هفته گذشته رسانه‌های ترکیه‌ای اعلام کردند که هفت عضو از هیئت یازده نفره شورای عالی انتخابات رأی به ابطال انتخابات شهرداری استانبول داده‌اند و 23 ژوئن (دوم تیرماه( انتخابات مجدد برگزار خواهد شد.

 این اقدام پس از آن صورت گرفت که حزب حاکم عدالت و توســعه به رهبری اردوغان مدعی بروز تقلب گســترده و سازمان‌یافته در انتخابات شهرداری‌ها شد که 11 فروردین برگزار گردید و در نتیجه آن اکرم امام اوغلو، نماینده حزب اپوزیســیون «جمهوری خلق» تنها با اختلاف ۱۳ هزار رأی، یعنی 2/0 درصد آرا، در مقابل بنعلی ایلدریم، نماینده حزب حاکم به پیروزی دست یافت.

 اردوغان، با اســتقبال از تصمیم کمیسیون انتخابات کشورش در لغو نتایج انتخابات شهرداری استانبول آن را «گامی مهم در جهت تقویت دموکراسی» خواند.

 با این حال منتقدان نظری کاملاً مخالف با اردوغان داشــته و آن را نوعی سرکوب دموکراسی نام داده‌اند.

 اپوزیســیون میگوید که رئیس جمهوری ترکیه درحال از بین بردن زیرساختهای دموکراتیک اســت و ۱۸ ســال حضور در رأس حکومت، او را به اقتدارگرایی نزدیک کرده اســت.

 او روزنامه‌نگاران را به زندان می‌اندازد، رقبا را منزوی می‌کند و نیروهای پلیس و ارتش را مدام دادگاهی میکند. او همچنین با تغییر قانون اساسی این کشور از طریق همه‌پرسی قدرت خود را افزایش داده است.

 به نوشته نیویورک تایمز، او اما اینبار شکست رسواکننده خود را از طریق نهادی که باید حافظ دموکراسی باشد، پاک کرده است.

اما چرا این انتخابات برای اردوغان به این اندازه مهم است؟ اردوغان که خود اوجگیری در ساختار قدرت ترکیه را از کرسی شهرداری استانبول آغاز کرده بود، بارها خود گفته است که هر کسی استانبول را در دست داشته باشد، ترکیه را در دست خواهد داشت.

استانبول شهری است که اردوغان با پیروزی به عنوان شهردار آن در دهه ۱۹۹۰ ، فعالیت سیاســی خود را بهصورت گسترده آغاز کرد و حزب آک پارتی از سال ۲۰۰۲ تاکنون همواره برنده انتخابات استانبول بوده است.

 سهم استانبول با ۱۶ میلیون جمعیت از تولید ناخالص داخلی ترکیه حدود یک سوم است و به عبارتی مرکز اقتصادی ترکیه محسوب می‌شود. بخش قابل توجهی از بودجه عمومی ترکیه در این شهر به مصرف میرسد؛ بنابراین برای حزب اردوغان پیروزی در این شهر موضوع حساسی است.

پیروزی مخالفان در شهرهای بزرگ به معنای نارضایتی در حال رشد از عملکرد حزب حاکم میباشد. در انتخابات اخیر شهرداری، بسیاری از شهرهای بزرگ، از جمله آنکارا، به نمایندگان احزاب مخالف رأی دادند.حزب مردم جمهوریخواه برای نخستین بار از ۱۹۹۴ در انتخابات شهرداری آنکارا هم پیروز شد.نامزدهای این حزب همچنین در شهرهای ازمیر، آنتالیا، آدانا و مرسین به پیروزی دست یافتند.

 واقعیت این است که اردوغان چند سالی است که در انتخابات به مشکل برمیخورد. او حتی در انتخابات پارلمانی، پیش از اینکه سیستم پارلمانی این کشور را به هم بزند، شکســت تلخی خورد و مجبور شد که دوباره انتخابات دیگری برگزار کند که این بار توانست بسختی مجوز تشکیل دولت را بگیرد.

اردوغان چند وقتی است که با کمک نهادها و احزاب دیگر توانسته از موانع عبور کند. این درحالی است که پیشتر این حزب با اقتدار آرای مردم را به دســت می آورد.کاهش محبوبیت اردوغان و حزب عدالت و توسعه می‌تواند از وضعیت اقتصادی ترکیه حاصل شده باشد. لیر روز به روز ارزش خود را در برابر دلار از دست می‌دهد و تورم نیز در این کشور افزایش یافته است.

انتهای پیام/