نرخ ارز این روزها در کشور همچون دماسنجی که میان آتش افتاده باشد، هر ساعت و حتی دقیقه، اعداد بالاتر و ترسناک‌تری را پشت سر می‌گذارد. نظیر اغلب مطالب رسانه‌ها پیرامون این معضل، بنای ردیف کردن دلایل این فاجعه یا سرکوفت زدن به دولت یا شکافتن نقش گروه‌های مختلف ویژه خواران و غیره را ندارم، بلکه بر آنم تا در حاشیه این جنگ اقتصادی که گویا هیچ مدیر و مسئول و دولتمردی آن را در مقام عمل باور نکرده و کار مؤثری هم طبیعتاً انجام نمی‌دهند، برخی نشانه‌ها را برای شما شفاف کنم.
طی تاریخ فجیع‌ترین وقایع نیز در کنار انبوه تلخی‌ها، هر چند اندک، اما باعث خلق فرصت‌هایی نیز شده‌اند. دولتمردان پیروز و مردمدار، آنانند که وقتی مملکتشان تاوان فجایع را پرداخت، لااقل فرصت‌ها را نسوزانند و غنیمت بدارند. در اقتصاد امروز جهان بازی با ارزش پول ملی، یک سیاست کلاسیک اقتصادی برای مقابله با رقبای بازار برای افزایش یا کاهش واردات و صادرات است. چینی‌ها با توسل به همین فرمول سال‌هاست بر بازارهای عمده جهان حکومت می‌کنند و از همین مسیر توانستند ایالات متحده را در نبرد بازرگانی به زانو درآورند. گاهی تنها سه تا پنج درصد کاهش ارزش یوآن سبب شده تا کالاهای چینی بسیار ارزان‌تر به دست مشتری بازارهای غربی برسد و تولیدکنندگان آن کالاها در آن ممالک از جمله آمریکا به خاک سیاه نشسته و چینی‌ها جایگزین آن‌ها شوند. این را داشته باشید... در دهه 40 ما همزمان با کره‌ای‌ها و چه بسا زودتر از آن‌ها در ایران تولید اتومبیل و لوازم خانگی را آغاز کردیم، برندهای کره جنوبی اکنون هم در صنعت خودروسازی و هم لوازم خانگی، جهان را فتح کرده و ما اما مرتب در جا زده و حتی عقبگرد کرده‌ایم. در این میان صنعت خودروسازی ما سرنوشت جالبی دارد. چندین دهه است دولت به بهانه حمایت از تولید داخلی، مردم ایران را از داشتن مرکب باکیفیت که حتی در شریعت ما به آن توصیه شده، محروم کرده‌اند.
اما خودروسازان ما با مدیریت غلط نه تنها از این حمایت جهت پیشرفت بهره‌ای نبرده‌اند، بلکه هر روز اوضاعشان از دیروز وخیم‌تر شده و تاوان این مدیریت فجیع را مردم می‌پردازند. مردم با پول و مبلغی که برای یک خودرو متوسط در ایران می‌پردازند در بازار جهانی می‌توانند نمونه‌های چند برابر بهتر از آن را بخرند. با عوارض چند صد درصدی آن‌ها از این امکان، حدود نیم قرن است محرومند با این استدلال دولتمردان که باید از تولید داخلی حمایت کرد... باری این دیگر نامش حمایت از تولید داخلی نیست، بلکه حمایت از مدیریت افتضاح و قربانی کردن جان و مال مردم به پای یک سیاست کاملاً غلط است. از پاییز گذشته تا امروز نرخ دلار در مملکت بیشتر از سه برابر شده، حیرتا که با این نرخ هنوز صنایع خودروسازی ما قابلیت صادرات ندارند! متوجه معنای این واقعه هستید؟ پیش‌تر عرض کردم چینی‌ها گاه با کم کردن سه- چهار درصد از ارزش پولشان کاری می‌کنند که تولیدکنندگان رقیبشان در دیگر ممالک به خاک سیاه نشسته و صادرات خود را چند برابر می‌کنند. حیرتا که ارزش پول ملی ما طی چند ماه به یک سوم رسیده و اما هنوز صنایع خودروسازی ما نمی‌تواند صادراتش را حتی به همین عراق و افغانستان در همسایگی خودمان توسعه دهد! با این نرخ ارز این محصولات سه برابر ارزان‌تر شده‌اند اما همچنان در خارج ایران خریدار ندارند! حالا می‌توان فهمید خودروسازها و حامیانشان چه بر سر ایران و ایرانی آورده‌اند!