و اکنون در بیستمین سال فعالیت پرثمر و خیراندیشانه بانیان این مجمع و خیرین نیکاندیش رودرروی مردی خستگیناپذیر و پرانرژی و خیری بدون ادعا نشستهایم که حاضر نیست از خود بگوید و هر چه را بر زبان جاری میسازد از کار خیر مدرسهسازانی است که در طی ۱۰ سال مسئولیتش به عنوان ریاست بر این مسند پرافتخار با او همراه بودهاند.
غلامعلی رأفتی شبانی رئیس مجمع خیرین مدرسهساز خراسان رضوی میگوید: ۲۰ سال قبل خیرین بلندنظری که شاهد کمبودهای فضای آموزشی در سطح استان بودند به این نتیجه رسیدند که برای رسیدن به اهداف خیری که در نظر داشتند برای تأمین کمبودها و کاستیهای موجود در مدارس با هدف جلب مشارکتهای خیرین و کمکهای مردمی و دولتی برای ساخت و بهسازی فضاهای آموزشی در نقاط کم برخوردار تشکلی ایجاد نمایند و در این راستا شادروان دکتر جهانگیر فرخ تهرانی که چهرهای آشنا در ترغیب مردم برای مشارکت در این رویه حسنه بود پا پیش گذاشت و به عنوان اولین رئیس مجمع سنگ بنای تشکلی را سبب شد که اکنون ۲۰ سال است که در رأس تأسیس فضاهای آموزشی کشور جایگاه ویژهای را به خود اختصاص داده است.
چه شد که مدرسهساز شدیم
رأفتی در پاسخ به اینکه چه شد قدم در راه مدرسهسازی گذاشتید، گفت: رأفتی نام خانوادگی بامسما و به جا انتخاب شدهای است که در زمان پدربزرگهای ما و در زمانی که «سجل احوال» برقرار شد و همه صاحب شناسنامه شدند به نام خانواده ما سنجاق شد در آن زمان در سجل احوال نام شهرها هم میآمد نظیر یزدی، اردکانی، تهرانی، مشهدی و غیره و رأفتی هم به معنای مهربانی و رأفت و شفقت است که در خانواده ما موروثی شده است و پسوند شبانی هم از شغل انبیا سرچشمه دارد و مولا علی(ع) وقتی در دل شب به سراغ یتیمان میرفتند آنها را اطعام میکردند، به هرحال هر چه که بود راه من هم در این امر ادامه پیدا کرد که در کنار فعالیتهای عام المنفعه فعالیتی هم در امر مدرسهسازی داشته باشم. غلامعلی رأفتی شبانی در مورد خودش میگوید: در سال ۱۳۲۴ در خانوادهای متوسط و مذهبی متولد شدم در نوجوانی و در سال ۱۳۳۸ پدرم دار فانی را وداع گفت و از همان زمان اداره خانواده را بر عهده گرفتم، فرزند ارشد بودم از همان زمان وارد بازار کار شدم و به تحصیل هم ادامه دادم. دیپلم متوسطه ریاضی گرفتم، تجربه اندوختم، زندگی را در عرصه دانشگاه جامعه فرا گرفتم. در سال ۴۸ ازدواج کردم و در تمام زندگیام همسرم مشوق و همراهم شد و با من گام برداشت از دوران نوجوانی در عرصه تجارت و بازار تلاش کردم و به برکت الطاف الهی و یمن عنایت
آقا علی بن موسی الرضا(ع) در کار اقتصادی و بازرگانی بستری فراهم کردم و این توفیقات فرصت خدمت به اقشار محروم را برایم فراهم ساخت و خدا را شاکرم که توانستهام اکنون در جهت فضاسازی برای تعلیم و تربیت فرزندان کشورم گام بردارم. حال که شناخت بیشتری از گذشته حاج آقا رأفتی پیدا کردهایم از او میخواهم که بگوید اولین بار چه شد که قدم در مسیر ساخت مدرسه گذاشته است.
مدرسه انسانساز است
او میگوید: مدرسه انسانساز است و پایه و اساس تعلیم و تربیت از مدرسه شکل میگیرد و توانایی و استعدادها در مدرسه رشد کرده و شکوفا میشود، اولین بار حدود ۱۶ سال قبل در سرمای کشنده زمستان در خانه یکی از اقوام میهمان بودم برف و سوز سرما باعث شد شب را در آنجا باشم، یکی از میهمانان آن شب که فامیلی فرهنگی داشتند، گفتند حاج آقا جواد مهدیزادهنیا در غیاثآباد دبستان میسازد و حاج آقا ازغندی رئیس آموزش و پرورش وقت منطقه چناران هم با ایشان همراهی میکند تا مدرسه ساخته شود و مدرسهسازی باقیات الصالحات است؛ بیایید کمک کنیم تا مدرسه را بسازیم و تحویل آموزش و پرورش بدهیم و یادم هست که در ۲۳ بهمن ۶۷ اولین چک مدرسهسازی را امضا کردم و سنگ بنای یک واحد چهار کلاسه در روستای خرمآباد منطقه چناران گذاشته شد.
غلامعلی رأفتی شبانی پس از آن به مبارکی مرقد مطهر امام هشتم(ع) هشت مدرسه را میسازد و بعد هم به نیت ۱۴ معصوم ۱۴ مدرسه؛ همچنان به کار مدرسهسازی ادامه میدهد. او که مدارس رأفت یک، دو، سه و الی آخر را با همت والایش ساخته است همچنان در همه مراسمهایی که کلنگ احداث آن به زمین میخورد حضور فعال دارد و مشوق خیرین مدرسهساز است تا بنایی را برای تعلیم و تربیت کودکان فراهم سازد. کار حاج غلامعلی در مجمع خیرین مدرسهساز برنامهریزی برای ساخت مدرسه به کمک خیرین و نیکاندیشان است.
۱۱۰ مدرسه
وقتی میپرسم تا چه زمانی توان خود را برای ساخت مدرسه میگذارید، میگوید: اگر خداوند توفیق دهد ۱۱۰ کلاس رأفت را به ۱۱۰ مدرسه رأفت گسترش خواهم داد و باز هم جا دارد که از همسرم قدردانی کنم که همکاری خوبی با بانوان خیر مدرسهساز دارند و آنها حرف همدیگر را بهتر از من درک میکنند و با کمال اخلاص میگویند من که کاری نکردهام، اما حاج آقا رأفتی کاری میکنند که امید دارم اعمال ایشان دستگیر آخرت من و فرزندانم شود و این همه گذشت را قدر میدانم و همسران همه خیرین در کنار مردانشان کار پسندیده آنها را پاس داشتهاند و این رمز موفقیت ما در ادامه خدمت به امر خیر است. هر چند که حاج غلامعلی رأفتی مدارسی را در مشهد احداث کرده و بر سر در این مدارس نظیر دبیرستان ۱۲ کلاسه با زیربنای ۱۴۰۰ مترمربع و در مجاورت آن خوابگاه مستقلی به صورت شبانهروزی احداث شده را با تمام امکانات سلف سرویس و نمازخانه و کتابخانه به نام بانوی بزرگ اسلام حضرت فاطمه(س) و به نام کوثر نام نهاده است، اما از این قدرشناسی از همسر هم غافل نشده و نام دبیرستان زهرا رستگار مقدم همسر همیشه همراهش بر سر درب این دبیرستان نشانه سپاس او از قدرشناسیاش دارد.
ساخت دبستان و دبیرستان در مناطق محروم مشهد از جمله در ناحیه پنج آموزش و پرورش و منطقه کم برخوردار مهرآباد و شهرک الزهرا و همچنین منطقه قاسمآباد به نام مادرشان صفیه ثامنی و یا به یاد پدر مجتمع پیش دانشگاهی با ۱۶ کلاس درس و ساختمانهای شماره یک، دو، سه و سالن اجتماعات و کاربری چند منظوره به نام پدر مرحومشان آقا محمد رأفتی تنها گوشهای از عملکرد خیرخواهانه این خیر مدرسهساز است که اگرچه او را به عنوان رئیس مجمع خیرین مدرسهساز میشناسیم، اما سهم ارزشمندی در احداث کلاس درس و ساخت مدرسه در روستاها و شهر مشهد دارد و هر چند که حاضر به گفته تمام آنچه در این راه خیر هزینه کرده است، نشد اما این حرف او به دل مینشیند که میگوید هر فعالیت عام المنفعهای خوب است و ثواب دنیا و آخرت دارد، اما مدرسهسازی در مناطق محروم و فراهم کردن بستری برای کسب علم و دانش جایگاه و ارزش معنوی خاص خود را دارد.
کلام پایانی
در پایان این را اضافه کنم که هر چند این گفتوگو در دفتر کار ایشان انجام شد، اما نمیتوان از این خصلت خالصانه او چشمپوشی کنم که همیشه وقتی او را در مراسمی که کلنگ مدرسهای زده میشود، میبینیم وقتی سخن بر زبانش جاری میشود اشک بر گونهاش خودنمایی میکند اشکی از شادی و تعهد و ایمان و عشق که در رخسار بسیاری از کسانی که شاهد حضورش در آن جمع است زمینه مشارکت در امر خیر مدرسه سازی را مهیا میسازد.
منبع: روزنامه قدس
انتهای پیام/
نظر شما