به گزارش گروه فرهنگی قدس‌آنلاین، لذت می‌تواند تمدن بسازد، لذت البته با مفهومی کمی فراتر از چیزی که این روزها به نام لذت می‌شناسیم؛ شاید تعبیر حظ کردن بهتر و رساتر باشد. بعضی از آموزه‌های ادبیات ما بسیار تکرار شده‌اند و اخلاق ما را هم ساخته‌اند؛ در جای خود درست هم هستند ولی باید نگاهی دوباره به آن‌ها داشت.

شعر «نابرده رنج، گنج میسر نمی‌شود/مزد آن گرفت جان برادر که کار کرد» از معروف‌ترین آموزه‌های تمدنی ماست، ولی همین کار در معارف ما فرح‌افزا و شادی بخش عنوان شده است، قصه چیست؟ 

ما دشواری را دیده‌ایم و روایت کرده‌ایم اما از فرح و لذت غافل شده‌ایم. من سال‌ها کشاورزی کرده‌ام، حظ و لذتی که در انجام یک کار نسبتاً سخت در مقیاس دو هکتار هست در هیچ تفریحی نیست. اما این لذت روایت نمی‌شود. آموختن هم رنج آور و دشوار توصیف شده است و تعابیری مثل «میاسای ز آموختن یک زمان» ذهنیت ما را درباره آموختن ساخته است.

 این روزها دکتر علی عبدالعالی برنامه‌هایی با رویکرد لذت یادگیری برای تلویزیون می‌سازد. فهمیدن و یاد گرفتن از پر لذت‌ترین کارهای عالم است، اما نگاه ما به آموزش هم توأم با رنج و سختی بوده است. ما در همه زمینه‌ها نیاز به آدم‌های خط شکنی داریم که لذت آن حوزه را برده باشند و بلد باشند کار خودشان را لذیذ و فرح بخش ارائه کنند.

لذت یادگیری، لذت نقاشی، لذت داستان، لذت کار، لذت شعر و هر عنوان دیگری که شما تصور کنید نیاز ماست. تنها لذت به این مفهومی که عرض کردم می‌تواند تمدن بسازد. آدم‌هایی که اهل لذت معماری نباشند، به دنبال نو کردن طرح و مصالح بناها نخواهند رفت و رنج کار را بر خود شیرین نخواهند کرد و گنج نخواهند آفرید.

اگر می‌خواهیم همه چیزمان درست بشود باید اول از همه یاد بگیریم هر کاری را چطور با لذت یاد بگیریم و با لذت یاد بدهیم. مدارس و آزمایشگاه‌ها و آموزشگاه‌های آزاد باید شادترین مراکز تمدنی ما باشند. هر فرایندی باید برای همه نیروهای درگیر در آن فرایند فرح بخش باشد.

اگر وقت خواب بچه هایتان در مورد قصه گفتن برای آن‌ها می‌بینید که فقط بچه‌ها مطالبه‌گرند و لذت می‌برند و کار برای شما سخت شده است، راهی پیدا کنید که شما هم به اندازه آن‌ها لذت ببرید؛ این راه ممکن است در خرید کتاب‌های خاص باشد یا مثل راهی که من پیدا کرده‌ام؛ سه کلمه دور از هم می‌گویم و از بچه‌ها می‌خواهم با آن یک قصه کوتاه بگویند؛ حالا در ساعت قبل از خواب همه ما داریم با کلیدواژه قصه شاد می‌شویم، هر بار هر کاری ملال‌آور شد، ویرانش کنید و از نو بسازیدش.

انتهای پیام/