وقتی صحبت از صنعت مبلمان می‌شود، تصویری از انواع طرح، نقش و رنگ که هرکدام حکایت از دنیای پرهیاهویی در تولید آن دارند در ذهنمان ایجاد می‌شود. دنیایی که قطعا راحتی شما و خانواده در آن خلاصه شده و تولیدکنندگانش نیز در محیطی بدون نگرانی برای ادامه حرفه خود برنامه‌ریزی می‌کنند.

ولی عملا این گونه نیست و این فراهم آوردن راحتی برای شما با کلی ناراحتی برای تولید کنندگان مبلمان به همراه است. بازاری که عرضه‌اش بیشتر از تقاضا است. این اعتراف حسین ماجدی، رییس اتحادیه درودگران و مبل سازان مشهددر گفت‌وگوی اختصاصی با قدس آنلاین است که در ادامه گلایه های او را از بازار نابسامان مبل می‌خوانید:

*از وضعیت حال حاضر تولید مبل بگویید. آیا بازار دراین صنعت هم رکود دارد یا خیر؟

**بله این رکود که سراسری است و تقریبا همه صنوف با این مشکل مواجه‌اند و ما هم الان در حالت رکود بسیار شدیدی هستیم.

*تولید کنندگان مشهدی زمانی صادرات داشتند آیا اکنون هم نظری هم به بازار های صادراتی  مثل اسیانه میانه یا افغانستان دارند؟

**در خصوص وضعیت صادرات شاید در سالهای گذشته وضعیتی بهتر از امروز داشتیم طی این چند سال صنعت مبل افزایش قیمت خیلی شدیدی در خصوص مواد اولیه و دستمزد و تولید داشت ، در مجموع کالای برای اینکه به کشورهای دیگر عرضه شود باید یک تفاوت قیمت خوبی داشته باشد و دارای جاذبه باشد ولی وقتی کالای کشورهایی مثل چین و ترکیه از کالای کشور ما ارزان‌تر است توجیهی برای صادرات نداریم چون کالای ایرانی خیلی گران تمام میشود ، مگر اینکه کالایی خیلی خاص باشد  مثل درهای منبت کاری که برای اماکن خاص ساخته می‌شود وگرنه در خصوص کالایی مثل مبل از کشورهای دیگر خیلی ارزان‌تر و نسبت به کیفیت کالای ما خیلی متمایزتر وارد کشور های همسایه میشود که مبل ایران حرفی برای گفتن ندارد.

وقتی مبل چینی، مالزی یا حتی افغانی ارزان‌تر از مبل ایرانی است دیگر چه انگیزه‌ای برای کار و تولید وجود دارد. ما به لحاظ بازار استراتژی نداریم. رقابت در واحدهای صنفی تا یک جایی صحیح است ولی از یک جایی به بعد دیگر منفی می‌شود.

*ازدیاد تعداد واحدهای صنفی تا چه میزان به این رکود دامن زده است؟

**خیلی زیاد! ببینید در همه دنیا به ازای ۲۵۰ نفر یک واحد صنفی وجود دارد ولی در ایران تعداد واحدهای صنفی ده برابر است. وقتی که این تعداد زیاد باشد و مرزی برایش وجود نداشته باشد قطعا به تولید صدمه می‌زند.

ما هم یکی از این صدمه هایی را که داریم در بدنه بازار تحمل می‌کنیم بحث ازدیاد واحدهای صنفی است که این‌ها یک نوع احتکار اشکار  و معطلی سرمایه را به همراه دارد.

یک زمانی مشتری باید در صف انتظار می‌بود تا کالای مورد نظرش اماده شود ولی الان این تولید کننده است که دست به سینه در انتظار مشتری است. متاسفانه در این خصوص هیچ نظارتی وجود ندارد. یعنی برای ما ممکن نیست همه این صنوف را تحت نظر داشته باشیم. من وقتی نمی توانم حقوق کارمندم را بدهم چطور می توانم بروم و برای این مسائل از یک کارشناس استفاده کنم.روی بحث کیفیت نظارت داریم اما فرصتی نداشته ایم  که روی زیر ساخت ها کار کارشناسی انجام دهیم .

*پس با این حساب که می‌گویید با خیلی از این واحدها به خاطر وضعیت بازار تعطیل شده باشند؟

**تعطیلی نداشته‌ایم ولی ریزش داشته‌ایم. هنوز هستند تولید کنندگانی که با امید شروع به کار می‌کنند ولی وقتی وارد گود می‌شوند می‌بینند که بازار همان است و تغییر نکرده است.

الان تقریبا صدور و تمدید مجوز صنفی و ابطال پروانه کسب یک تعداد مساوی است هر چند ابطال پیشی گرفته ولی تمایل برای کار هست درحالیکه بازرا خراب این اجازه را نمیدهد.

*گفتید صادراتی به بازار اسیای میانه بابت گرانی مواد اولیه ندارید. بازار افغانستان چطور؟

**بد نیست بدانید که ما حدود چهل سال است نیروی کاری آن‌ها را خودمان پرورش داده‌ایم آن‌ها الان اساتید خیلی خوبی هستند. چرا باید بیایند با موارد اولیه بسیار ارزانی که در دسترشان قرار دارد تولیدات ما را بخرند و استفاده کنند.

*الان بازار پر شده از مبل‌های ارزان و بی کیفیت. مبل هایی که عملا به خاطر ارزان بودنشان با جیب مردم همخوانی دارد.

**توصیه ما به همه استفاده کننده این است که از مغازه هایی خرید کنند که دارای مجوز باشند. مجوز برای این که بتواند خدماتی را از اتحادیه بگیرد. یکی از کاراهای اتحادیه این است که به شکایات مردم رسیدگی کند. کار اتحادیه دفاع از مصرف کننده است.

الان می‌گویید مبل ارزان قیمت ، بله ممکن است از این دست مبل‌ها هم وجود داشته باشد مبل هایی که در مراکز بی مجوز جاهایی که ما اطلاع و کنترل نداشته باشیم.

*اما بخشی از این مبل‌های ارزان در نمایشگاه‌ها عرضه می‌شود

**دقیقا. همین نمایشگاه‌ها هم بلای جان مردم است و هم صنوف. این نمایشگاه‌ها خیلی انگیزه سود دهی برای مجریانش دارد. این کالاهایی که شما می‌گویید بیشتر از ناحیه همین نمایشگاه‌ها عرضه می‌شود. و کسی هم پاسخ گو نیست.

*مگر نمایشگاه‌ها با تایید شما نیست؟

**نه اصلا! کسی هم نظارتی برا این قضیایا ندارد. اینها زیر نظر وزارت صنعت و معدن است. اینها نمایشگاه‌های تخصصی نیست که اگر تخصصی باشد باعث رشد می‌شود این‌ها بازارهای مکاره است که فقط بازار را خراب میکند.

*از تولیدات چینی گفتید. این تولیدات تا چه اندازه در خراب شدن بازار مبل ایرانی موثر بوده است؟

**الان ما چون وارداتی نداریم من می گوییم هیچ تاثیری در بازار ایران ندارد. اینها ایرادات ما است به هیچ جا ربطی ندارد. ما چهل ساله رها شده ایم. هیچ جا نظارتی بر بازار مبل وجود ندارد. الان نظارتی بر اینکه چه کسی درست تولید کند وجود ندارد. همین تعدد صنف که هیچ همخوانی با معیار جهانی ندارد خودش مشکل ساز است.

*بازار مبل مشهد در قیاس با بازار تهران چه وضعیتی دارد؟ آیا تولیداتی از مشهد در بازار های شهرستانها به فروش می رسد؟

**ما در حد تهران نیستیم. تهران امکانات خاصی دارند و اصلا برند دارند. ولی اینکه بگوییم حرفی برای گفتن نداریم هم نه اینگونه نیست. استانهایی مثل سیستان و بلوچستان، سمنان و...از تولیدات ما استفاده می کنند.

*ولی در مشهد می شود از خیلی از شهر ها بخصوص تهران تولیداتی را دید؟

**بله ولی این بیشتر یک تاکتیک است. وقتی فروشنده می بیند فروش کمتری دارد نام جایی مثل تهران می شود عاملی برای فروش. مصرف کننده به کار توجه ندارد فقط تحت تاثیر تبلیغات است. فرهنگ یک شهر فروشنده را به سمت تولید خاصی می برد. در این بازار هم مثل خیلی از موارد بحث سلیقه مطرح است.

*چرا مبل ایران برند خاص و شناخته شده ای ندارد؟ مبل مشهد چرا روی بحث برند سازی کار نکرده است؟

**ریشه کار برند سازی و بحث کیفیت ما در همه این سالها متاسفانه تشکیلات متناسب با این قصه را نداشته ایم. حتی کسی دغدغه برند سازی را نداشته است. و این مربوط فقط به یک جایی مثل اتحادیه نیست.

*برسیم به مشهد. راسته شاندیز مغازه های انچنانی مبل فروشی راه افتاده است که به نحوی بازار مبل را به دست گرفته است. شما با این رویه موافقید؟

**نه من با نظر شما موافق نیستم. ان بازارها هم تفاوتی با تولیدات مشهد حتی به لحاظ کیفی ندارند انها هم دچار رکود هستند فقط این راسته بازارها این حسن را دارند که مشتری دست خالی نمی گذارد.

*آیا بر این بازارها نظارتی وجود دارد؟

**بله از طریق اتحادیه طرقبه شاندیز نظارت می شوند. ولی اینکه تا چه سطحی نظارت ندارند نمی دانم.

*قرار نیست برای این بی سامانی بازار و تولیدات فکری بکنید؟

** چرا! الان در حال به ثبت رساندن یک مادر صنف هستیم که همه این دغدغه ها را در تمام صنوف پوشش بدهد. چون تا به حال یک چنین تشکیلاتی نداشته ایم. این صنف خصوصی است و کل صنف بر ان نظارت دارند و قرار است روی مسائلی چون تهیه مواد اولیه مرغوب و ارزان و...  متمرکز شود. ما بعد از این مار بازاریابی داریم و می توانیم روی قضیه برند سازی کار کنیم.