفاع غلط را هم لطفاً بگذارید پای این که از بس عادت مان داده اند این سالها که ایستگاه فروش مطبوعات را با حواشی اش بپذیریم.

فعلاً که روی پیشخوان و داخل دکه ها پُر از زرق و برقِ خوردنی هاست و صدالبته چند شماره مجله و روزنامه هم سرِ چهارراه حرفی برای گفتن دارند اما واقعاً آنطور که می گویند از ادبیات، نان و آبی درنمی آید و دست اندرکاران این شغل محترم، با فروش جراید بی شک چرخ شان نمی چرخد آقای قانونگذار!

ممنوعیت فروش اقلام غیرمطبوعاتی و جرایمی که این روزها برای کیوسک دارها وضع کرده اند هم جای تشویق دارد هم جای نقد... نکته اما اینجاست که چه جور باید مردم هضم کنند که دیگر دکه های فرهنگی، سوپر و مزرعه توتون و بلیط فروشی نیست؟