به گزارش گروه فرهنگی قدس آنلاین، حسین عالم‌بخش قریب یک ماه و نیم پیش به عنوان سرپرست مدیریت هنرهای نمایشی سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران و پردیس تئاتر تهران انتخاب شد.
وی نویسنده و کارگردان تئاتر است و عضو شورای سیاست گذاری و دبیر سه دوره جشنواره سراسری نقالی و پرده خوانی غدیر بوده است. عالم بخش چندی پیش نمایش‌های خاتون را در تئاتر شهر و دهکده هاپوخان را در تماشاخانه سرو به صحنه برد.
عالم بخش شب گذشته در آیین چهل سال صحنه به عنوان چهره برگزیده تئاتر انقلابی انتخاب شد،وی در سی و هفتمین جشنواره تئاتر فجر موفق شد چند نمایش از جمله نمایش نامیرای امیرحسین شفیعی و نمایش باغ خونی از مشهد را نیز تماشا کند. در این باره با او به گفت‌وگو نشستیم:
*جناب عالم بخش در ابتدا نظرتان را درباره نمایش‌های محیطی و البته نمایشی که خودتان امسال در جشنواره تماشا کردید، نمایش نامیرا در محوطه تئاتر شهر بفرمایید؟
امیرحسین شفیعی در این سال‌ها نشان داده که مبتنی بر اصول و فن اصلی نمایش محیطی، فرم و حرکت کارهایی با تعهد انجام می‌دهد وی می‌تواند همه این صحنه‌های در ذهنش را در بین عموم مردم خلق کند. جالب اینجا است که مخاطبان با اشتیاق کار را تماشا و پیام نمایش را دریافت می‌کنند حتی در جاهایی که متن نیاز به درک بالا دارد نیز مخاطب آن را درک می‌کند.
نامیرا نقطه عطف انجام نمایش‌های محیطی با مضمون خاص برای عموم مردم است، نمایشی حرفه‌ای که باعث الگوبرداری جامعه می‌شود.
بسیاری از نمایش‌های محیطی را شاهد هستیم که هنرمندان به صحنه می‌برند که اغلب هم مناسبتی است و مفاهیم لازم را به مردم نمی‌رساند چرا که بخشی از کار سطحی است اما کار نامیرا نمایشی محیطی است که مخاطب را به فکر وادار می‌کند و سپس به نتیجه گیری صحیح از مفهوم نمایش می‌رساند. خیلی دوست داشتم امکانات بهتر و زمان بیشتری برای تمرین و اجرا در اختیار گروه نامیرا بود و مجموعه‌های دیگر نیز علاوه بر شهرداری و مرکز هنرهای نمایشی به کمک آن می‌آمد.
خیلی از نمایش‌های محیطی سطح و مناسبتی است
شاید یکی دو مجموعه دیگر که بخش زیاد نمایش‌های محیطی کشور را برعهده دارد نیز نیاز بود تا پای کار باشند تا ما حادثه عظیم‌تری را روی صحنه شاهد باشیم. این طرح چند سال است که در فکر امیرحسین شفیعی بود چون طی همکاری‌هایی که با او داشتم این موضوع را یادم می‌آید یک زمانی هم قرار بود در جای دیگری اجرا بشود که البته امکانش فراهم نشد.
*درباره محتوای نمایش نظرتان چه بود؟
بهرحال ما الان به یادآوری جنایات و زمینه‌های پیداش داعش در قالب هنر نیاز داریم، این موضوع با هنر خالص بیان می‌شود که زاییده تفکر ناب است.
*جشنواره امسال را در قیاس با سال‌های گذشته و مدیریت شهرام کرمی چطور می‌بینید؟
من که البته محدودیت وقت فرصت نداشتم زیاد کار ببینم اما دو نمایش باغ خونی و نامیرا و یک کار خارجی دیدم که به متافیزیک و کنش و واکنش جمعی، غرایز انسانی و انعکاس آن در حیوانات می‌پرداخت این نمایش‌های کاربردی در ایران هنوز خوب جا نیفتاده است چرا که هنوز نیاز به کارکردهای هنری بیشتری داریم. در ارتباط با کارهای شهرستانی هم باید بگویم که هر سال چند شهرستان هستند که خیلی خوب وارد جشنواره می‌شوند و عمل می‌کنند و این باعث خوشحالی است.
نمایش‌های کاربردی در ایران هنوز خوب جا نیفتاده است و علتش هم این است که کارکردهای هنر هنوز به خوبی شفاف نشده است
امسال جشنواره نظم و روال خیلی خوبی با مدیریت شهرام کرمی داشت، مسئولان خیلی زحمت کشیدند انعکاس خبری برنامه‌ها هم زیاد بود، استقبال مردم هم زیاد بود، امیدوارم امشب هم بتوانم کارهایی را در جشنواره تماشا کنم. شاید اینطور تصور شود که جشنواره تئاتری مخاطبان خاصی دارد اما امسال مشاهده کردمی که مردم خیلی دوست دارند در جشنواره حضور داشته باشند امیدواریم از لحاظ مالی جشنواره شرایطش برای سال‌های بعد طوری شود تا سالن‌های بیشتری درگیر کار شوند و پراکندگی زیادتر باشد تا مخاطبان مردمی هم به کارها برسند.
مطمئنا وضعیت تعداد مخاطبان به لحاظ سالن‌ها نسبت به سینما خیلی کمتر است اما قطعا در چهل سالگی انقلاب ما اتفاق خوبی را برای استقبال مردم شاهد بودیم.
*آقای عالم بخش در ارتباط با وضعیت دستفروش‌های اطراف سالن‌های نمایشی گفتنی‌ها گفته شده اما هیچ اتفاقی از سوی شهرداری رخ نداده است، شما در این رابطه رایزنی نداشته‌اید؟
ببینید این فرآید یکی ـ دو ماهه نیست که انجام شود، بچه‌های رسانه هم می‌بایست از همین الان برای سال بعد رایزنی کنند بهرحال وضعیت معیشتی و اقتصادی مردم مشخص است، این دستفروش‌ها هم عده‌ای تولیدکننده و عده‌ای فروشنده صرف و جزء قشر آسیب پذیر جامعه هستند، حال خودتان حساب کنید که جمع کردن این دستفروش‌ها چه آسیبی دارد؟
نخستین حل مسئله‌ای که ممکن است درباره این دستفروشان به ذهن برسد جمع کردن آنها است، دوم هم اسکان دادنشان به جای دیگر و سوم هم ساماندهی‌شان، بهرحال این کار کارشناسانه زیادی می‌طلبد. الان خود شهرداری و مترو تهران در همان زیرگذر ولیعصر بازارچه راه انداخته‌اند که حتی گاهی اشکال تردد هم ایجاد می‌کند اما بهرحال سامان دارد.
در نهایت الان تصمیم گیری برای شورای شهر سخت است اگر ساماندهی و اسکان جای دیگری باشد این اتفاق خوبی است بعضی اوقات هم اگر همان جا به سازی صورت بگیرد، چه بسا کمک بیشتری باشد اما در نهایت بهتر است که چهره اطراف تئاترشهر تمیز باشد. ما نمونه این اتفاق‌ها را در خیابان‌هایی همچون امام خمینی، ناصرخسرو و سی تیر نیز شاهد بودیم همین اتفاق هم می‌تواند در خیابان ولیعصر رخ دهد. متأسفانه به خاطر عدم نظارت مناسب در دوره‌ای و عدم ثبات مسئولان در تصمیم گیری برنامه‌ها قدری به تعلل افتاد امیدوارم با دید شورای شهر کنونی و آمدن آقای حناچی نگاه فرهنگی بیشتری به مقوله هنر حاکم شود که این طی زمان بهتر خواهد شد.
*پس در کل فکر می‌کنید تکلیف امنیت و چهره تئاتر شهر در این شرایط چه می‌شود؟
من هم قبول دارم که چهره تئاتر شهر الان زیر سوال رفته، حتی امنیت پارک دانشجو الان مسئله بزرگتری است ما عادت کرده‌ایم که در برابر پدیده‌های بزرگ سکوت کنیم و با آنها زندگی کنیم و این عادت بدی است. من خودم یادم می‌آید ضلع جنوب شرقی تئاتر شهر اجرا داشتم، هنرمندانی آنجا ماشین‌هایشان را پارک می‌کردند، از امنیت اجتماعی و حتی فیزیک منطقه نگران و ناراحت بودند.
امیدوارم روزی پارک دانشجو به پارک دانشجو و تئاتر تغییر کاربری بدهد و آثار برکات هنر را در این پارک شاهد باشیم
در جلسات زیادی این مسئله را مطرح کردم، امیدوارم این پارک به پارک دانشجو و تئاتر تغییر کاربری بدهدو ما روزی آثار برکات هنر تئاتر را در این پارک ببینیم نه اینکه نتوانیم دست بچه‌مان را بگیریم و از پارک رد کنیم!
منبع: فارس
انتهای پیام/
نظر شما