اعظم طیرانی/
مجلس شورای اسلامی ۲۳ فروردین سال ۱۳۶۰ به منظور گسترش و پیشرفت خدمات درمانی و بهداشتی دهان و دندان در مناطق محروم کشور و روستاها، قانونی را با عنوان «طرح تربیت بهداشتکاران دهان و دندان» تصویب کرد و در این قانون، وزارت بهداشت و درمان را موظف کرد داوطلبانی را به منظور تربیت در این دوره، جذب کند و پس از آموزشهای لازم، با مدرک فوق دیپلم، آنان را در مناطق محروم به خدمت گمارد تا از این طریق، ضمن ارائه خدمات اولیه، از شیوع بیماریهای دهان و دندان جلوگیری کرده و اصل پیشگیری را با هدف تأمین سلامت دهان و دندان مورد نظر قرار دهند.
اول دی ماه ۱۳۶۲، نیز هیئت وزیران وقت به پیشنهاد جامعه اسلامی دندانپزشکان ایران، روز۲۳ فروردین ماه هر سال را که مصادف با تاریخ تصویب این طرح بود به عنوان روز دندانپزشک نامگذاری کرد.
از آن زمان تا امروز انتظار آن است که ضمن توجه بیش از پیش به دغدغههای حرفهای این رشته، موضوع مهمی همچون سلامت دهان و دندان و پیشگیری از آسیبهای آن در جامعه مورد توجه قرار گیرد.
• بیتوجهی به پیشگیری در سلامت دهان و دندان
رئیس جامعه علمی دندانپزشکی ایران با بیان اهمیت سلامت دهان و دندان میگوید: دولت از گذشتههای دور تاکنون سرمایه گذاری جدیای در بخش دندانپزشکی انجام نداده و حتی فعالیتهایی که در حوزه بهداشت دهان و دندان انجام گرفته نیز محدود بوده است به گونهای که بسیاری از هموطنان ما در نهادهای دولتی و غیردولتی از دریافت خدمات دندانپزشکی با پوشش بیمه محروم هستند و همین مسئله موجب بیتوجهی به امور پیشگیری در سلامت دهان و دندان و در نهایت پوسیدگی دندانها شده است به طوری که هم اکنون برخی از افراد جامعه با دارا بودن سن کمتر از ۴۰ سال تعداد قابل توجهی دندان کشیده و یا حتی دندان مصنوعی دارند.
علی تاجرنیا میافزاید: متأسفانه مشکلات اقتصادی و معیشتی در کشور موجب شده دندانپزشکان نتوانند خدمات نوین دندانپزشکی را به مردم ارائه کنند، چرا که ما الگوهایی در حوزه دندانپزشکی داریم که یکی از موفقترین آنها بیمههای نیروهای مسلح است که با پوشش بیمهای مناسب، شرایطی را ایجاد کردهاند که افراد تحت پوشش آنها از همه خدمات دندانپزشکی استفاده میکنند.
• تعرفهها متناسب با افزایش قیمت تمام شده درمان نیست
به گفته دکتر تاجرنیا خدمات دندانپزشکی در کشور ما گران نیست، اما به دلیل اینکه پوششهای بیمهای مناسب وجود ندارد قشر ضعیف جامعه از درمان به موقع محروم هستند، چرا که عمده مشکلات مردم در حوزه دندانپزشکی نارضایتی از هزینههای بالای درمان است که فقط با پوشش بیمهای قابل حل است و نباید انتظار داشت تعرفههای دندانپزشکی کاهش یابد، چرا که مواد مصرفی دندانپزشکی طبق تورم افزایش مییابد در حالی که تعرفهها افزایش چندانی ندارد به طوری که امسال همان ۱۰ درصد افزایش داشته است و به هیچ وجه متناسب با افزایش قیمت تمام شده درمان نیست.
وی در ادامه به سودجویی برخی از شرکتها در حوزه دندانپزشکی اشاره میکند و میگوید: شرکتهایی در این حوزه تأسیس شده که به ظاهر خدمات ارزان دندانپزشکی ارائه میدهند، در حالی که این خدمات از استانداردهای لازم برخوردار نیست و در نهایت منجر به از دست دادن دندان میشود.
• تعرفههای دندانپزشکی به نسبت مورد انتظار افزایش نیافته است
سیامک شایان؛ مدیرمسئول ماهنامه نگین دندانپزشکی نیز با بیان اینکه طی سالهای اخیر ضریب نفوذ خدمات دندانپزشکی افزایش یافته است، میگوید: خوشبختانه بیمههای تکمیلی به سمت پوشش خدمات دندانپزشکی در حال حرکت هستند، اما هنوز بیمه شدگان بیمههای پایه که بیشتر قشر ضعیف جامعه هستند به دلیل نبود حمایتهایهای بیمهای توان پرداخت هزینههایهای تخصصی درمان دندانپزشکی را ندارند و همین مسئله موجب بیتوجهی به سلامت دندان شده است.
دکتر شایان با اشاره به سیاستهایهای قابل تحسین وزارت بهداشت طی سالهایهای اخیر در حوزه دندانپزشکی اظهار میدارد: با فعال شدن مراکز دندانپزشکی در شیفت بعدازظهر پوشش خدمات دولتی افزایش یافته و افراد بیشتری میتوانند از خدمات دندانپزشکی با تعرفه دولتی بهرهمند شوند؛ ضمن آنکه زمینه اشتغال دانش آموختگان جوان دندانپزشکی را نیز فراهم کرده است.
به گفته وی مشکلات حرفهای جامعه دندانپزشکی متفاوت از مشکلات سایر فعالان حوزههایهای پزشکی نیست و دندانپزشکان نیز در پی تحریمهای سیاسی و اقتصادی در زمینه تأمین تجهیزات با مشکلاتی مواجه هستند که باوجود تورم بیسابقه دو سال اخیر تعرفههای دندانپزشکی به نسبت مورد انتظار افزایش نیافته در حالی که قیمت تجهیزات و موادمصرفی دندانپزشکی بیش از۲۰۰ درصد افزایش یافته است.
• با مدارا و امید به آینده این مراحل را پشت سر بگذاریم
دکتر شایان با اشاره به ادعای شرکتهای داخلی تولید تجهیزات دندانپزشکی طی سالهای ۹۵ و ۹۶ میمیگوید: این شرکتها مدعی بودند توان تولید صفر تا ۱۰۰ تجهیزات و مواد مصرفی دندانپزشکی را دارند، درحالی که با جدی شدن تحریمها با مشکل مواجه شدند و اکنون بخشی از افزایش قیمت خدمات دندانپزشکی به دلیل کمبود مواد مصرفی دندانپزشکی است و با وجود تخصیص ارز دولتی (از سوی وزارت بهداشت) به کالاهای مصرفی دندانپزشکی، دو نرخی بودن ارز زمینه سوء استفاده از سوی برخی از شرکتها را فراهم کرده است به طوری که کالاها را با ارز دولتی وارد و با نرخ آزاد وارد بازار میکنند؛ بنابراین مشکلات دندانپزشکان نیز جدا از مشکلات سایر اقشار جامعه نیست و باید بکوشیم با مدارا و امید به آینده این مراحل را پشت سر بگذاریم.
نظر شما