سیدغلامرضا کاظمی دینان، جامعه شناس و استاد دانشگاه در گفتگو با خبرنگار اجتماعی قدس آنلاین، در خصوص فواید امیدواری در زندگی، گفت: نگاه مثبت به زندگی، با همه کاستیها و کمبودهایش، یکی از نشانههای مومنان و انسانهای نیکو سرشت است؛ انسانی با چنین عظمت فکری و وسعت نگاه، دائما به این موضوع فکر می کند که لطف خداوند متعال در اموری که شاید به نظر دیگران کوچک یا بی اهمیت باشد، شامل وی شده است؛ از این رو با نگاه مثبت زندگی خود و اطرافیانش را با امید به لحظه های پیش روی زندگی می سازد؛ بی شک اظهار نگرانی و گلایه گذاری دائمی، ناشکری به ارتباط موثر و نعمت هایی است که خداوند متعال به ما ارزانی داشته است.
وی در این باره افزود: یکی از شاخصههای انسان امیدوار، در نوع نگاه وی به زندگی، از همان اولین لحظات صبح گاه شکر گذاری نسبت به همه نعمت های خداست؛ چنین انسانی حتی بیدار شدن از بستر خواب و راه رفتن با پای خود و دیدن زیبایی های دنیا را نعمتی می داند که ممکن است بسیاری از مردم چنین زیبایی ها را برای شکر گذاری هر چه بیشتر از خداوند جهان آفرین مورد توجه قرار ندهند؛ چنین فردی صبح خود را با لبخند به زندگی، اطرافیان ، جامعه و با شکری گذاری به درگاه خداوند سبحان، آغاز می کند.
این کارشناس اجتماعی اظهار داشت: سپاس از خداوند متعال برای استفاده از نعمتها و هدایای زندگی، در اولین قدم فرد امیدوار، کاملا مشخص است؛ این فرد انرژی مثبت خود را به دیگران منتقل می کند و با توسل به خداوند و توجه به این مهم که از او حرکت، از خداوند برکت، به دنبال کسب روزی حلال و تامین زندگی و کمک به هم نوعان خویش بر می آید؛ افراد امیدوار داشته های خود را فراموش نمی کنند و دنبال داده های خداوند برای استفاده هر چه بهتر از آن هستند، آنها هیچ گاه ناامید نمی شوند و در برابر سختی ها صبوری و مقاومت از خود نشان می دهند.
غلامرضا کاظمی دینان گفت: افراد امیدوار همواره خود را با طبقه پایینتر از خود مقایسه می کنند و خدا را بر آنچه دارند شکر می کنند و برای رسیدن به جایگاه و داشته های بیشتر از راه درست و انسانی تلاش مضاعفی را به کار میگیرند.
وی مولفه های شخصیتی افراد امیدوار را اینگونه توضیح داد: بی شک افرادی که همواره برای رسیدن به جایگاه بالاتر اجتماعی و کسب موفقیت های زندگی تلاش می کنند و غر نمی زنند هیچ گاه از سختی های راه خسته نمی شوند؛ این انسانها می دانند که خداوند متعال در اعماق اقیانوسها و بالای کوه ها، به فکر مخلوقین خود بوده است؛ بنابراین آنها نیز از لطف و کرم خداوند دور نمی مانند، لذا هر چند وضعیت اقتصادی و معیشت جامعه مناسب نیست اما به سهم خود برای صرفه جویی و کمک به دیگران و بهترشدن وضعیت اقتصادی و اجتماعی جامعه با در نظرگرفتن بهترین الگوها و راهبردها تلاش می کنند؛ داشتن هدف و اراده اولین انگیزه امیدواران برای ادامه زندگی است؛ لذا با تلاش مضاعف به خواسته های خود دست می یابند.
این استاد جامعه شناسی، با اشاره به تبعات ناامیدی در زندگی هم گفت: در صورتی که امیدمان را به خدا و زندگی بهتر از دست بدهیم، حس ناامیدی بر بسیاری از داشته های زندگیمان تاثیرات منفی به جای می گذارد؛ بسیاری از دوستان از نزد ما پراکنده می شوند و غرق در ناامیدی، لحظات خوب زندگی را از دست می دهیم و روز به روز ناکامتر می شویم؛ لذا با از دست دادن انگیزه زندگی و حرکت به سمت افق های روشن پیش رو، انسانی افسرده، گوشه گیر و غیر اجتماعی می شویم، در نتیجه بعد از مدتی ذهن ما دخمه ای می شود که می تواند ما را در باتلاق ناامیدیها فرو ببرد تا جایی که بسیار دیده شده است، افراد ناامید دست به خودکشی می زنند و برای رسیدن به آرزوهای خود تلاش نمی کنند.
کاظمی دینان خاطر نشان کرد: متاسفانه افراد ناامید با نگرش های منفی بر دیدگاه اطرافیان هم تاثیرات سویی می گذارند از این رو توجه به لطف و نعمت های خدا و آگاهی به اینکه انسان در سختی ها آبدیده می شود، می تواند موجب دوری انسان از ناامیدی و تداوم امید و حرکت در زندگی فرد و به تبع خانواده و جامعه اطراف وی شود.
انتهای پیام/
نظر شما