به گزارش گروه فرهنگی قدس‌آنلاین، کلمه خودشناسی را همه ما شنیده‌ایم ولی از خود این خودشناسی همه ما تصور واضحی نداریم. خودشناسی را باید خیلی تجربی و قابل آموزش برای همه تعریف کرد تا رسیدن به آن ممکن باشد. ما به عنوان کارگر و کارمند و راننده و نظامی فرصتی برای شرکت در دوره‌های فلسفی نداریم تا به خودشناسی برسیم و بعد این خودشناسی مبنای ما برای ارتقای خودمان قرار بگیرد. ولی آدمیم و محتاج این خودشناسی هستیم، چه بخواهیم و چه نخواهیم.

یکی از راه‌ها تحلیل زبان است. دقت کنید که چطور حرف می‌زنید و چه کلماتی را به کار می‌برید. تکیه کلام‌های شما چه هستند و در چه مواقعی چه اصطلاحاتی را تکرار می‌کنید. آدمی که در هر وضعیتی، آدم‌ها و اشیا را با یک صفت خاص همراه می‌کند به احتمال زیاد قدری از آن صفت در خودش نهان است. به عنوان مثال فردی که چیزی گم می‌کند و می‌گوید این آچار وامونده کجاست؟ واماندگی درونی‌اش را به یک شی نسبت داده است. این تعمیرکار وامونده هم نیومد و یا... .

زبان یکی از جدی‌ترین دریچه‌های ما برای شناخت انسان است و آدمی که اهلش باشد بسیاری از حالات انسان را از طریق زبان او می‌شناسد. پریشان حرف زدن یا تند تند و جویده جویده سخن گفتن یا عالمانه و معلمانه حرف زدن هر کدام معنایی دارند. فحش‌ها اگر در گفت‌وگوهای عادی ما بسامد دارند نمایشگر زشتی‌ها و نقص هایی در نهان ما هستند و اگر اهل ذکر و صلوات و یا حسین و یا علی گفتن هستیم به نحوی که مدام به طور غیر ارادی از این کلمات استفاده می‌کنیم این هم معنادار است. آدم‌هایی که بی‌هوش می‌شوند، وقتی به هوش می‌آیند در کلماتشان این خود مرموز پنهان شده را بروز می‌دهند. کلماتی که در خواب به کار می‌بریم هم از همین سنخ‌اند و مسئول بازنمایی نهان و جهان ما هستند.

گام اول خودشناسی دقت بر زبانی است که به کار می‌بریم و مفردات و کلماتی که دوستشان می‌داریم یا حساسیت و نفرت ما را بر می‌انگیزند و در مجموع در هر اتفاقی در تعامل ما، کلمات و جملات می‌تواند دستگیره ما برای رفتن به هزارتوهای نهان خودمان باشد. 

زبان ما در نسبتی با زبان جامعه ما و بخصوص جامعه دوستان ما قرار دارد و برای شناخت بهتر خودمان می‌توانیم به حرف زدن و نطق بهترین دوستانمان هم دقت کنیم و ببینیم آن‌ها که دوستشان داریم چه تکیه کلمات و اصطلاحاتی را دوست می‌دارند و حرف زدنشان چطور است؟ 

پس اولین گام از دستورهای خودآموز فوری برای خودشناسی، مطالعه زبان خودمان است و دقت بر آن مجموعه از کلمات که ما برای تعامل با جهانمان برمی‌گزینیم.

انتهای پیام/