قدس انلاین - گروه استانها - حسین احمدی: دنبال کسی نگردید، با شما هستم که در فصل گرما مثل میلیون ها مسافری که شوق دریا و شنا دارند، دلتان می خواهد تشریف ببرید بالای نقشه و برای خودتان تعطیلات مطبوع دست و پا کنید.

قدم تان سرِ چشم شمال، اما خوب است که به ابتدایی ترین اصول مراقبت هم پایبند باشید...! منظور، التفات به تابلوهای هشدار است... خصوصاً تابلوی «منطقه ممنوعه شنا»... همان که متاسفانه از همه ی علائم انگار پرمشتری تر است.

به مذاق تان خوش بیاید یا نه، باید گفتنی ها را گفت... اینکه بدون توجه به علائم در رودخانه و دریاچه و سد و تالاب و دریا، شناگر نشوید... شانه بالا نیندازید به راهنماهای فلزی کاشته شده... و بدانید با ۴۷۰ کیلومتر ساحل و ۵۰۰ نقطه کور و سالانه حدود ۱۵۰ نفر غریق، اصلاً نمی شود به مقررات پوزخند زد و از کنارش، یلخی و بی خیال گذشت.

که این تراژدی بزرگی ست که با وجود محدوده ممنوعه، پرچم سیاه، غریق نجات، تابلوی هشدار، نیروهای هلال احمر و انتظامی باز به امنیت و سلامت خود پشت پا زد و زندگی گرانبها را به دامن مرگ انداخت.

خارج از طرح ها به تفریح پرداخت و بی توجه بود به آمار غرق شدگان و به توپوگرافی خزر که می گوید همه مساحتش مناسب شنا نیست! بی توجه بود که تابلوهای ایست، فرشته نجات اند.

ان شاالله امسال که باروبندیل سفر به استان های ساحلی را می بندید، یک چیزهایی را هم مرتب توی ذهن تان بچینید؛ درست شکل اثاثی که در صندوق اتومبیل جای می دهید.

که ترتیب اش بشود: اینکه سرِ سازش با خود و کائنات را دارید و با درایت گردشگری می کنید... باخبرید که آمار جانباختگان ارتباط مستقیمی با عدم رعایت قوانین دارد... و پی دوپینگ روحی و چند مترمکعب شادی می آیید و می خواهید برای کسب حال خوش، سنگ تمام بگذارید...

و خلاصه کلام اینکه حواستان جمع است که دریا چه اُعجوبه ناشناخته ایست!