تحولات لبنان و فلسطین

خوزستان- ارائه خدمات شهری و ملی تا تغییر کاربری برای میدان تروبار شیبان، برجسته سازی کاستی های ریز و درشت برای از بین بردن میدان مرکزی الغدیر حمایت از منافع چه کسانی است؟

«مرکز بازار» میوه و تروبار اهواز به سرقت رفت

به گزارش قدس آنلاین، مدتی پیش یک خبر پیش پا افتاده تبدیل به خبرویژه بعضی سایت های استانی شد، ساخت یک میدان تروبار قاعدتا آنقدر مهم نیست که خبرهای اقتصادی، سیاسی و... یاحتی نشست های مورد علاقه خبرنگاران را پشت سر بگذارد و در میان اخبار ویژه خود را به رخ کشد، برای میدان تروبار شیبان قضیه متفاوت بود، بنرهای بزرگ تبلیغاتی در دل کلانشهر اهوازی که بازار مرکزی الغدیر را داشت برای احداث میدانی در توابع باوی آنهم با نام «بازار مرکزی»!

بازی شروع شده بود قبل از اینکه حریف به میدان بیاید، شیبان با وعده ۴۰۰ غرفه قدم اول را محکم برداشت و کسی هم از بانیان آن نپرسید وقتی اهواز با یدک کشیدن کلانشهر در بازار مرکزی اش۱۳۱ غرفه دارد، صرف خدمات ملی وشهری برای این میزان غرفه در شهری کوچک چه معنا دارد؟

این تنها نقطه تاریک مسئله بازار نبود تغییر کاربری زمین ها چگونه شکل گرفته و روند اخذ مجوزات و اجرای آن به این سرعت توسط چه نهادی بود؟

نان مردم را آجر نکنید

سیل هم که آمد و کوتاهی آبفای اهواز در الغدیر با ورود آب به اطراف میدان خود را نشان داد، زمینه را برای عده ای فراهم کرد تا به جای کمک به بارفروشانی که سیل بند می ساختند تا نان مردم آجر نشود از موقعیت استفاده کنند و جشن جاگزینی راه بیاندازند.

حالا بیشتر از یک هفته است رونق سابق به الغدیر بازگشته و بارفروشان آن با چنگ و دندان در پی حفظ خانه هایشان هستند اگر بگذارند، خبر جلوگیری از ورود بارفروشان به میدان تروبار الغدیر و حالا راه اندازی دوباره اش مرا برای تهیه گزارش به آنجا می کشاند، ورودی میدان سیل بندها، نشان حال و روز اهوازند، اما داخل میدان هیاهوی سابق برپاست، پر از کامیون و وانت بار و بار فروشانی که درپی فروش بار شب پیشند...

بودجه هایی که چوب لای چرخ می شوند

ابراهیم بقلانی، یکی از غرفه داران بازار الغدیر بدون حاشیه می رود سر اصل مطلب و می‌گوید: دراستان‌های دیگر شهردار، استاندارو فرماندار همه دست در دست هم می‌دهند تا مراکز اقتصادی پربارتر باشد، اما در اهواز اگر کسی هم قرار باشد کار انجام دهد اجازه نمی دهند، اطراف میدان باید پر از گل باشد اما درخت هایی کاشته اند که به درد نمی خورد و خاک آن فقط به درد سیل بند خورد، مسئولان بودجه می‌گیرند اما نمی دانیم این بودجه ها صرف چه چیزهایی می شود، پنج سال است آب فضای سبز اطراف میدان را قطع کرده اند و این منطقه به بیابان تبدیل شده، ما فضای سبز میدانهای تروبار استان های دیگر را حتی در پارک های خود نداریم آنوقت به فکر احداث میدان دیگرند.

مدیریت ها، استان را به چالش می کشند

منوچهر جعفری غرفه دار  دیگری که مسن تر است بیان می کند: جایگاه مسئولین مشخص نیست و برنامه ندارند، مدیریت ها، استان را به چالش می کشند، میدان تره بار مرکزی الغدیر بزرگترین اشتغالزایی را ایجاد کرده و خدمات خوبی را به استان ارائه می دهد، اما متاسفانه یک عده پشت پرده، از سرمایه‌گذاران فئودال حمایت می کنند.

جعفری با تاکید این موضوع که می خواهیم بدانیم چه دستانی پشت پرده است که نیروی انتظامی و یگان ویژه که باید اغتشاشات را سر و سامان دهد رو به روی ما می ایستد تا جلوی ورودمان را به محل کسب بگیرد، اذعان می کند: جواب درستی نگرفتیم، با اسپری جلوی ورود ما به بازار را می‌گیرند تا موجب بیکاری چندین هزار نفر شوند.

وی تاکید میکند: ۲هزار نفر مستقیم و ۱۰هزار نفر غیر مستقیم طریق بازار مشغول به کار هستند برخوردهای اینچنینی باعث فراری کردن سرمایه‌گذار از استان می‌شود، حاضر نیستند حمایت کنند کارشکنی هم می کنند؛ دولت هیچ حمایتی از ما نمی کند و خدماتی نمی دهد.

میدان مرکزی الغدیر فعال است

اصغر یاوری  عضو هیات رییسه اتحادیه بار فروشان اهواز در گفتگو با خبرنگار قدس آنلاین با بیان این مهم که کارکنان بازار مرکزی الغدیر با یک کار جهادی توانستند این میدان را در برابر سیلاب اخیر حفظ کنند، می گوید: اگر آب به میدان وارد می شد ماه ها در آن می ماند و با همیاری تمام اعضای شاغل در بازار و نیروهای امدادی شهرستانهای دیگر یک قطره آب داخل میدان وارد نشد و خوشبختانه آب اطراف میدان نیز فروکش کرده است و یک هفته است فعالیت میدان شروع شده است.

یاوری درباره خبری که مبنی بر ممانعت نیروها راهنمایی و رانندگی از ورود ماشین ها به میدان تره بارمنتشر شده، توضیح می‌دهد: باید روشن شود این ممانعت به چه دلیلی بوده چرا که چهار روز قبل از این ماجرا استاندار در جلسه ای که یکی از نمایندگان اهواز (همایون یوسفی) نیز در آن حضور داشته از حاجی زاده مدیریت بحران استعلام کرده و با سه بار بازدید نمایندگان بهداشت و با اعلام اینکه میدان الغدیر مشکلی ندارد دستور بازگشت بارفروشان را به میدان صادر کردند، اما به علت های واهی جلوی وانتها را گرفتند.

او با اشاره به اینکه حتی کامیون های تره بار را دو روز در آفتاب نگه داشتند تا فرماندار دستور ورود بدهد، می افزاید: بالاخره سه شنبه دو اردیبهشت فرماندار نیز دستور را صادر کرد، هم اکنون مشکلی وجود ندارد و بازار مرکزی الغدیر فعالیت های روزانه خود را انجام می دهد.

هزینه دفع فاضلاب می دهیم اما فاقد شبکه فاضلاب هستیم!

یاوری درباره مشکلات فاضلاب تصریح می کند: متاسفانه میدان الغدیر شبکه فاضلاب ندارد، قراردادی برای ایجاد تصفیه خانه فاضلاب بسته شده که با هزینه بارفروشان در حال احداث است در حالی که سازمان آب و فاضلاب باید این کار را از قبل انجام می‌داد، این حداقل کاری است که سازمان آبفا باید به عنوان هزینه‌هایی که به این سازمان پرداخت می‌کنیم انجام می داد، ۱۸ سال است شرکت آبفا ازهمکاران ما به همان نسبت که آب بهای مصرفی را می‌گیرند هزینه دفع فاضلاب را هم محاسبه می کند اما ما فاقد شبکه فاضلاب هستیم!

 عضو هیات رییسه اتحادیه بار فروشان اهواز یادآور می شود: اگر این هزینه ها را برآورد کنیم چیزی حدود ۲ میلیارد از شرکت آبفا طلبکاریم، ضمن اینکه باید این پول ها را به ما برگردانند باید شبکه فاضلاب نیز احداث کنند، اما به دلیل کوتاهی شرکت خود مشغول رفع مشکل شده ایم.

او از استقرار بارفروشان در زمان سیل در پارکینگ شرکت فولاد خبر داده واظهار می کند: برای انجام خدمات دهی  و تامین ارزاق عمومی این کار انجام شد تا  بازار با کمبود دچار بحران نشود و علاوه بر آن مواد اولیه آشپزخانه هایی که مشغول کمک به سیل زدگان هستند تامین شود.

دلالان زیر پای بارفروشان را خالی کردند

یاوری با تاکید بر اینکه هیچ کدام از واحدهای پروانه دار میدان تروبارمرکزی الغدیر به بازارشیبان نرفته‌اند، تاکید می کند: بارفروشان ما غرفه خریداری نکرده اند، دلال‌هایی که تعداد آنها به ۱۵ نفر می‌رسد و مکان نداشته‌اند؛ تعدادی هم برای ارزش افزوده از شیبان غرفه خریداری کرده اند.

اومی افزاید: شغل ۸۵ درصد این خریداران بار فروشی نیست ضمن اینکه میدان بار فروشان زمانی در یک شهر راه اندازی می شود که مجموعه بارفروشان به آنجا بروند الغدیر زمانی راه اندازی شد که میدان سابق تعطیل شد بنابراین با ۱۵ نفر میدانی راه اندازی نمی شود و این تجربه کل استان های ایران است.

فریب برای فروش غرفه ها

وی عنوان «مرکزی» در بیلبوردهای تبلیغاتی میدان تروبار شیبان را فریب افکار عمومی خوانده و با بیان اینکه متولیان این میدان از مسئله اطلاعات ندارند، تصریح می کند: معمولا مراکز شهر به خصوص کلان شهری چون اهواز لقب مرکزی دارد بنابراین چگونه یک میدان از توابع باوی می تواند لقب مرکزی را بگیرد این فریب برای فروش غرفه های آن است.

عضو هیات رییسه اتحادیه بار فروشان اهواز در مورد افتتاح رسمی میدان تروبار شیبان توضیح می دهد: تیم رسانه ای استانداری این افتتاح را تکذیب کرده و عنوان کردند به دلیل مشکلی که برای میدان الغدیر در سیل ایجاد شده بود برای تامین ارزاق فعلا میدان راه اندازی شده است.

او ادامه می دهد: ما مخالف توسعه شهر نیستیم اما این توسعه باید همه جانبه باشد این که میدان قدیمی کلانشهری نابود شود نامش رقابت نیست، ایراد دیگر تعداد ۴۰۰ غرفه بازار شیبان است که متناسب با نیاز مردم و منطقه نیست، میدان مرکزی الغدیر ۱۳۰ غرفه دارد و ۵۰ درصد استان را پشتیبانی میکند بازهم تعدادی از همکاران ما بیکار هستند.

این کار علاوه بر هدر رفت سرمایه ملی، تضعیف صنف بارفروشان است وما نمی‌توانیم وارد کار واردات شویم، حتی ۳۰ درصد موفقیت آنها ۵۰ درصد آسیب به بارفروشان دیگراست درست مثل زمانی که قرار بود کیانپارس را شبیه حصیرآباد کنند.

او اضافه می کند: در پایتخت هم بخش خصوصی قادر به انجام چنین کاری نیست اما در اهواز یک سری مسائل سلیقه ای که سودی برای شهر ندارد، رقابتی هم ایجاد نمی کند حتی سطح فضای کسب و کار را پایین می آورد.

۴۰۰ نفر هم نمی توانند با دو بارفروش «الغدیر» رقابت کنند

صولت احمدی، مدیرعامل سازمان ساماندهی مشاغل شهری شغل بار فروشان را متفاوت با تمام مشاغل خوانده و با اشاره به اینکه آنها چندین نسل اعتبار کسب می‌کنند تا وارد این بازار شوند، عنوان می کند: شغل آنها پول نیست؛ این اعتبار آنهاست که سرمایه‌گذاران را ترغیب می کند تا با آنها همکاری کنند، همین الان ۴۰۰ غرفه را اندازی شود ۴۰۰ نفر مستقر شوند نمی توانند با دو بارفروش الغدیر رقابت کنند چرا که بارفروشان با یک تلفن از تمام نقاط مختلف کشور محصول را به صورت «حق العمل کاری» به خوزستان می آورند،  بعد از فروش درصدی برداشته و پول فرد را عودت می دهند.

احمدی می گوید: هزار میدان دیگر هم راه بیفتد، قطعاً کسانی موفق می شوند که سرمایه اجتماعی لازم را در طول نسل های مختلف کسب کرده یا چندین دهه در میدان بار فروشان کار کرده باشند، مقایسه این دو میدان اشتباه است چرا که عمری اعتبار زیر نام بارفروشان الغدیر وجود دارد، میدان میوه و تره بار الغدیر تنها میدان مرکزی است، حتی اگر بارفروشان به میدان های دیگر بروند قرار نیست میدان تعطیل شود یا جابجا شود، این میدان جوابگوی نیازهای اهواز و شهرستان‌های کل خوزستان است ضمن اینکه در حال راه اندازی فاز دو و سه آن هستیم و در صورت تایید شورا فاز سوم آن به سرعت اجرا می‌شود.

او با اشاره به اینه سرمایه گذاران شیبان می‌گویند منظور مرکزی، بازار مرکزی شیبان است، تصریح می کند: آنها اطلاعات دروغ نداده اند اما اطلاعات کامل نداده اند و گاهی نگفتن راست بدتر از دروغ گفتن است.

مدیرعامل سازمان ساماندهی مشاغل شهری احداث میدان مرکزی را وظیفه شهرداری و به نیابت از شهرداری وظیفه سازمان‌های ساماندهی مشاغل شهری اعلام کرده تشریح می کند: زمانی که درشهرداری ها حجم کار بالا رود سازمان‌های تخصصی تشکیل می‌دهند اما شهرداری شیبان به آن گستردگی نرسیده که سازمان‌ها را تفکیک کند بنابراین حتی با مشارکت بخش خصوصی باید تحت نظر شهرداری شیبان  کارهای اخذ مجوز و تغییر کاربری ها انجام شده باشد.

هدر رفت سرمایه های ملی

معاون اتحادیه بارفروشان میدان تروبارالغدیر، اکبر بدیعی ایراد را از ارگانهای نظارتی می داند و بیان می کند: اگر قرار بود میدان برای توسعه شهری باشد باید کار مطالعاتی انجام می‌شد اما این کار موازی است، میدان تروبار شیبان خصوصی اما از سرمایه های ملی برای آن استفاده شده و امتیازاتی چون اخذ مجوز، تغییر کاربری زمین ها را از دولت می گیرند.

بدیعی اظهار می کند: توجیه اقتصادی و طرح های مطالعاتی ایرادی است که اتحادیه بر این بازار وارد می کند، خریداری غرفه‌ها توجیه اقتصادی ندارد اینهمه مسافت باید طی شود و این هدر رفت سرمایه های ملی است.

نابودگران

کسانی که دراقتصاد یک شهر نقش دارند منتظر توسعه شهری هستند تا این نقش را ماندگارترایفا کنند اما در بی نقص ترین نمایش ها سیاهی لشگرها می توانند صحنه را نابود کنند.

انتهای پیام/

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.

نظرات

  • نظرات منتشر شده: 1
  • نظرات در صف انتشار: 2
  • نظرات غیرقابل انتشار: 0
  • مصطفی ۱۵:۰۷ - ۱۳۹۸/۰۲/۰۹
    0 0
    سلام و خسته نباشید خدمت شما. واقعا چطور ممکنه كه همه میدان های تره بار كشور زیر نظر شهرداری شهرها ساخته میشه ولی همچین پروژه ایی به این بزرگی زیر نظر یك شخص ساخته میشه. در ضمن این زمین ها كاربری كشاورزی داشته، چطور یك شخص میتونه این همه زمین را تغییر كاربری بده و بعد میلیارد ها تومان درآمد كسب كنه؟؟؟؟؟؟؟