مهدی محمدی کارشناس مسائل هسته ای و سیاست بین الملل در گفتگو با خبرنگار سیاسی قدس آنلاین، با اشاره به سخنان آقای ظریف در مصاحبه با روزنامه خراسان مبنی بر عدم توجه به مسائل اقتصادی در توافق نامه برجام، گفت: اگر فرض کنیم آقای ظریف موضوع عدم توجه به مسائل اقتصادی را در توافق نامه برجام صادقانه بیان کرده باشد و بیان این موضوع نتیجه فشار افکار عمومی به دولت در راستای عدم دستاوردهای اقتصادی برجام نبوده و سخن آقای ظریف در مصاحبه با روزنامه خراسان محصول فشار افکار عمومی نبوده این سوال مطرح می شود که اگر هدف برجام دستاورد اقتصادی و رفع تحریم ها نبود پس برجام چه هدفی را دنبال می کرد؟ درواقع دولت آقای روحانی با سخن آقای ظریف از چاله به چاه افتاده و دولت باید به سوال بزرگتر و مهیب‌تری پاسخ بگوید که اگر هدف شما رفع تهدیدهای اقتصادی نبود و برای حل مشکلات اقتصادی مذاکره نکردید برای چه مذاکره کردید؟
وی دراین باره افزود: حال این سوال مطرح می شود که هدف از تعطیلی برنامه هسته ای چه بود؟ اگر دولت هدف خود را از توافق نامه برجام برداشتن تحریم ها ورفع مشکلات اقتصادی عنوان کند این موضوع قابل بحث است و جواب دارد اما وقتی می گویید هدف از مذاکرات برجام هدف اقتصادی نبود دولت باید پاسخگوی این سوال باشد که در ازای چه چیزی راهبردی‌ترین برنامه بعد از انقلاب و رکن اصلی توان بازدارندگی و پیشرفت علمی کشور که همان برنامه هسته ای است را تعطیل کردید؟
این کارشناس مسائل هسته ای خاطر نشان کرد: اگر جملات قبلی آقای ظریف را به یاد بیاورید که بر این موضوع تاکید کرده بود که ما نیاز به توافق با غرب داشتیم تا برنده انتخابات درایران باشیم و به خارجی ها گفته بودیم اگر شما با ما توافق نکنید بازنده انتخابات در ایران خواهیم بود، آن اعتراف در کنار اظهار نظر جدید آقای ظریف به این معناست که دولت آقای روحانی برنامه هسته ای کشور را اساسا برای منافع سیاست داخلی خود تعطیل کرد تا با ایجاد فضای اغوا کننده ای در داخل کشور و دادن آدرس غلط به جامعه مبنی بر اصلاح روابط با دنیا بتواند با کلاهبرداری سیاسی ماندن خود را بر اریکه قدرت تثبیت کند.
مهدی محمدی با تاکید بر اینکه برنامه هسته ای کشور در ازای هیچ فروخته شد، گفت: در چنین صورتی می‌توان گفت، برنامه امنیت ملی کلیدی کشور در ازای هیچ فروخته شد، این برنامه فقط در ازای اینکه اصلاح طلبان در کشور مانور سیاسی و تبلیغاتی بدهند، بدون اینکه کوچکترین تضمینی برای حل مشکلات اقتصادی کشور وجود داشته باشد تعطیل شد؛ نکته دوم که موضوع خطرناک تری است این است که وقتی شما چیزی به ارزش برنامه هسته ای را می دهید ودر ازای آن چیزی نمی گیرید "تا پیش از این فکر می کردیم دولت از برنامه هسته ای چیزی نگرفته،" این در حالی است که متاسفانه در حال حاضر مشخص شده که دولت نه فقط از غرب چیزی نگرفته، بلکه موضوعی را نیز طلب نکرده چرا که خود بر عدم توجه به مشکلات اقتصادی در برجام سخن می گوید!
وی دراین باره افزود: این موضوع بدان معناست که دولت صرفا برای خوشایند طرف مقابل و چون طرف مقابل از برنامه هسته ای ایران نگران بوده برنامه هسته ای را ما به ازای صفر واگذار کرده است. واگذاری برنامه هسته ای ایران به غرب تنها برای خوشحالی طرف مقابل یا حل مشکلات راهبردی طرف مقابل بوده است. این فرض بدان معناست که مذاکره کنندگان برجام در پی تحقق اهداف غرب در ایران بوده اند. اینجا این سوال از مذاکره کنندگان باید پرسیده شود که آیا شما از جانب ایران مذداکره می کردید یا به دنبال تحقق اهداف طرف مقابل بودید؟
کارشناس مسائل سیاسی اظهار داشت: متاسفانه مذاکره کنندگانی در پی استیفای حقوق ملت ایران نبوده اند، بلکه مذاکره کنندگانی برای تحمیل درخواست های غرب به حکومت ایران به پای میز مذاکره رفته اند. با پذیرش این دلالت ها ونتایج عنوان شده فضا برای دولت تنگ می شود و تیم مذاکره کننده در معرض اتهام های بسیار جدی قرار می گیرد و باید به آنها پاسخ دهد چرا که اتهامات از سوی منتقدان برجام وارد نشده بلکه دولتمردان چنین موضوعاتی را عنوان کرده اند. بی شک منتقدان درحال حاضر معانی نهفته در سخنان دولتمردان را تحلیل کرده و سخنی از خود عنوان نکرده اند.
مهدی محمدی گفت: بنده معتقدم آقای ظریف این سخن را از روی تنگنا عنوان کرده است، همانند سخنی که دربار پولشویی مطرح کرد؛ بی شک بیان این سخنان با توجه به اینکه جامعه به شدت در حال عبور از تفکر دولت آقای روحانی است به دلیل شکست ها و ناکامی هایی که این دولت برای جامعه ایجاد کرده است و به باد دادن رویاهای مردم، آقای ظریف و دولتمردان در شرایط آشفته ای به سر می برند، لذا اعترافات مهمی می کند که باید بعد از اظهار نظرهای آنها و ارائه تصویر کامل از اهداف آنها به این نتیجه رسید که هدف دولت در مذاکرات برجام چه بوده است؟
وی با طرح سوالی ادامه داد: حتی اگر فرض کنیم دولت خواهان خروج ایران از فصل هفتم منشور ملل متحد بوده و به دنبال منتفی کردن قطعنامه های علیه ایران بوده تا به تعبیر خود فضای امنیتی سیاسی علیه ایران شکسته شد، آن زمان سوالی مطرح می شود که آیا چنین کاری انجام دادند؟ آیا ما در حال حاضر از فضای امنیتی خارج شده ایم یا وضعیت علیه ایران امنیتی تر شده است؟ برنامه هسته ای که دولتمردان با برجام تعطیل کردند آیا اینک دولت می تواند در حوزه صلح آمیز یک قطعه از غرب خریداری کند؟ آیا برنامه هسته ای ما از حالت امنیتی خارج شده است؟
این کارشناس مسائل هسته ای اظهار داشت: مساله "اس پی وی"(SPV) نشان دهنده خلف وعده کامل و پیش بینی شده اروپاست چرا که بین اروپا و امریکا اختلافی رخ نداده و خروج ایران از فصل هفتم منشور ملل متحد ارزشی ندارد. زمانی خروج ایران از فصل هفتم منشور ملل متحد ارزشمند است که منجر به لغو تحریم ها شود والا اینکه روی کاغذ از ذیل ماده ۴۱ فصل هفت خارج شوید اما در عمل تحریم ها برقرار بماند هیچ ارزشی ندارد.
مهدی محمدی گفت: پس سوال اول این است آیا آنگونه که ادعا می کردید موفق بودید؟ سوال دوم این است که آیا ما به ازای برنامه هسته ای چیزی به دست آوردید که برنامه فوق استراتژیک هسته ای کشور را به ازای اینها تعطیل کنید؟ بی شک از نظر مردم ما به ازای برنامه هسته ای یک موضوع بود که آن هم فقط لغو تحریم هاست، بنابراین هیچ ما به‌ازای دیگری وجود ندارد و مردم راضی نیستند که در ازای هیچ امتیاز دیگری برنامه استراتژیک هسته ای که منشاء غرور و عزت ملی و لوکوموتیو پیشرفت ایران است و مزین به خون شهیدان است تعطیل شود.
وی با بیان اینکه دولت به دنبال فرار از پاسخگویی به افکار عمومی است، بیان داشت: به نظر می رسد دولت چون به اهداف خود نرسیده بیشتر در حال جرزدن است، بنابراین با عنوان کردن سخنان جدید، بی محتوا و کم مایه به دنبال بهانه گیری و تلاش برای توجیه عملکرد خود است متاسفانه آقایان جرات و صداقت لازم در اعتراف به فاجعه خلق شده را ندارند، لذا با توجیهات کودکانه به دنبال فرار به جلو و فریب افکار عمومی هستند، در حالی که جامعه به اندازه کافی آگاه است و دولت قادر نخواهد بود با این توجیهات مسائل را حل کند.
انتهای پیام/
نظر شما