اگر اهل مطالعه و پیگیری اخبار رسانه‌های مختلف باشید، قطعاً موارد متعددی از این قبیل سوژه‌های قدیمی و یا به اصطلاح نخ نما را سراغ دارید که سالیان سال تکرار شده‌اند و به سرانجامی نرسیده‌اند که مباحث حوزه محیط زیست و کشف رود و حاشیه شهر مشهد از آن جمله است.
یکی از سوژه‌های چند سال اخیر که در آغاز بسیار جالب بود و بسیاری پیگیر آن بودند، موضوع ایجاد سازمانی به نام «سازمان اجرایی حاشیه شهر مشهد» بود که سابقه اولیه این طرح به بهار سال ۹۳ بازمی گردد.
آن زمان پس از بازدید نمایندگان مجلس (اعضای کمیسیون امنیت ملی مجلس) و گزارش‌های منابع مختلف از وضعیت این محدوده از شهر طرحی مطرح شد تا برای یکپارچه سازی اقدام‌های مورد نظر در حاشیه شهر مشهد سازمانی مستقل تحت عنوان سازمان اجرایی حاشیه شهر مشهد تشکیل شود. با همفکری مدیران شهری و استانی چند ماه بعد یعنی در بهمن ماه سال ۹۳ طرح این سازمان به هیئت دولت فرستاده شد تا با تصویب دولت و به طور خاص وزارت کشور استارت ایجاد این سازمان زده شود.
اما در حالی که هنوز هیچ خبر موثقی از وزارت کشور نرسیده بود، مدیران استانی در اظهار نظرهای مختلف، وعده‌هایی می‌دادند و مدعی بودند در آینده نزدیک مجوز لازم صادر خواهد شد.
شهریور سال ۹۴ بود که استاندار خراسان در مصاحبه با رسانه‌ها مدعی شد سازمان اجرایی حاشیه شهر مشهد پاییز امسال آغاز به کار می‌کند. وی گفت: بخشی از وظایف اجرایی این سازمان آغاز شده و در پاییز با تأمین اعتبار، این سازمان به صورت رسمی آغاز به کار خواهد کرد.
اما پاییز ۹۴ هم خبری از ایجاد این سازمان نشد و پاییز سال‌های ۹۵ و ۹۶ هم از راه رسید و بازهم مصوبه وزارت کشور همچنان در حد وعده باقی ماند و حالا که سومین پاییز بعد از وعده استاندار از راه رسیده به نظر می‌رسد، اصولاً نباید به ایجاد این سازمان امیدوار بود.
البته لابه لای خبرهای منتشر شده در این موضوع برخی نشانه‌ها از بایگانی شدن این طرح حکایت دارد که از آن جمله می‌توان به اظهارنظر آقای نوبخت در مرداد ماه سال گذشته اشاره کرد که وی به صورت علنی و آشکار، مخالفت خود را با ایجاد یک سازمان دیگر اعلام کرد.
نوبخت گفت: آیا لزوماً برای بهبود وضعیت حاشیه نشینان در شهرهای بزرگ بویژه مشهد باید سازمانی ایجاد شود؟ این موضوع قابل تأمل است چراکه در همین ایام توسط دستگاه‌های مسئول به نحو شایسته و در حد مقدور به حاشیه شهر رسیدگی شده است. شما نیز روی تشکیل سازمان اجرایی حاشیه شهرها تمرکز نکنید، مهم پیشبرد کار است.
اگر ما بخواهیم همه اقدام‌ها را به ایجاد یک سازمان منوط کنیم، نوعی فرافکنی است. من براساس تجارب کاری خود مقید به این نیستم که هر اقدامی که می‌خواهد انجام شود، نیازمند ایجاد یک سازمان ویژه است چراکه این موضوع می‌تواند سبب تعدد سازمان‌ها و تداخل مسئولیت‌ها شود.
خلاصه اینکه به نظر می‌رسد با توجه به اینکه طرحی که بنا بوده چند ماه نهایی و اجرایی شود، چند سال در همان پله اول مانده و مدیران بالادستی که در امر تخصیص اعتبارات تأثیر مستقیم دارند با کلیت موضوع مخالف هستند، باید به این نتیجه رسید که این طرح بایگانی شده و قرار نیست به سرانجام برسد، ولی سؤال این است که چرا تصمیم‌گیری در کشور ما پروسه‌ای طولانی دارد و با گذشت زمان فرصت‌ها هم از دست می‌رود و مهم‌تر از هر چیزی اینکه هزینه‌ها چند برابر شده و اگر همان ماه‌های اول اعلام می‌شد که این طرح مصوب نمی‌شود، دستگاه‌های مختلف مرتبط با حاشیه نشینی و حاشیه نشینان برخی کارهای معمول خود را انجام می‌دادند، ولی در سه سال گذشته، همه منتظر تعیین تکلیف این طرح و مشخص شدن متولی کار بودند و بی تردید بخش قابل توجهی از کارها از اولویت خارج شده و این بلاتکلیفی باز هم به ضرر همه است. پس بهتر است آخرین تصمیم گرفته شده به صورت شفاف و سریع اعلام شود.
«سازمان اجرایی حاشیه شهر» که ساز و کارش را شورای امنیت کشور تصویب کرده و اعتبارش نیز باتوجه به تصویب نهایی ردیف بودجه ٦١ میلیارد تومانی شهرهای مذهبی، تا حدودی تأمین شد؛ در سکانس آخر خود، به اساسنامه‌ای نیاز دارد که عملکرد آن ضرورت‌های ایجاد ساختاری برای پیگیری منسجم امور حاشیه شهر را خط می‌دهد و این اساسنامه همچنان در ایستگاه وزارت کشور، متوقف مانده است.
منبع: روزنامه قدس
انتهای پیام/
نظر شما